Her Sacrifices (COMPLETED)

Chapter 35

Rios

Amber's  POV

"Hmm... it seems like you don't wanna talk to me." I muttered.

Dahil doon ay napaangat siya ng tingin sa'kin. Tikom ang kanyang bibig mula pa kanina noong malaman niyang hindi ako si Amby. Nakasunod lamang siya sa likuran ko ng tahimik hanggang sa makarating kami rito sa isang café. Habang wala pa ang inorder kong kape para sa aming dalawa ay pinagmasdan ko ang mukha niyang hindi malaman kung ano ang gagawin. Mukha kasi yata siyang napahiya kanina sa'kin o baka naman ay napipilitan lang siya na sumama rito.

"S-sorry dahil napagkamalan kitang si Amby..." she sounded so sorry. Mailap ang mga mata niya kaya hindi ko mahabol ang kanyang tingin.

I nodded wryly. The waitress came and put our orders on our table.

"It's okay. Sa bagay, Amby and I were identical twins kaya hindi na ako magtataka. By the way, kamusta ka na?"

She cleared her throat first before she sits straight properly. Ngayon ay deretso na sa mga mata ko ang tingin niya. Bahagya siyang ngumiti sa'kin at sumipsip sa mainit niya pang kape.

Mukhang nag-iisip pa siya ng sasabin, "Ayos naman ako, A-amber. Ikaw ba?"

"In between."

"What?" her forehead crease.

"All I can say is in between. No need to be confuse, Hera."

"Oh, okay, if that's what you want..."

"Married already?" I asked suddenly when I saw her hand resting on the table. Her eyes brightened with nothing but love on it and her smile got real.

Itinaas niya ang kaliwa niyang kamay kung saan may singsing na naroon. Kuminang pa ang maliit na diyamante roon ng sumentro sa liwanag.

"Very soon, Amber, and... I-I want you to be there. I want you invited..."

"Really?" medyo gulat ko siyang tinitigan. Ngumiti siya sa'kin habang tumatango. Mukhang hindi naman siya nagbibiro pero... bakit?

Are we good? Does time really heals broken friendship? I guess it is but for others maybe not.

"Oo naman. M-magkaibigan parin tayo, hindi ba? Kaibigan parin kita?" I saw her lips trembled a little bit, anticipating.

Parang may kung anong bumara sa'king lalamunan dahil sa tanong niya. I don't know how to answer her but I think I need to be honest. I'm tired of lying. Shits happened sometimes to other people lives but to me it always been every freaking time.

"Our friendship had broken because... of this certain guy. Because we had the same feelings for him then. It was lame, Hera and definitely not a good thing to fight. You know it. Sa kabilang banda, alam kong may mali rin ako. Kasi hinayaan ko lang na magkasiraan tayo imbis na magkaintindihan." Prangka kong saad.

Lumamlam ang kanyang mga mata at napayuko ng kaunti. "Sorry for it... sorry for everything, Amber. I just want you to know that I misses you so much... hanggang ngayon ay nakukunsensiya parin ako sa nakaraan natin. Everytime I look at your twin ay ikaw palagi ang naiisip ko sa kanya. It's just that you two have different personality."

"Magkaiba talaga kami ni Amby, pwera sa mukha. "

She looked up to me again and nodded her head. "Hmm... I agree."

"Remember Neo?"

"Of course. He's the reason kung bakit tayo nasira. Bakit kasi ako nagkagusto sa kanya noon gayung gusto mo rin siya? Makakalimutan ko ba siya? Eh kasalanan niya e! May atraso pa siya satin!" biro niya. Gumaan na yata ang hangin sa pagitan namin.