Chapter 17: Bloody Letter

350 24 6
                                    

(Rain's POV)

I'm still bothered to what happened last night.

Nag-aalala ako para kay Axcel.

About that Sion Castello's threat for his life.

Wala siyang karapatang pagbantaan ang buhay ng kaibigan ko nang ganun na lang.

He don't have any rights to kill Axcel.

*Kriiiinnngg!!*

Bago pa man tumunog ang alarm clock ay gising na ako kaya naman agad ko ding in-off ito.

I do some stretching exercise before I entered the bathroom.

I can clearly see my morning face as it reflects on the mirror. I am still looking sleepy.

Kulang ako sa tulog dahil sa kakaisip ng nangyari kagabi.

'Sion Castello, sino ka ba talaga?'

Why is he related to Axcel? To the point that he's threatening my friend.

Naghilamos ako ng mukha saka tiningnan muli ang repleksyon ko sa salamin.

I am Axcel's friend. I should atleast protect him in the way I can. I need to watch over that Sion Castello.

"I should always stay with Axcel from now on.."

***

Nang makababa ako sa kotse ay agad kong hinanap ang BMW ni Axcel dito sa parking lot.

I need to check if he's okay.

"Sige Manong. Pwede na po kayong umalis. Take care." paalam ko kay Manong saka tuluyang isinara ang pinto ng kotse.

Sa di kalayuan ay nakita ko siyang pababa ng kotse niya habang may kausap sa cellphone.

Agad kong napansin ang seryoso niyang mukha habang papalapit ako. Hindi niya ako napansin agad dahil may kausap siya sa cellphone niya.

"...don't you dare touch even just the strand of her hair! Or else I will put you in your right place!" madiing sabi niya sa kausap sabay baba ng telepono.

Nang mapaharap siya sa direksyon ko ay bahagya pa siyang natigilan.

He gave no reaction.

"Clara.." then he smiled.

I don't like calling me in that nickname but when he's the one who's saying it, I feel that it's the perfect nickname for me.

I don't know why..

Tatanungin ko sana kung sino yung kausap niya pero nag-alangan na ako kaya hindi ko na lang itinuloy.

Ngumiti na siya ngayon at ayoko nang ma-bad mood siya kung sakaling magtanong pa ako.

"Good morning!" I smiled sweetly.

"Hahaha! Maganda yata ang mood ng Campus Princess ah.."

Natuwa ako nang marinig ulit ang tawa niya. Bihira niyang gawin yun kaya masaya ako kapag naririnig siyang tumawa.

"Ohh, si Clara kinikilig." biro niya kaya napatawa na ako.

Bahagya ko siyang hinampas sa braso. "Hey, don't call me Clara okay? I don't like it."

For You To Come BackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon