Meyus

25. Bölüm: Ananas Gülü

Meyus/25. Bölüm
Medyada Berk var :)

Tüm ananas sevenlere...

*****

Berk Çıray

Kıvırcık, koyu renkli saçlarımı Levent'in sinir olduğu bir taçla arkaya doğru sabitleyip gözümün önüne gelmesini kalıcı olarak engelledim. Her zamanki tavırlarımla aynaya yakışıklılık derecemi kontrol edermişçesine gülümsedim, ellerimin yordamıyla gamzelerimin hala orada olup olmadığından emin oldum. Anahtarlarımı ve cep telefonumu cebime tıkıp evden dışarı çıkarken İrislerin biraz evvel giderken uzağa tekmeledikleri ayakkabılarımı giymeye çalışıyor, bir yandan da gömleğimin yakalarını düzeltiyordum.

Oturduğum binadan çıkarken kapıcıyla karşılaşmam neşemi yerine getirdi. Saat geç olduğundan işinin bitmiş olduğunu anlıyordum. Koşup ondan önce kapıyı açıp ona selam verdim. Saçları kırlaşmış, hafif göbekli adam selamımı başıyla karşıladı ve kapıdan geçmek için hamle yaptı.

"Ananas mevsimi gelmedi mi sizce de artık?"

Muzip –bazıları buna aptal diyordu- bakışlarımı gençliğime verir gibi gülümseyerek cevap verdi. "Ben nereden anlayayım, çocuğum..."

Elindeki kasketi kapıp başına dikkatlice yerleştirirken hala konuşuyordum. "Bir gün hatırlatın da beraber yiyelim."

"Evlat," dedi adam, hareketli kişiliğimden uzaklaşıp bir an önce evine gitmek ister gibi. "Aşık mısın?"

Baştan aşağı bir kendime baktım. Olabilir miydi böyle bir şey?

Sonra ellerimi saçlarıma çıkardım ve umutsuzca gülümsedim. "Işınlanamadığı sürece hayır, dayı. Işınlanamadığı sürece hayır." Sırıtmaya başlayarak adamın sırtına hafifçe vurdum. "Amaan. Boş veriver."

Adam, ellerini kolsuz, şişme yeleğinin ceplerine sokup hayretle kaşlarını kaldırdı. "Böylesini de ilk defa gördüm..." Kasketini kaldırıp indirdi sonra. "Hadi selametle!"

Güneşten rengi solan, dandik, kırmızı motorumu es geçip ellerimi pantolonumun cebine soktum ve boş yolda ilerlemeye başladım. Kayraların evi yolun sonundaki o kale gibi gösterişli evdi, benimkiyse aynı yolun başındaki tek apartman.

Sarı sokak lambasının güçlü ışığının altında, tepesinde kıvırcık bir küme bulunan siyah gölgemle birlikte yürüyordum. Kaldırımın hemen yanındaki beyaz yaya çizgisinin hemen üzerinde. Bazen yanımdan bir taksi geçiyor, bazense büyük adamların kullandığı pahalı arabalar... Bense hiç hoşlanmadığım bir esintiden dolayı ürperiyordum. Sadece yürüyüşe çıkmıştım fakat sürekli neden Kayra'nın ailesinin yaşadığı evi düşünüyorum bilmiyordum. Herhalde Kayra'ya aşığım.

Sokağın boş, kurak ve ıssız bölgesinin yakınından geçerken birkaç sarhoş adamın sesini işittim ama bu beni tedirgin etmedi. Sadece... Yürüyordum işte.

Nasıl o villaya kadar gelmiştim bilmiyordum. Neyi arıyordum onu da bilmiyordum. Bazen insan sadece içinde bir yerlerde filizlenen o sesin ezgisini dinlerdi ya hani. Bu anımsadığım saniyeler de onun gibiydi. Nedenini bilmediğim halde buradaydım.

Biraz ileride siyah, lüks bir arabanın hızlıca durduğunu ve içinden bir kızın hışımla çıktığını gördüm. İşte o an neden buraya geldiğimi, ayaklarımın neden gerçekten gerekliymiş gibi beni buraya getirdiğini anladım. Bu kıza ışınlanamamasına rağmen aşık olmuştum. Garip.

Siyah otomobil hızlıca ayrılırken kız, öfkeli bir tekme savurdu tekerleğine. Üzerinden zincirler sarkan siyah botunu yere indirmesini izledikten sonra gülmek için arkamı döndüm. Ancak bu geceki şansımın benden çok daha uzak dünyalarda olduğunu o bot seslerini iyiden iyiye yakınımda yankılanmasıyla fark etmiştim. Gömleğimin üzerine giydiğim hırkanın kapüşonlusunun çekiştirilmesiyle birlikte umutlarım biraz daha yeşerdi ve başıma geleceklerin farkındalığıyla gözlerim parıldadı.

"Hey, beyni kıvırcık tüylerinin altına gömülü, hadsiz! Sen kime bakıp da gülüyorsun öyle?"

Boynumu sıkıştırmaya başlayan kumaşa daha fazla direnmedim ve başımı eğerek ona döndüm.

"Sana. Ananas gülü."

Burun buruna olduğumuzu fark edince tam da kemiğimin üzerine kafasını gömdü.

Hayatımın en güzel anıydı.

Bölüm Sonu

Biraz özel bölüm gibi bir şey oldu ama bunu da diğer Meyus bölümlerinden ayırmak istemedim. Çünkü Berk de, İris ya da Kayra gibi başrol benim için. Berk Çıray, içinde pek çok şey barındıran bir karakter. O da çok derin acılar yaşamış, kalabalığa tapsa da yalnızlığa hapis kalmış birisi. Hiç düşündünüz mü bilmiyorum ama Kayra'yla sayısız benzerlikleri var. Onu bu kadar sevilesi kılan da bu bence.

 Düşüncelerinizi merak ediyorum^^

-Mavi