Syte e tu jan droga ime

28

-Ku ishte gjith diten dje?-e pyeti me ton shum serioz dhe me nerva. Si gjithmon.

-Epoo, isha ne shtepi!- e genjeu. Ishte genjeshtra e par qe mbiu ne lidhjen e tyre. Ndoshta pas kesaj genjeshtre do kishte edhe shum te tjera.
Ne nje situat te till siq ishte Isabella, genjeshtrat do vazhdonin deri kur te zbulohej e verteta.
Nuk kishte qene ne shtepi, sepse gjumi e kishte zene ne ate lokalin qe vinte era alkoool dhe mariuhan gjithandej.
Nuk tha dot qe ishte ne spital ngaqe Sebastiani do ta dinte nese ajo kishte qene atje ose jo.
Keshtuqe nuk e mendoi se ai do e verente kete gje.

-Ne shtepi?- e pyeti prap shum dyshues duke e shikuar nga kembet tek koka.

-Ehe. Ne shtepi Sebastian. Pse?- e pyeti ajo shum moskokcarse.

-Ne shtepi ishe por je qe 3 dit me te njejtat rroba.- dhe u mbeshtet ne karrigen e tij duke kryqesuar duart.

-Un nuk i jap askujt shpjegime. I urrej shpjegimet. Sot ke nje mbledhje me mjekun qe ka ardhur nga Londara, Zotri Mar...- filloi sikur te mos kishte ndodhur asgje. Sepse nuk kishte ndoshur. Ama nje gjenjeshter ende pa filluar ishte jo e pranueshme ne rrethin e tyre. 

-Mjaft!- i tha me ze acarues dhe me nje ton me te lart se zakonisht. -Une e di se cfar kam sot dhe cfar duhet te beje me punen time. Ajo qe nuk di eshte se cfar do beje me jeten time Isaebella. Nuk di si te sillem me ty, si te interesohem per ty, nuk di se cfar te beje fare me ty.- kishte ngritur paksa zerin, gje qe e beri Isabellen te acarohej.

Ishin ende ne filllim.
Jo ne fillim, por kishin vetem dy dit bashk.
Ne fakt vetem nje. Dhe pas nje dite te veteme kishte filluar nje grindje?
Ende nuk njiheshin sa duhet dhe ata duhet te ziheshin?

-Zotri Sebastian? Qetsohu te lutem. Nuk te jap dot shpjegime. - e tha duke u munduar te ishte e qet.
Por ku mund te ishte nje i droguar i qet?.
-Nuk i kam dhene askujt deri me sot, dhe ti nuk e ndryshon kete- i bertiti. Zeri i saj ishte me i madh sesa i tij.

-Te thash Sebastian. Ne nuk mund te jemi bashk por ti je nje koktul dhe nuk kupton. Une e di kur nje lidhje me mua bene dhe kur jo. Ti je ai qe kerkon shum shpjegime dhe nuk pergjigjesh kurr per veten, kurse une jam qe as nuk kerkoj as nuk pergjigjem. Ti je nje person qe te intersoj une, kurse une jam nje person qe nuk me interson as vetja se lere me te tjeret. Ta thash kete qe ne fillim, por ti kembngule se do ja dilje me mua. Hajde tashti jepi. Me dil zot, dhe beje ashtu siq dua dhe siq jam mesuar une. Beje se ky ishte premtimim yt at dit. Do beje gjithqka qe un te pranoja te isha me ty. Un pranova. Me bind tashti.- kishte fillaur te bertiste dhe Sebastian tashem ishte ngritur ne kembe.

-Isabella- e kapi nga krahu por ajo u largua. -Isabella?- i bertit.- Qetsohu pak. Po te kerkoja llogari si nje drejtor per puntoren dhe jo si Sebastiani per Isabellan. Dhe nese un te kerkoj llogari eshte sepse te dua afer meje qe te mund te te dal zot Isabella. Un jam keshtu. Edhe ti e the. Une kerkoj shpjegime, keshtuqe vetem me mua ne nuk mund te funksionojm. Thjesht dje u zhduke. Telefonin e kishte te mbyllur. Humbe pa dhene shpjegim. Pata frik se mos te ndodhi ndonje gje me ate manjakin qe kam gjetur disa her ne apartmentin tende. Dhe pastaj nuk ke nevoj te me bertasesh sepse une degjoj. Jam shum mir nga veshet. - ia tha me nje ton jo perkdheles dhe arsyetues por shum serioz dhe bindes.

