Mijn gebroken weerwolfshart [Nederlands]✔️

~Hoofdstuk 6~

POV Hope
Ze lopen beide de kamer uit, en ik laat me met een plof op het matras vallen.

POV Jason
Ik zorg ervoor dat het een spetterende avond wordt, om niet te vergeten, met deze keer, mijn toekomstige Luna aan mijn zijde.....

Een rode waas. Opeens zie ik Alpha Terrence voor me staan. 'Jij dacht dat ontsnappen je gemakkelijk af zou gaan hè?'
'S-S-Sorry Alpha, i-ik zal het nooit meer doen,' zeg ik angstig. 'Jaja, dat zegt iedereen,' Zodra hij dit zegt, haalt hij een bot mes tevoorschijn. Ik kan geen kant op. Hij steekt me in mijn buik. Bloed druppelt langs het mes omlaag. Hij kijkt me met een gemene grijns aan. Ik val huilend op de grond, en gil zo hard ik kan. Langzaam vervaagt het beeld...

Ik schrik op, en zie dat ik naast het bed lig. 'Hope?!' Er wordt hard op de deur gebonkt, maar ik ben veel te erg van streek om de deur open te doen. /BAM!/ de deur valt open. Jason rent naar binnen. Ik probeer het uit te leggen, maar ik kan alleen maar huilen. 'Rustig maar, rustig,'hij houdt me stevig vast. Als ik na enige tijd rustiger ben, begint hij vragen te stellen. 'Wat gebeurde er? Je was zo hard aan het gillend, dat waarschijnlijk de hele villa wakker is,' 'Sorr-sorry, I-I-ik had een n-nachtmerrie, d-dat is alles,' Vertel ik hem, met mijn hoofd tegen zijn borst aan gedrukt. Ik voel dat hij gaat vragen waar de nachtmerrie over ging, dus ik fluister meteen dat ik het een keer zal uitleggen. Na enige tijd gezeten te hebben op de grond, staan we op.

'Gelukkig is het al 9.00. Ik heb Julia en Lara gevraagd om je mee te nemen om een jurk te kopen voor morgen,'

'Voor morgen?' Ik kijk hem verbaast aan.

POV Jason
We zitten enige tijd op de grond, waarna Hope probeert op te staan. Ik volg haar voorbeeld. Er valt een korte stilte. Hoe moet ik het uitleggen? Zal ze het leuk vinden? Wat nou als ze het niks vind?

-pieker toch niet zo- hoor ik Zane in mijn hoofd zeggen.

'Ik heb Julia en Lara gevraagd om je mee te nemen om een jurk te kopen voor morgen,' Begin ik onzeker. 'Voor morgen?' Is haar vlugge antwoord. Ze kijkt me met haar vragende, zeegroene ogen aan. Ze is zo ontzettend mooi.

'Ja, morgen geef ik een feest. Het wordt het Matingsfeest genoemd. Het is dus een feest om je mate te vinden. Als koning moet ik eens per jaar zo'n feest geven. Verschillende packs uit de regio komen bijeen,'

POV Hope
Ik verstijf. Ik kijk angstvallig boor me uit. Wat nou als, als HIJ ook komt... -doe zo normaal mogelijk, speel het mee- zegt Feline. Ik bedank haar snel voor haar wijze raad.

'Oh oké! Ik denk dat ik.. Uh.... de meiden ga zoeken. Tot vanavond,'

*tijdspong 2,5 uur*
Het is lang geleden dat ik hier ben geweest. We lopen met z'n 3en door de stad. We struinen winkel voor winkel af, maar de perfecte jurken zijn nog niet gevonden.

Aan het eind van de lange winkelstraat is nog 1 hele dure zaak. Op hoop van zegen gaan we naar binnen. 'Goedemiddag dames! Waar kan ik jullie mee helpen?' Vraagt ze. Als we beginnen uit te leggen dat we op zoek zijn naar niet al te dure jurken, roept ze stralend uit; "Ik heb 3 hele mooie jurken voor deze 3 hele mooie dames." Ze loopt richting een rek achterin de winkel. Je trekt er 3 jurken uit en begeleid ons naar de kleed ruimtes.

Luna draagt een kort, oranje coctailjurkje met franjes aan de zijkant van haar mouwen.

Julia draagt een lila kort topje, waar haar navel onderuit steekt, met een lange rok, die aan de onderkant afgewerkt is met een bloemenprint.

En ik....

We bedanken de verkoopster en lopen de winkel uit. We scoren in de Stradivarius nog een paar pumps, en we vertrekken daarna richting de villa.

We sluipen de villa binnen. Het is al hartstikke laat. Het shoppen is zo erg uitgelopen, dat we op de terugweg maar langs de McDrive zijn gereden om wat te gaan eten. De deur gaat piepend open. Het is pikkedonker. We doen onze schoenen uit en lopen op onze tenen naar de keuken. Ook deze deur gaat piepend open....

"BOOOOOO" hoor ik duidelijk en luid in mijn oren. We beginnen alledrie te gillen. Het ligt gaat aan, en voor ons aan tafel zit Jason op ons te wachten. De schrik maakt plaats voor boosheid. 'Waar sloeg dat op!'
'Ben je gek? Wat doe jij nog zo laat?' Er worden veel beledigende en boze reacties naar zijn hoofd geslingerd. Als we na een tijd uitgeraasd zijn, en de rust is wedergekeerd, begint hij keihard te lachen. Niet lang daarna volgt de rest ook. Er worden een aantal vragen gesteld. We hebben onze jurken niet verklapt, behalve Luna, die in haar enthousiasme heeft verteld hoe Julia's jurk in elkaar zit. Julia werd furieus en achter elkaar aanrennend zijn zij de kamer uitgelopen. 'En jou jurk..?' Vraagt hij nieuwsgierig. Ik rol met mijn ogen, maak met mijn handen een wapperend gebaar en vertel hem, dat hij maar moet wachten.

Grinnikend verlaat ik de keuken, op weg naar mijn zachte bed, die ik na deze dag toch wel heel erg gemist heb....

----------------------------------------------

Dat was het weer! Zoals gewoonlijk: like, Comment + share!! Love u all <3 Xx StoryWriterLarissa ❤

[920 woorden]