The Cool Guy And I [COMPLETED]

Chapter 48: Gift

A little advice for my co-authors over there.

Uhm guys, mas ok kung babasahin niyo paulit ulit yung story chapter. Hahahaha, nakakatawa kase eh, buti nalang binasa ko yung past chapters, MAY TYPO ERROR— na nakakalito. Hahahaha. Mianhae guys.

And! AltheaDy9 hello! Thank you for voting! Wala ka na yatang pinalampas na chapter! Omyyy! Thank you so much! Saranghae! Te amo!

Chapter 48: Gift

Sa isang fancy restaurant ako dinala ni Jan. Nakapwesto kami banda sa may garden sa labas, kung saan madalim pero napapaligiran ng mga ilaw and at the same time, dragonflies.

Ganda grabe. Ganda. Oo ganda. Tapos tahimik dahil sa hindi gaano magkalalapit ang mga tables at napakaromantic dahil sa may mga violinist na nagp-play ng violin—obious naman. Tapos malamig na simoy ng hangin at masarap na pagkain!!!!

“Here's your order Mam and Sir.” tapos dahan dahang inilapag ang pagkain namin.

Bago ko tikman yung pagkain, pinicturan ko muna saglit. Uhm, pesto siya na may ah, huh? Ewan. “So? How was it?” tanong niya.

“Alin? Itong pagkain? Uhm. Okay lang. Ah hindi, masarap! Yup!” ani ko.

“That's good to hear. Tell me if your done. By the way, cr lang ako saglit.” sabi niya at saka umalis. Ang sarap niya. I mean yung food. Yeah. Duh~ wag green minded ah. Kayo ah~.

Ang sarap din nitong drinks namin! Iced tea siya pero parang may halo. Ewan! Basta yummy!

“Hey Miss, Are you Belle?” naistorbo ako sa isang waiter.

“Yes. Ako nga po.” sagot ko.

“Ah Miss may nagpapabigay po sa inyo. Thanks.” sabi ng waiter sabay alis.

Envelope. A matte black envelope. Mayaman yung nagbigay. Sino pa ba edi si Jan? Tss. Ano ‘tong pakulong ito? Hihihi. Cute naman black, ngi, diba dapat red? Aish, wala namang alam yun na kaartehan eh. Hayaan mo na nga.

“Ang tagal naman niya.” pramis antagal niya. I feel alone na tuloy. Huhu.

“Hey! I'm back. Sorry po Mahal na prinsesa dahil natagalan ako. Tumawag pa kasi si Mom.” explain niya.

“Okay lang mahal na prinsipe. O sige na. Kain kana ulit.” sabi ko. “May pa envelope ka pa ah. Hihi.” patuloy ko. Tiningnan niya lang ako na may halong pagtataka. Huh?

After naming kumain ay nagpicture kami. Remembrance daw namin. Tapos ayun, dumaan kami sa may peryahan, bagong bukas pala siya kaya maraming tao.

“Jagiya, saan mo gusto? Horror train?”

“Aaah! Ano kaba! Ayoko. Nakakatakot.”

“Eh kung sa mga cranes? What do you think?”

“Naku sayang lang yung mga tokens natin. Hahahahaha!”

“Ano ba yan, ferris wheel na nga lang.”

“Perfect yun Jan!! Tutal gabi narin! Tara tara!”

Pagkatapos naming bumili ni Jan ng ticket ay pumila na kami. “Belle, what do you feel now?” tanong niya saken habang nakapila kami. “Ano. Ahh~ siyempre masaya ako. Ikaw ba?” sagot ko. “Masaya rin ako. Jagiya.” sabi niya saka kami pinasakay na.

After a second ay pinaandar na ang ride. Wow! Ang ganda ng vieeeeew!! Si Jan naman, dinaig pa babae sa kakaselfie niya. Edi siya na gwapo. Hihi.

Nung mejo naging kalmado na ako, kase kanina ang likot ko eh, haha. So ayun magkatabi lang kaming naka-upo. Chillax lang pero I felt a bit awkwardness between us. Oha english yan!