Backstage Love - Shawn Mendes

#3

POV DEMI

Ik zit in de bus die richting de Ziggo Dome rijdt met oordopjes die keiharde harde muziek door mijn oren knallen, zachtjes zing ik mee met het liedje.

Ineens gaat er een man naast mij zitten. Ik schuif iets meer op om contact te vermijden. Dan voel ik zijn hand op mijn knie. Ik verstijf, er schieten allemaal herinneringen door mijn hoofd.

"GODVERDOMME! UITKLEDEN! NU!" hoor ik hem schreeuwen. Ik durf niks anders dan naar hem te luisteren.

Hij loopt naar mij toe en slaat mij met een zweep. "Vieze slet."

Tranen stromen langs mij wangen. Gelukkig komen we aan bij mijn halte. Ik spring recht op en weet niet hoe snel ik uit deze bus moet stappen.

Ik veeg een paar tranen weg en probeer mijn ademhaling weer onder controle te krijgen.

Zodra ik wat rustiger ben loop ik naar binnen.

"Karin, weet jij waar mama is?" vraag ik aan haar zodra ik haar zie staan. "Ze checkt nog even snel de dressingroom, ga jij maar naar de kantine." antwoordt ze met een vriendelijke glimlach, ik bedank haar en loop daar heen.

Ik plof neer op een stoel en kijk maar eens naar welk concert ik eigenlijk ga. Shawn Mendes. Ik kan een klein gilletje niet onder drukken. Het is niet zo dat ik mijn kamer vol heb hangen met posters van hem ofzo, maar zijn muziek is wel goed. 

"Hallo liefje" mama gaat naast mij zitten en geeft mij een koffie, "hoe gaat het?" "Goed hoor, mam, en met jou?" "Goed goed." mompelt ze. Het is even stil dus ik drink maar wat van mijn koffie.

"Hoe gaat het met de jongens?" vraagt mama ineens heel random. Ik kijk haar aan, ze heeft een scheve grijns, maar haar ogen staan zo nieuwsgierig dat het gewoon eng is. "Nou ja..."

"Kom op schat, vind je niet iemand leuk?" vraagt ze door, ik schud mijn hoofd. "Single Pringle." Mama lacht zachtjes door mijn opmerking.

"En Damian dan?" vraagt ze, en ze lijkt haast wel serieus. "Ik ken hem amper en hij lijkt mij niet echt mijn type of zo." Antwoord ik op haar vraag. Ze knikt simpel en kijkt dan naar de klok.

"Tom haalt even sushi, hij kan elk moment terug zijn." Zegt mama, ik knik en pak mijn telefoon  er dan maar weer bij. Ik speel een dom spelletje om de tijd te verdrijven.

"Sushi voor de dames!"