Her Sacrifices (COMPLETED)

Chapter 36

Dark

My mind is in complete chaos right now. Sometimes I would feel that my eyes were burning inside not because my tears were about to burst but because it is an effect of my total confusion. I had my medicine daily and I wouldn't like to miss it 'cause I'm afraid it'll be back again. But then it's reoccurring.

Paunti-unti... paunti-unti...

Heck, what I did to Sereal before made me so in shame thinking that he really is his mother.

Siya nga ba?

Baka stepmom lang?

Sereal is so young to be a mother, it cannot be, right?

Earlier on the dinner we shared together I was the only one who's silent. The Oldies were not here, they said they had a flight just an hour ago. My twins were so happy during dinner and Sereal talks a lot while Neo was sometimes nodding or just have spoken few words to them. I didn't even get to finish my food.

Nakikiramdam lang ako ngunit ginugulo talaga ako ng aking isipan. Many questions are not answered yet! Do I have the right to ask?

"Tita?"

Napabalik ako sa'king wisyo ng kalabitin ako ni Dianne na nakahiga na ngayon sa kanyang kama at ako ay nakaupo sa gilid. Nandito kami ngayon sa silid mismo ng kambal sa mansyong ito. Hanggang ngayon talaga ay hindi pa rin ako makapaniwala.

Namumungay ang mga mata niyang naka dungaw sa'kin dahil na rin sa antok. Magaan kong hinaplos ang matambok niyang pisngi.

"Bakit, little girl? Matulog ka na at maaga pa ang klase mo bukas. Bawal kang mapuyat." Malambing kong paalala.

"Masaya lang po ako, Tita."

"Talaga?"

"Opo. Bati na kasi si Lolo at Papa. Wala nang away."

"That's good to hear, then. All is now in peace."

"Po? All is now in peace? Diba po para sa mga patay lang 'yon?"

Medyo natigilan ako at inisip kung ano ang ibig niayng sabihin. Hanggang sa marealized ko kung ano.

What the?

I chuckled and pinched Dianne's nose softly. Inayos ko ang comforter niya at itinaas hanggang leeg niya.

"You and Dionne are not much different from what I really thought. May pagkapareha rin pala kayo ngunit kakaiba. Little girl, what I mean is ang lahat ay nasa maayos na lagay na at wala nang alitan sa pagitan ng dalawa. Both is good with the decision. So... go to sleep now, little girl. Have a good night sleep."

"Ahh... okay po, Tita. Goodnight rin po."

Hanggang sa lumalim na ang hininga niya at tuluyan ng nakatulog. Dumukwang ako upang halikan siya sa noo at tumayo na. Naglakad ako sa kabilang parte kung saan kanina pang natutulog si Dionne pagkatapos ko siyang kantahan ng lullaby na kanta.

Hinaplos ko ang buhok niya at hinalikan din sa noo tulad ng ginawa ko sa kambal niya.

Suddenly, Vian's image popped into my head. Every night, I imagine her crying and looking for me. Ganun kasi ang batang iyon, kahit masiyahin at bibo ay pagdating sa gabi kung hindi ako magpapatulog sa kanya ay aatungal iyon ng iyak. Gusto niyon palagi na nakikita ako bago matulog sa gabi.

My eyes watered so I held my head up, controlling my tears not to fall. God knows, pantay akong magmahal sa mga anak ko. Oo, aaminin ko na minsan napapabayaan ko si Vian pero walang oras na sasakit ang puso ko tuwing naiisip ko iyon. Inaasa ko siya kay Demin. Ang sama ko.