Make Me Come

25th Ride

Author's Note: Hi guys! (Pang-vlog naman yung intro ng author's note ko. Haha!) I wasn't around the corner yesterday because of two reasons. One, I had a stomach ache running for three straight days already pero kahapon lang naging sobrang unbearable ng pain. Ang sabi sa akin, I'm acidic and I had to drink meds. So far, na-lessen na yung paghapdi ng sikmura ko though mahapdi pa rin pero bearable na siya unlike yesterday so G (meaning Go) na tayo ulit sa updates.

And the second reason was we had our case presentation yesterday. It's the first out of three presentations. Despite of the unbearable stomach pain I've felt yesterday, I was left with no choice but to show myself at the university kasi ilang beses nang namomove yung schedule namin for the case pres. Thank God, I managed to finish the case pres alive (grabe guys! Yung pawis ko kahapon habang nagcacase pres kami hindi dahil sa kaba, dahil siya sa hapdi ng sikmura ko).

Pero hindi ko makakalimutang pinoint out ng panel namin na tumaba ako. Sabi niya, noong bago lang daw ako sa Psychology, payat daw ako. Hindi daw niya alam kung anong nangyari sa akin at nagkalaman ako! Grabe siya 'di ba?! Kapag ako talaga sexy (ang kapal ko 'di ba?!) na nagmartsa next year, makikita niya. Haha! (I'm actually starting my diet plan nowadays)

So, ayun lang ang chika ko sa inyo. Namiss ko kayo guys!!! Sa next update ko na babatiin yung mga dapat kong babatiin! Maraming salamat po sa mga nagcomment at nagvote sa huling chapter! :) I love you all.

Make Me Come song of the day: Paano Ba Ang Magmahal by Sarah Geronimo and Piolo Pascual

PS: (Iisa lang naman ang laman nito. Sasabihin ko pa ba?)

--------

Ang mga huni ng ibon ang nakapagpagising sa akin. Pagdilat ko ng mga mata ko, ang berdeng dahon ng mga halaman ang bumungad sa paningin ko. Ilang beses akong napalingon sa paligid bago napagtanto kung saan ako nakatulog.

Seriously? Nakatulog ako dito?!

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako dito sa may punong pinagtaguan ko kagabi. Hinintay ko pa kasing pumasok si Dan at Jacksenn para makaalis na ako kaso naman, inabot na ng madaling araw, hindi pa tapos sa pagkekwentuhan yung dalawa. Ayun, ang epekto, nakatulog ako sa paghihintay. Hindi ko naman akalaing mapapahaba ang tulog ko.

Tumayo ako at tsaka nagunat-unat. Noon ko napagtantong magtatanghali na pala base sa init na nararamdaman ko tuwing dumadampi ang sinag ng araw sa balat ko.

Pagkatayo ko, noon ko napansing nahulog ang telepono ko. Agad kong pinulot iyon. I was surprised to see an incoming call from Dan.

"Hello Dan-"

"WHERE THE HELL ARE YOU SHEKAINAH?!" Malakas na sigaw niya sa kabilang linya kaya nailayo ko sa tenga ko yung cellphone.

"Wala ako sa impyerno and stop shouting. Masakit sa tenga ang boses mo."

"I HAVE EVERY RIGHT TO SHOUT AT YOU! BUONG MAGDAMAG KA NAMING HINANAP BECAUSE YOU'RE NOT ANSWERING MY FUCKING CALLS!!"

What?!

Nilingon ko yung balkonahe na tinitignan ko kagabi. He wasn't there anymore though I've seen men in black running back and forth inside the villa.

Buong magdamag silang gising just to find me?

I heard him sighed. "Shekainah, I'm already fucking tired. Tell me where you are right now so that I could take a rest."

"Sorry. Nandito ako sa may kakahuyan sa harap ng balkonahe."

I didn't heard any response but he went out of the balcony again. When he saw me, I heard him breathed heavily on the other line.

"Good to know you're safe. I'm so worried. Hindi ako makatulog hanggat walang nakakapagreport sa akin kung nasaan ka."