Syte e tu jan droga ime

10

Zakonisht shpresat dhe lutjet e saj nuk bejn me pun ne kete bot pa ndjenja.
Por sot , mu ne kete nat kur me te vertet kishte nevoj per nje ndihm dhe sado pak shpres ajo i kishte shuar te gjitha.

Pas kesaj nate mendonte t'i shuante te gjitha, dhe per cdo gje, sepse ndoshta sikurse sot edhe ne vazhdim do i plotesoheshin.

Sot per her te par pas kaq vitesh u ndje sinqerisht falenderuese ndaj dikujt.
Per her te par sot ajo theu ndenjat e saj te hekurta dhe shum sinqerisht u falenderua.

Po te mos ishte per te, ajo sot do kishte humbur edhe diqka tjeter.
Edhe pse thot vazhdimisht se ka humbur jeten, ajo sot perfundimisht do vdiste.

-Pse erdhe? - edhe pse falenderuese, kurr nuk do bete diqka te qe jepte me shum se aq.
E pyeti ate me nje ton te ftoht.
U mundua qe ai ton te jete me te vertet me i ftoht se tjera her ,kur ne fakt per her te par pas kaq vitesh ai ze ishte i dridhur dhe kuptohej qe ishte i friksuar dhe i pasigurt.

-Ska gje. Ishte nje detyr e imja- ia ktheu Sebastian me te njejtin ton, por shum ironizues.

Ishte detyr e tija kjo??
Keshtu e pretendonte ai.
Keshtu mendonte.

Mendonte se nje mashkull ka detyr te mbroj nje femer, e mbi te gjitha femren e vet.
Ama as ajo dhe as dhjetra femra te te njejtes situat sikur kjo, nuk ishin te tijat.
Mirpo ai e bente detyren e nje robi.
Nje robi qe duhet te ndihmonte nje rob tjeter .
Nuk ishte hera e par qe ballafaqohej me nje situat te till.
Vite me par kur pa per her te par nje sken te till, nuk kishte mundur te bente asgje.
Kurse pas asaj here te par ai pa edhe qindra te tjera.
Qindra te tjera ne te cilat nderhyri.
Ne te cilat shpetoi shum.
Por asnjera her dhe as kjo her nuk ishin se ajo e para.
Sdo kishte as nje sken te till te ngjashme sikur e para.
Sdo kishte ngaqe ne keto mud te nderhyj. Por ne ate??
Ne heren e pare te nje ngjarje te till??

-Te dhash nje falenderim. Mos prit diqka me shum.- i tha prap ftoht duke marr ujin qe te pinte.

-Nuk kerkova faleminderin. Pse sillesh ende me te? Pse nuk e le?? Te kam pare edhe me par me at njeri. Te kam pare edhe nja dy her. Qka mardhenja juaj keshtu? Miq apo te dashur?- i tha shum qet dhe aspak i trazuar qe po e pyeste per diqka personale.

-E nevojshme?- ia ktheu ajo pergjigjjen me pyetje. Sdo e bente kurr .
Sdo i jepte askujt arsye dhe shpjegime per jeten e saj.
Sdo i tregonte kurr askujt per ate se qfar ishte dikur dhe qfar tani.
Sdo i tregonte askujt per te kaluaren dhe te tanishmen e saj.
Mendonte se ishte mjaftueshem aq sa dinin.
S'kishte nevoj per me shum hapsir.

-E kam shum seriozisht! Pyetja me pyetje nuk shkon! Pastaj nje te till sdo e kishe marr nga akush. E aq me pak nga ai per te cilin po flasim!- i tha shum ironizues.
Ajo e kuptoi se qfar deshi te thoshte.
E kuptoi se qfar po i dregonte si sinjal asaj.

-Do i pergjigjesh  pyetjes qe te kam bere para 3 minutave?- prap ia ktheu me pyetje.

Ai vuri buzen ne gaz. Ishte nje buzeqeshje ironie dhe djalli qe i dedikoi asaj.
Dhe ajo si per dreq prap u hipnotizua.
Per her te dyt nga i njejti mashkull i hipnotizua.
Nje her nga syt e tij, kurse tani nga ajo buzeqeshje ironie dhe djallzore.
Qfar kishte ky njeri qe po e bente te till?
Qfar kishte bere ajo qe te ndikohej?
Ose pse askush, po Sebastian?

-E kuptova. Me ty nuk do kuptohemi, apo??- ia perplasi frymen ne fetyr dhe me pas dhe nje her i dha nje buzeqeshje djallzore.
Prap ajo....

Jo .

Ajo po tregohej e ftoht.
Kete e dinte.
Ama nuk do ndryshonte vetem pse atij nuk po i pelqente sjellja e saj
Sdo ndryshonte me kurr.
Nje her e beri, kurse e dyta sdo vinte.

Nje her e beri per 'ate'.
Ajo ndryshoi per nje person pa frym.
Ndryshoi per tja dal mban.
Kurse kesaj here nuk do e bente.
Sdo ndryshonte edhe nje her vetem pse dikush arriti qe ta shpetonte.
Sdo ndryshonte sa her qe dikush do u bente nje te mir.

Ajo kishte pasur dikur nje drog te vetme.
Nje drog qe i jepte jet dhe gjalleri.
Nje drog qe e mbeshteste.
Prpa kishte nje drog te till.
Prap kishte pluhurin e bardh qe i jepte jet dhe gjalleri.
Drog e cila mendohej se e mbeshteste.

Por dallimi mes atyre dy llojeve  te drogave ishte se e para ishte e mbushur me ndjenja dhe te verteta.
Kurse kjo e fundit qe ishte zhytur keq per shkakun e mungeses se par- ishte genjeshter.
Ishte diqka e mbushur me thatesi dhe pa ndjenja.

Ajo kishte provuar dy lloje te drogave.
Dy te cilat i jepnin te njejtat gjera ne menyra te ndryshme.
Dy te cilat njera kishte qene e embel kurse tjetra e hidhur.

Por a do provonte Isabella edhe nje lloj tjeter droge?
A do mund te provonte edhe nje drog e cila nuk do e ndante te embel dhe te hidhuren por do i kishte te dya??
A do mund ajo qe edhe nje her tjeter do provoj nje shije tjeter?
Edhe nje her te behet e pandashme per nje lloji?
Edhe nje her tjeter te binte pre e te pandashmes?
Edhe nje her ta helmonte veten?

Apo ajo do mbetej nje femer qe kishte provuar dy lloj te drogave.
Dy lloj te cilat jo cdo kush kishte fatin t'i provonte.
A do ishte ajo nje nga femrat qe kontrrollohej nga llojet e drogerave e sidomos asaj qe ka dy shijet, apo do ishte gjithmon rob i asaj se ato i japin vetem zgjidhje dhe arsye per te jetuar.!??

A do ishte Isabella nje femer e till?
A do pranonte qe edhe nje her tjeter ne jeten e saj , ne trupin e saj te futej edhe nje lloj tjeter droge?

Me dashuri: B.M♥