Mijn gebroken weerwolfshart [Nederlands]✔️

~Hoofdstuk 32~

Ik doe wat er op de verpakking aangegeven staat en wacht daarna een minuutje. Trillend houd ik het omgekeerd vast. Durf ik wel te kijken? Wil Jason dit wel, als het zo is? -stop met dat gezemel en KIJK NU- blaft Feline me toe. Ik draai het om.....

Langzaam verschijnt er een licht streepje.....

'En?,' roept Julia door de deur heen. Met rode wangen en een lichte grijns kom ik de kamer uit. Aan de ene kant ben ik hartstikke bang voor de reactie van Jason en mijn ouders. Aan de andere kant vind ik het toch wel leuk , omdat dit mijn droomwens ooit zou zijn.
'AAAAAAAHHHH,' schreeuwt Lara. 'IK WORD TANTETETJE LARA DE EERSTE,' begint ze te gillen, als ze mijn blik ziet. 'Stil Lara!,' roept Julia bestraffend. Ze houd wijs haar mond. 'Een tantetetje die dan ook nog Lara de eerste heet?,' grinnik ik timide. 'Oeps, iets te enthousiast,' giechelt ze. 'Vertel je het hem vandaag nog?,' vraagt Julia me nu. 'E-E-E-eh vana- vana- vanavond,' komt er niet al te zeker uit.

We glimlachen en genieten van de rest van de avond met Netflix en een pizza. 'Neem alleen de Texas XXL, en niet de Cheese, want ik weer niet welke kazen je mag hebben met je-weet-wel,' raadt Lara me glimlachend aan. 'Ze moet het nog laten bevestigen door een arts hè?,' merkt Julia uit het niets, geïrriteerd op. 'Ja wat nou, wat als die schattige meid Lara II daardoor beschadigd wordt?!,' 'Wie zegt dat het een meisje is?,'. Zo gaan ze een tijdje door.

De stemmen op de achtergrond vervagen. 'STOPPEN NU!,' schreeuwt ik zo hard als ik kan. Ik vuur een ijsbal naar de lichtschakelaar toe. Het word pikkedonker in de kamer. 'Sorry Luna..' hoor ik in koor. Ik kijk in de kamer en zie Julia en Lara met hun handen rondzwaaiend staan. 'Waar is de schakelaar?,' mompelt Julia. 'Kunnen jullie niet gewoon kijken?,' vraag ik verbaast aan ze. 'Nee,'
Toch nog een klein voordeeltje van mijn krachten..

Ik loop rustig naar de lichtschakelaar en doe hem weer aan. Julia en Lara knipperen van het felle licht. Zodra hun ogen op mij gericht zijn. Ze lopen naar me toe en geven me een dikke knuffel. 'Sorry meiden,' verontschuldig ik me nu ook. 'Dat was best vet... net zo cool als UniMegaMagic op de TV. Met een unicorn die krachten heeft en dan...,' Ik glimlach naar Lara. -Wat ben ik blij dat we deze beste vriendinnen hebben- hoor ik Feline in mijn hoofd zeggen. En toevallig is dat precies hetzelfde als wat ik zou willen gaan zeggen...

'Het is al 22.00, laten we gaan slapen,' stelt Julia voor. Ik knik uitgeput. Het is een drukke dag geweest.
Voor mij wordt het helaas nog eventjes niet slapen. Jason is naar een meering en komt vannacht pas thuis. Ik moet, volgens mijn vriendinnen, op hem wachten. Ik besluit daarom om op bed TV te gaan kijken, samen met Ms. Candy en Mr. Energy Drink. Niet de meest gezellige, maar wel het meest effectieve manier om mezelf wakker te houden.

Het is 1.30 a.m. Ik hoor dat de steentjes die op de oprit liggen knarsend verschoven worden. Een fel licht van een stel koplampen schijnt de kamer binnen ik schrik op. Doffe voetstappen vullen het huis. Het gestommel komt steeds dichterbij. Ik besluit hem zo normaal mogelijk te benaderen.

