Her Sacrifices (COMPLETED)

Chapter 23

Love

Demin's  POV

I rolled my eyes heavenwards. Ronald's serious face in front of me doesn't intimidate me, anyway. It's just that I'm not comfortable by the way he looks at me. My butt is already heating from where I am sitting. Damn, why is he here, anyway? Ano ba kailangan niya sa akin?

He crossed his arms on his chest at pinanliitan ako ng mga mata.

"Is it true?" He started.

"True, what?"

"Acting innocent, huh? 'Wag mo nga akong gawing tanga."

Nagsalubong ang kilay ko.

"Excuse me? Why don't you just ask me straight to the point, Ronald? Hindi iyong pinapahula mo pa ako kung ano ba ang ibig mong sabihin."

"Don't call me Ronald!" He exclaimed with disgust.

Tumaas ang kilay ko. So he still doesn't want calling him 'Ronald'. Tss, wala siyang pinagbago sa ugali. Sa mukha at pangangatawan, oo, nagmature siya at naninibago ako dahil ngayon ulit kami nagkita after 6 or 7 years? I don't know, hindi ko na matandaan.

Ronald is my brother in the side of my 'real' father. So in short, we're half brothers. Ako ang tunay at siya ang anak sa labas but I don't treat him my half, I treated him like my real brother. May pamilya na rin naman ang ina niya pero kahit anong gawin niya raw ay magiging labas siya sa pamilya. I know that pains him so kahit kailan ay hindi ako nagalit sa kanya. We were very close before to the point that we shared secrets to each other. Yes, we are gay but we don't act like one. Not because we feared our father but because this is what we chose to be.

Ano bang pinagkaiba ko sa kapatid ko? Ang totoo nga niyan ay ibang pamilya ang ikinagisnan ko pero kahit paano ay kilala ko parin kung sino ang tunay kong pamilya.

"Okay, okay. Edi, Ron. Masaya ka na?" Tumango naman siya na akala mo'y isang balakid ang tawagin siyang ganun. "So ano na?"

"Totoo ba?"

"Ang ano nga?!" Inis kong sambit. "Tangina naman, Ronald. Tinagalog mo lang e! Diretsohin mo nga ako!" Tumiin bagang ako.

Fuck him, tinawanan ako!

"O easy lang! Ito naman, ang ikli ng pasyencia mo ah. 'Wag mo nga kasi akong tawaging Ronald!" pinasadahan niya ang kanyang bagong gipit na buhok. Taray, hair stylist pa naman ito. Bigla siyang sumeryuso. "Ano mo ba si Amber, Demin?"

My forehead creased but I later on understand what he meant. I knew that he was a good friend of Amber at hindi na ako magtataka kung may alam siya. May alam nga ba siya?

"Why? What about her? Why are you asking me?"

"Just nothing. I just heard yours and Amber's name from Tito Marion when he called me. He asked kung nakilala ko na ba ang bayaw ko. And I didn't know that you are already married!... to Amber?" He asked curiously.

Alam niya na pala pero gusto niya lang siguradohin s aakin.

Edi ibibigay ko ang gusto niyang malaman.

"Yes."

Umawang ang labi niya at tila'y 'di mawari ang mukha. Hindi siya makapaniwalang napatitig sa akin.

"So it's true... but how? Enlighten me, please."

I heaved a deep sigh and close my eyes for a while.

"It's all my fault, Ron. Amber is my Ex before--"

"Diba bakla ka na noon pa man? Paano mo siya naging karelasyon?" he cut me.