Her Sacrifices (COMPLETED)

Chapter 43

Truth (Part 1)

"Buti naman at bumaba ka." Demin put down his goblet of wine when he saw Amber walking to the kitchen. Narito siya sa bar counter, ang paborito niyang lugar sa bahay kung saan puwede siyang maglasing.

Tumigil si Amber sa paglalakad pero hindi siya nilingon. "Nauuhaw lang ako kaya gusto kong uminom." Then she walk her way to the refrigerator.

Bawat kilos ni Amber ay pinagmamasdan ni Demin. Bawat emosyon ay hinihintay na umiba. Makita lang niyang gumagalaw ng maayos si Amber ay sapat na para makahinga siya ng maluwag. It means that she's safe from her other self-- wala na ito ngunit pinangangambahan niya parin na baka bumalik 'pag may mangyayari na naman.

Inisang lagok ni Demin ang alak niya at tumayo mula sa high chair ng matapos si Amber sa pag-inom ng tubig. Naglakad siya hanggang sa parang aso na bumuntot sa likuran ng asawa. Namumungay ang kanyang mga mata. Ang sarap haplusin ng buhok nitong natural na makintab. Ang sarap mahalin.

Napabalik siya sa wisyo nang bumangga siya sa likod nito na hindi niya namalayang huminto. Amber tsked.

"You're following me." She coldly said.

"O-oh, sorry."

She slowly turn to face him. "May sasabihin ka ba?"

"Oo sana kung makikinig ka," he said seriously while taking his time staring at her lovely face.

"Talk now."

"Maupo ka muna--"

"No need. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin."

"Okay," bumuntong hininga na lamang siya sa katigasan ng ulo nito. "I already convinced Mom and Dad. Papayag na sila sa kahit anong magiging desisyon natin. In short, we're free now. Wala na tayong poproblemahin pa kapag gumawa tayo ng kilos."

Kumunot ang noo nito.

"What? H-how?"

"I talk to them through skype last week. Mom admitted in the hospital at masyado nang malala ang kalagayan niya. At... sa ngayon ay patungo na roon ang mga magulang mo."

Doon na nagulat si Amber. "Nag-kaayos na ba sila sa wakas?" hindi nito maitago ang sayang bumakas sa kanyang mukha. Both bad news and good news. Parang hindi ito makapaniwala. Lumundag ang puso niya sa nalaman bagama't medyo takot sa maaaring mangyari at nag-aalala sa byenan.

"Yes... and we too, need to go back in France as soon as possible."

Walang pag-alinlangang ngumiti si Amber, pumapayag. "Of course. I'll do this for him... most especially for myself."

Napangiti rin si Demin. Ramdam niya ang kirot sa kanyang puso. Alam niya kasi 'pag sa oras na bumalik sila sa France ay kailangan na niyang mamaalam. Doon na magtatapos ang lahat ng namamagitan sa kanila ng asawa.

He took his wife's hand and feel her soft palm to his and caressed it and brought to his lips as he kissed it. Kung sana lang ay mahawakan niya ang kamay nito habang buhay, hinding hindi siya magkakamaling bumitiw.

"Mahal na mahal kita, wife. Wala na akong magagawa kung hindi mo ako kayang mahalin. I can't force you to love me--"

"MA'AM, SIR! May babae pong nagwawala sa labas!"

Nilingon ng dalawa ang natatarantang katulong na umeksena sa kanila. Bakas sa mukha nito ang pagod na tila ba pinagalitan.

Binawi ni Amber ang kamay sa hawak niya at naguguluhang nagtanong. "Who?"

"Hindi ko po kilala, Ma'am! Basta na lang po siya sumisigaw ng pangalan niyo sa labas!"

Ang lukot na noo ni Demin ay napalitan ng pagkabilog ng mata ng mapagtanto kung sino ang ibig sabihin ng katulong. Shit!