Ai nuk kishte faj. Faji ishte i saji. Nuk duhej te sillej me te ashtu. Nuk duhej te bertiste duke deshmuar se ishte nje e cmendur qe perdorte lende narkotike.

-Ne rregull. Un do mundohem, por jo jasht normave. Dhe per me teper ai eshte nje shok i imi. Nese deshiron te jesh me mua duhet te fillosh te mesohesh me jeten time dhe shoqerin time. Nuk jap shpjegime dhe qe shoqeria ime nuk eshte sikurse e jotja. Nuk jan te gjith me fakultete dhe te gjith ne ndonje pozit te lart sikurse te tut. Te gjith jan te nje pozite te ulet dhe jo te pasur, si dhe te  gjith i takojn grupit te te cmendurve, sikurse un. Je i gateshem te vazhdosh perpara me mua? Je ne gjendje te mesohesh me kete?- ia tha duke bere nje shfryrje te mbushur me denes dhe shum nervozizem.

-Si te cmendur pershembull?- beri fetyren e te habiturit dhe te friksuarit te ne njejten koh.

Ajo i dha nje buzeqeshje nga fetyra e tij. E dinte se ai pranonte. Thjesht deshi ta paralajmornte. -Te cmendur normal!- e tha ajo sikur kjo te ishte me normalja ne bot. Ndoshta per te ishte, ndoshat ishte ashtu per te sepse ajo i takonte atij rangu. -Te atill qe nuk kuptoj me fjal, te atill qe kan per cdo dit duele mes vete, te atill qe te vrasin pa pik problemi dhe qe perdorin te gjitha llojet e alkoolit dhe pijeve te tjera narkotike.- e tha shum normal.

-Edhe te cmendur edhe normal? Nuk kuptojn me fjal por me dajak? Perdorin pije narkotike?- kete her po qe kjo po  tregonte nje cmenduri. Kesaj here po qe ajo po tregonte veten e saj dhe jo shoqerin, por qe per Sebastianin ishte jasht normales kjo. Kishte par vetem filma me te till dhe nuk kishte besuar se mund te kishte njerz te ketij rangu.

-Dhe vendi yn i preferuar jan lokalet e nates si dhe pista e garave me motora. Nese ndonjeher zhdukem me ke aty!!- e puthi leht ne faqe dhe beri te dal.

-Prit prit pak. Aty more kulturen ti? Prandaj edhe desh vdiqe ti? Uaa film me siguri apo?- dukej shum habitur dhe po e merrte per shaka kete qe Isabella po tregonte. -Ti pi vetem alkoolin apo?- ishte nje pyetje qe Isabella e priste. Qeshi kur ai e pyeti dhe kur po tregohej kaq i pabindur.

-Heyy? Nuk po te genjej ne lidhje me kete. Dheee po vetem alkoolin perdor- per kete te fundit nuk e kishte. Sikur ta dinte qe ajo perdor me shum se aq? 

-Sonte apo?- beri nje fetyr te friksuar.

-Ne oren 10 eja ne apartmen. Qe aty dalim. Dhee ah... sillu mir me Felon sot.- doli duke i perplasur deren nga mbrapa.

Kishte mebetur me te vertet i hutuar. Ne fakt kur kishin lajmruar se ajo kishte bere aksident ne nje gar me motora ia kishte marr mendja se mund te ishte nje e till, te kishte nje shoqeri te till, por menyra se si sillej kjo me Sebastianin dhe ato dy ditet ne Londer e bene te besonte te kunderte. 

Por kur Sebastianj i kishte kerkuar Isbelles nje gje te till, e kishte marr parasysh edhe kete fakt.
E dinte qe ajo kishte nje jet te veshtir vetem  nga fakti qe kishte borxhe dhe qe dy her ne shtepin e saj gjendje nje njeri sikurse Felo.
Por ai deshironte ta ndryshonte.
Ne fakt donte ta njihet nje Isabellen qe ishte dhe jo nje qe ishte transformuar. Donte te njihet me te vertet nje Isabell.
Donte te dinte se si eshte te jetosh jeten e saj dhe jeten me te.

A do ia dal mban Sebastiani me kete?
A do mesohet Sebastiani me nje fakt te till?

Me dashuri: B.M♥