In a Relationship with a Stupid ✅

Chapter 83: He is dead

3rd to the final episode :) 

Yeah I know, sabi ko after pa ng fifth comment tong update na to. But I can't help it gustong gusto ko ng matapos to so that makakapag focus na ako sa bago kong ginagawang story :) 

So enjoy it nalang my dear readers :) Or better to say wipe your tears later because I can't promise you na hindi sad tong update na to. 

*************************************************************

Chapter 83: He is dead

(Clarisse's POV) 

Kakapasok ko palang sa hospital room ni Kitty ay parang pinagsisisihan ko na kaagad na pumasok ako dun. Hindi ko pa pala kayang makita si Kitty ng ganito. I feel bad that I'm not there to protect her and Kayden. :( 

"Sino yan?" tanong niya na nakatingin sa kawalan. 

Sabi ng parents niya ay in shock parin siya sa mga nangyari and they don't know how to tell her what happened. Kaya ako yung pinakiusapan nila maging kasi yung mga kaibigan niya ay hindi siya maharap. Baka daw maiyak lang sila at ayaw nilang marinig ni Kitty na umiiyak sila dahil baka mas lalo lang itong masaktan.  :( 

"Kitty..." until now ay nanghihina parin ako at ilang araw ng walang tulog isama mo pa yung nagbabadyang pag-iyak sa sama ng pakiramdam ko. 

I really don't know how to do this right now. :( 

"Ate Clarisse...?" 

"Ako nga..." nanghihinang sabi ko sa kanya. 

"Ate... are you-" 

"He is dead Kitty!!!" sa puntong iyon ay hindi ko na napigilan ang paghagulgol ko. 

Niyakap ko si Kitty. Sa kanya ko ibinuhos ang tatlong araw ko ng kinikimkim na pag-iyak. Hindi ko naman kasi gaanong kaclose sila mama at Denise, ewan ko ba kung anong meron tong si Kitty. But she is the closest to me right now. At kung hindi lang sa kalagayan niya ay matagal na akong tumakbo sa kanya. 

"Anong ibig mong sabihin Ate Clarisse? Sino..ng paa-tay?" 

"Patay na si Francis!! Patay na ang asawa ko Kitty..." 

*Flashback* 

3 Days ago 

I rush to the hospital as soon as narinig ko yung balita. Naabutan ko dun yung pamilya nung asawa ko and Kitty's father too. 

"Daddy, ano pong nangyari?" 

Lumapit ako sa dad ni Francis. 

"Clarisse, kanina ka pa niya hinahanap." sabi nito. 

Pinapasok nila ako sa operating room. Tapos nakita ko dun si Francis na duguan at nag aagaw buhay. But still he manage to smile at me. The most genuine smile na matagal ko ring hindi nakita. 

"Francis!" 

I rush beside him while my tears can't stop flowing down my eyes. 

"Clarisse." that was the sweetest thing I heard from him. He spoken my name with such tender. 

"Francis, hold on okay?" hinawakan ko yung kamay niya. 

"Please tell our son that I love him." sabi niya. 

"Ano ba??? Ikaw ang magsabi niyan sa kanya, makakasama ka pa namin!" sigaw ko sa kanya.

Umiling siya.

"Nasabi ko na ba sayo na..." 

"Please Francis! Wag mo ng piliting magsalita okay? Mabubuhay ka pa okay-"