Backstage Love - Shawn Mendes

#9

POV DEMI

"Mendes, we vertrekken zo." Zegt een man die in de deur staat. Shawn knikt.

"Het was leuk vandaag." Zegt Shawn. Ik glimlach naar hem. "We zouden dit vaker moeten doen." Glimlach ik. Shawn kijkt naar zijn handen.

"Doen we, als we weer bij elkaar in de buurt zijn." Zegt Shawn met een zwak glimlachje. Ik knik. "Zeker." Antwoord ik zonder twijfel.

Shawn slaat een arm om mij heen en komt dichterbij. Maar ik deins naar achteren. "Sorry." Zeg ik zacht. Ik raak licht in paniek en sta op. Ik zie enkele flashbacks van vroeger en ik weet niet wat ik moet doen.

"Demi, het is okay."

Shawn gaat met zijn hand over mijn arm. Ik durf me niet meer te bewegen.

"Demi?" Shawn loopt om mij heen en kijkt mij diep in mijn ogen aan. "Chill, het is goed. Wat is er?" De bezorgde ogen van Shawn proberen oog contact te houden, maar ik ben bang dat ik mezelf dan niet rustig kan houden.

"Niks." Glimlach ik. Shawn knikt. "Ik moet gaan."

Ik durf nu in zijn ogen te kijken en knuffel hem. "Sorry voor-" "Zeg dat niet, het is niet jouw schuld." Zeg ik tegen Shawn.

Ik verzamel al mijn moed en kus hem zachtjes op zijn wang. Shawn krijgt een grijns. "Mag ik jou ook kussen?"

Ik twijfel 2 tellen en knik dan. Shawn legt zijn linker hand op mijn schouder en de andere hand streelt even kort op mijn wang en gaat daarna naar mijn heup. Hij drukt zijn zachte lippen op die van mij.

Ik doe mijn best om alle flashbacks te negeren en denk aan Shawn. In mijn hoofd probeer ik nummers van hem aftespelen om de rest van de wereld te negeren. Het werkt ongeveer.

Shawn laat mij los en glimlacht.

"Mendes!" "Ben al onderweg! Geef me een minutje!" Schreeuwt hij terug naar de deur.

"Ik spreek je snel weer." Zegt hij en loopt weg. Ik loop achter hem aan tot de uitgang van het hotel.

"Good bye, beautiful." Ik glimlach naar Shawn terwijl er rillingen over mijn rug gaan.

Ik sta even stil bij mijn fiets om alles te verwerken.

Zo als je wel merkt reageer ik een beetje anders dan dat jij zou doen. Mijn vader heeft mij mishandeld en misbruikt. Dus ook seksueel. Ik heb daar ptss en een angststoornis aan over gehouden. Ik krijg welleens angst en paniek aanvallen enzo. Ik praat er niet graag over.

Anyways....

Ik stap op mijn fiets en ga weer naar huis.

Al snel ben ik thuis. Mama is blijkbaar ook net thuis want ze doet haar jas uit en hangt die op.

"Hey mam." "Hai Schat." Ze loopt naar me toe en wilt mij een knuffel geven, ik weer haar af. Ze kijkt mij vragend aan.

"Wat is erg gebeurd?" Vraagt ze. Mama loopt naar de woonkamer en gaat daar zitten op de bank. Ik plof naast haar neer. "Niks." Zeg ik. "Waar was je net?" Mama houdt graag een kruisverhoor. "Bij een vriend."

Ik sta op en pak een glas water. "Wil jij ook, mam?" "Jahoor."

"Welke vriend, Demi?" Vraagt ze dan en kijkt mij door dringend aan. "Was het een jongen?" Weer zwijg ik. Mijn ogen gaan naar mijn glas, ik wil haar niet aankijken nu. "Wou hij iets?"

Het blijft akelig stil.

"Je weet wat ik heb gezegd. Als jij mij niks vertelt, moet je maar naar een therapeut."  Ik krijg al rillingen als ik daar aan denk. Ik zucht.

"Shawn." Mompel ik met tegen zin. "Wie is Shawn?" "Shawn Mendes...." zucht ik. Ik ga langzaam met mijn ogen naar die van haar.

"Okay, dan vertel je het me niet. Maar je gaat er met iemand over praten, ik wil niet dat alles zich gaat herhalen!" Zegt ze streng, wijzend op het verleden, en loopt weg.