Syte e tu jan droga ime

29

-E dija qe nuk do mund te mesohesh me nje vend te till dhe njerz te till.- i tha ne vesh pasiqe muzika ishte shum e lart. -Edhe nje tjeter , me te fort se kjo. - kesaj here iu drejtu banakjerit me ze shum te fort.

-Nuk te thash qe nuk jam mesur. Thjesht nuk me pelqen.- ia ktheu ai ne vesh, dhe me pas nje puthje ne ate vend. U largua pak larg dhe e shikoi venger.

Nuk donte qe te tjeret te kuptonin se kush ishte ai per te. Nuk donte qe te tjeret te kuptonin qe ajo ishte ne lidhje sepse problem do kishte edhe ai dhe me pas edhe do e kuptonte qe kjo eshte nje perdoruse e rregullt e droges.

-E bera per tiu treguar atyre prapa teje qe Isabell nuk eshte me vetem.- iu afrua edhe nje her tek veshi.

-Kurse un u largova qe te te tregoj te mos e beshe me prap ne nje vend te till. Nuk kan nevoj ta din te tjeret se kush je ti.- i dha nje buzeqeshje dhe u ngrit ne drejtim te nje tavoline qe ishte e mbushr me djem dhe vajza. Duhej te ishin me siguri miqt e saj, ngaqe u ul mes tyre dhe filloi te ipte buzeqeshje fallco dhe pa ndjenja. Dukej qart kjo per ata njerz qe studionin karakter te njerzve e aq me pak per Sebastianin, qe kishte fillaur te njihte me shum se qe paraqitej.
E veshtronte nga larg dhe shihte se ajo nuk ishte e lumutr. E shihte thell brenda saj dhe gjithashtu shihte se ajo po kekronte pak me shum hapsir dhe frym. Thjesht nuk e kuptone pse sillej e till dhe vinte ne vende te tilla kur nuk donte. Shum shpresonte qe nje dit ta kuptonte.

Ajo ende benet qeshje te medha dhe fallco mes tyre kur tek tavolina u afrua Felo. I njejti njeri qe kurr nuk ndryshonte. Asnjeher nuk hiqte buzeqeshjen dhe fetyren gazmore.

-Bukuroshja e fjetuur? Me ne fund? Po te prisja. Si te kaloi udhetimi i shkurter pergjat Londres?- dhe prap kurdisi ate buzeqeshjen bomb te tijen. E acaronte ajo buzeqeshje.

-Me te vertet? Ke qene ne Londer?- iu drejtua Miguel.

Ne Londer? Cfar ti?- ishte radha e Sares te bente te padituren.

-Londeeeer? Kur mooj?- ishin edhe dy te tjer qe e pyeten. 

Kurse ajo kurr nuk hoqi shikimin nga shikimi i Felos. E shihte drejt e ne sy dhe buzeqeshte. Nje buzeqeshje shum djallezore. Kjo i pelqeu Felos. Vajza e dikurshme djallzore. Ishte ajo vogelushja qe dukej engjull por qe ne te vertet ishte shum djall.
Dhe ja pas kaq vitesh ajo ishte vetja e saj.
Nuk e dinte pse i erdh kjo energji por u ndje mjaft mir. 

-Te paskam munguar? Me behet qejfi qe ke fillaur te ndjesh mall per mua, siq une dikur. Ishte me shum se fantastike. Ke qene ndonjehere ti? Nuk e besoj. Ah pooo! Paske qene para pak vitesh para se yt ate te bente ate skandalin.- dhe i dha nje buzeqeshje shum djallzore teksa u ngrit ne kembe per tiu afruar afer, shum afer veshit. -Po te prisja edhe une. Malli, dhe pastaj parat ke ne dor.- dhe i zgjati doren duke i lekunder.

-E sigurt, mos ndoshta deshiron te provosh....?- 

-Mese e sigurt!- 

Rrotulloi per pak koken per te par per ndonje njeri dhe syt i zun syt e terbuar te Sebastianit. I vendosi nje buzeqeshje djallzore dhe me pas u kthye nga Isabella. -Pakse me vete edhe voglushin? Sa mir. Do bejme shum argetim sonte.- dhe beri te shkonte ne drejtim te Sebastianit por e ndali Isabella.

-Tjeter her. Ketu kam ardhur per diqka tjter. Hajde tani.- dhe ndeshi syt e saj me syt e Sebastianit. E pa qe ishte shum i inatosur por nuk mund ta linte kete pun pergjysme. Pluhuri kishte mbaruar dhe kishte nevoj per ate dreq. 

-Pse ka fillaur te pij edhe voglushi?- dhe beri nje ngerdheshje. Por shikim i saj i inatosur e beri qe te fillonte te ecte ne drejtim te nje dere te vogel qe ishte zyra  e tij.

-Ja ku e ke. Ashtu siq e kishe kerkur. Parat tani- i shtriu doren, dhe ajo i zgjati parat duke marr ato dy qese te vogal qe mendonte se do i benin per nja 2 dit, me perdorim nga dy her ne dit.

-Faleminderit.....- u ndal per pak pastaj vuri buzeqeshjen djallzore.- i thua Miguelit.

Doli nga zyra e tij dhe u fut ne toilet duke marr pak, dhe vetem pak sa te mund te ishte ne rregull dhe me pas u drejtu nga Sebastiani, qe e dinte mir se kesaj here do i duhej me te vertet te shpjegohej. Edhe nese nuk do ia kerkonte Sebastiani ajo vet do e bente. E la per rreth 30 minuta vetem dhe me pas Felo, hyrja ne zyren e tij. Ishte diqka absurte, prandaj do i fillonte shpjegimet e saj menjeher sapo te futej ne makin.

Keshtu beri. I shpjegoi se kishte pak pun me te, nje pun e vjeter per tu permbyllur dhe per te par nese kishte mbyllur borxhin me te.

Ishte paksa jo e besueshem per Sebastianin por meqense ajo deshironte te ishte ashtu, ai e la ashtu. Nuk i kerkoi diqka me shum.

Do te shihte ne vazhdim.
Do shihte nese do mund te mesohej md kete sjelljen e venqant te Isabelles.

Pjesa shkon per te dashuren time LovetheRain_000 (sepse dedikimin qe ma ke kerkuar ne historin e re, nje zot e di kur do behet)☺ nuk e di sa do te te plq kjo pjesa ty edhe te tjerve por mua kjo me ka pelqyer vertet☺☺☺