Her Sacrifices (COMPLETED)

Chapter 30.1

Baby

Warm sweats forming through my body as I ran fast on a treadmill. Minutes past until I felt my legs were heavy to move but I want more of a body pain. I want to divert my attention on this one kesa naman ipagsiksikan ko roon ang sarili kay Neo na halos ang buong oras ay nilalaan kay Sereal. It's been a week since that accident happened and she's still unconcious. Medyo nahahalata ko na rin minsan sa mga kilos ni Demin na mayroon talagang namamagitan sa dalawa.

And, oh, Demin is ignoring me everytime na magkasalubong kami. I've tried to talk to him but he won't even listen. I know he's mad at me, who wouldn't? Mas pinili ko ang mga anak ko kesa sa sarili kong asawa. I thought he would understand me pero hindi pala. Tungkol naman sa problema kay Mr. Rios ay nasulusyonan na, si Demin ang nakaayos nun. I must be the one to handle that problem but since Demin knew that I dithered what to do then he did it on his own way. Hindi ko alam kung paano niya nagawang ipaurong kay Mr. Rios ang desisyon nito but thanks to him, anyway. Because of what he did, I felt like I'm a failure. Parang pinapamukha niya sa akin na nakadepende minsan ang buhay ko sa kanya.

I also knew that Mr. Rios is the father of Sereal. What the fuck, right? Hindi ko iyon malalaman kung hindi lang bumisita ang ama nito at naghisterya sa nalamang kalagayan ng anak.

Kay Neo naman ay kahit ganun, nabibigyan niya parin ako ng atensyon. Pero hindi iyon sapat sa akin. Even the twins rejected me ng ayahin ko silang mamasyal, they rejected me because they want to be with Sereal. Ayaw raw nilang umalis sa tabi nito. Masakit diba? Sinong hindi masasaktan? I'm almost begging for their freaking attention! Hindi ako kuntento sa tira-tira.

I press the stop button when I felt my knees weakened. Umupo ako sa upuan sa tabi at hinihingal na kinuha ang towel sa balikat ko at pinunasan ang pawisan kong mukha at katawan. Ugh! Freaking freak, sumakit tuloy ang paa ko. Hindi nga ako sanay maglakad lakad tapos mag-e-exercise pa ako? Okay, I'm just doing this to divert my attention.

Habang minamasahe ko ang aking binti ay tumunog ang cellphone ko sa aking sport bag. Nang makita ko kung sino ang nag text sa akin ay umaliwalas ang mukha ako.

Neo:

Asan ang Amber ko?

Ugh. Why so sweet kahit nasasaktan mo ako, Neo? Hmm..

Ako:

Ba't mo ko hinahanap? Hindi mo naman ako kailangan diba?😔

Neo:

Ha? Sino nagsabi sayo niyan? Hindi naman kita hinahanap lang kasi may kailangan ako sayo. Hinahanap kita kasi gusto kong makita ka :)

Ano ba, Neo! Wag mo nga akong pakiligin! First time mo pang mag smiley sa text ah! Shet. No, Amber, 'wag kang paapekto!

Ako:

Talaga lang ha? Sige, gusto mo lang pala ako makita eh. Once you see me, I'll go right away😒

Neo:

Ano?! Wag naman ganyan, Amber ko. Wala ka ba sa mood?

Ako:

Kapag ganito ako, wala agad sa mood?! 😠

Neo:

Uh-oh... galit ka ba sakin?

Ako:

What do you think?👹

Neo:

Hindi ko alam.

"What the ef? Ugh! Hindi mo alam? Are you that numb, Neo? Ugh, you're making me stupid!" I exclaimed. Para akong baliw na kinausap ang sariling telepono.