De deur gaat met een hoge piep open. Jason stapt de kamer binnen en kijkt me verbaast aan. Ik sta pal voor hem, te grijnzen van oor tot oor. Ook bekijkt hij de suiker die op zijn bed ligt. 'Hey,' zeg ik helemaal hyper van de suiker. -De beste manier om iemand normaal te benaderen noem jij dit?- zegt Feline gapend. 'Wat is er?,'

POV Jason
Ik kom de slaapkamer binnen, hopend om Hope daar slapend vredig aan te treffen, met haar zijdezachte haar over haar gezicht gedrappeerd. Ik kom voorzichtig binnen. De deur gaat open en ik zie een lachende Hope voor me staan. 'Hey,' zegt ze tegen me. 'Wat is er?,' vraag ik haar bezorgd. Er zal toch niks gebeurt zijn?  'Er is niks gebeurt hooorrrrr,' fluister-roept ze. Ze springt als een klein kind op het kingsize bed. 'Het lijkt net alsof ze dronken is,' grinnik ik in mijzelf.

Opeens staat haar gezicht bedrukt. De suiker is vast alweer uitgewerkt.
'Ik moet ergens met je over praten,' fluistert ze in mijn oor. Opeens versnelt mijn hartritme. Het bloed kookt in mijn lichaam. Ik hoor een derde hartslag. Grommend ga ik voor haar staan. 'Ik bescherm je,' zeg ik beschermend. 'Jason...,'
'ssssttttt...!!' Roep ik geïrriteerd 'Jason luister naar me,' zegt ze deze keer dwingender. Ik kijk haar vol in haar ogen aan, die nu groen met een gouden glans zijn. Hoe kan het dat haar oogkleur veranderd is?
Opeens overspoelt een vlaag van emotie me. Verdriet, angst, geluk en blijheid. Is dit allemaal vandaag gebeurt? Ook vloeit een gedachte van haar binnen. De puzzelstukjes, die eindeloos bleven komen, passen eindelijk in elkaar. Oh, mijn, hemel. -Je bent zwanger?- fluister ik via mindlink.

POV Hope
Hij fluistert het me toe in de mindlink. 'Ja Jay,'. -Van wie?- Door die vraag raak ik lichtelijk kwaad. 'Van wie denk je dat ie is? Van jou,' roep ik kwaad naar hem. Ik wacht zijn reactie af. Zijn ogen zijn teneergeslagen en hij is diep in gedachten verzonken. Hij transformeert. Angstig kijk ik hem aan.

WOEHOEEEEEEEEEWWWWWWWWWW- schreeuwt hij. -IK WORD VADER!!!- roept hij via onze link. Ik begin te lachen. Hij rent als een speelse puppy door de kamer, verscheurt kussens en gooit alles omver.

Isaac stormt de kamer binnen. Hij kijkt zijn ogen uit. Tranen stromen over mijn wangen van het lachen. 'Wat is hier aan de hand?!,' schreeuwt hij boven al het lawaai uit. 'Binnenpretje,' antwoord de net getransformeerde Jason. 'D-doet u rustig aan Alpha?,'
'Ja Isaac, dat doe ik. Bedankt voor het komen. Laat ons nu alleen,' antwoord hij met zijn Alpha stem. Hij loopt weg en sluit de deur geruisloos achter zich.

'Waarom was je zo bang,' die 5 woorden dreunen in mijn hoofd. Als ik had geweten dat dit zijn reactie was....
'Misschien omdat er een gevaarlijke pack achter me aanzit? Je weet dat het niet veilig is voor een kind,' zeg ik onzeker.

Hij sluit zijn armen om mij heen, en drukt een vrolijke lange kus om mijn lippen. 'We worden eindelijk een complete familie, en ik zal deze familie met mijn leven beschermen,' fluistert hij zacht.

----------------------------------------------
Dat was het! Kreeg het toch nog voor elkaar om het vandaag te publiceren! OMG 4DZND LEZERS!! THANK YOU!!

Love you all!💕

[1109 woorden]