Backstage Love - Shawn Mendes

#50

A/N
Bedankt!!!!

POV DEMI

Ik kijk naar Shawn. De wind waait door zijn haren en zorgen voor een wilde look. Het staat hem wel goed.

Shawn kijkt naar mij en glimlacht. Hij pakt mij bij mijn schouders vast en draait mij om. Ik krijg zicht op de zee en voel zijn armen stevig om mijn boven lichaam heen.

Ik adem diep in en diep uit. Diep in en uit.

"Heb je spijt?" Vraag ik aan hem. "Nee, jij?" "Zeker niet."

~24 uur geleden ~

POV DEMI

Zoveel mensen. Iedereen praat en sommige mensen duwen me een kant op, omdat ik in de weg sta. Dan moet ik daar staan, dan daar en daarna daar.

Ik word gek! Ik zak bijna door mijn knieën maar ik weet te blijven staan.  Ik kijk naar Shawn die op het podium zijn longen zijn lijf uit zingt. Shawn ziet mij ook en kijkt mij bezorgt aan. "I love you." Playback ik. Shawn glimlacht.

Ik draai me om en wil weg lopen. Maar Karla houdt mij tegen. "Waar ga jij heen?" Vraagt ze streng. Ik durf haar niet aan te kijken.

"Kleedkamer." Mompel ik. Ze zucht. "Je moet binnen," ze kijkt even op haar horloge, "20 minuten terug zijn." Ik knik gehoorzamend.

Ik loop weg, maar Karla trekt mij terug. "Je blijft van de spullen af, je lijdt die jongen al genoeg af. Je moet niet in de weg gaan lopen anders kun je weg gaan, begrepen?!" Ze kijkt woedend en dominant in mijn ogen. Ik knik zachtjes en bang.

Ik loop door en val op de grond zodra ik in de kleed kamer ben.

POV SHAWN

Alle fans gillen en klappen. Ze houden borden omhoog met teksten. Sommigen hebben hun telefoon in de lucht. Ik neem het moment goed in me op. Dit vind ik het mooiste van alles. De fans.

Ik loop het podium af en pak een flesje water. Ik kijk om mij heen en negeer ieder persoon. Waar is Demi?

Karla loopt naar mij toe. "Die Demi heeft zichzelf in jou kleed kamer op gesloten. Jij gaat haar er nu uit halen. En dan nog iets, hou contact met je fans en niet met Demi tijdens je concert. Zij betaalt niet. De fans wel. Dit was dan wel het laatste concert van deze tour, maar niet de laatste van je carrière." Mokt Karla. Ik zucht en knik.

POV DEMI

Mijn telefoon gaat ineens af. Ik adem diep in en uit.

Demi: hai

Kate: heeyy, ik heb twee kleine vraagjes

Demi: vraag maar

Kate: iemand van een tijdschrift zoekt jou, ze vonden mij uit eindelijk en vragen nu of ik jouw nummer heb. Ze zeiden dat ze wouden vragen of jij echt Shawn's vriendin was enzo.

Demi: en?

Kate: mogen ze je nummer?

Demi: nee...

Kate: en die andere vraag: kun je eerder terug komen? We hebben iemand nodig hier in de winkel. De baas zei dat als je niet binnen 3 dagen terug ben dat je je baan kwijt bent

Ik weet niet meer wat ik moet zeggen. Ik hoor Kate praten maar mijn gedachte denkt aan te veel dingen. Ik word gek.

Ik laat mijn telefoon vallen en grijp met mijn handen naar mijn hoofd. "Shut up." Schreeuw ik, hopend dat mijn gedachten weggaan.

Het voelt alsof er een vloedgolf van gedachtes door mijn hoofd gaat. Ik knijp mijn ogen dicht. Alsof het donker het beter maakt.

Zodra ik langzaam merk dat het minder word laat ik mijn handen zakken en open ik mijn ogen. Ik pak mijn telefoon en zie een berichtje van Kate.

Kate: app me even als het weer gaat😘

Demi: dont worry, alles is weer okay

Ik sta op en kijk naar de tijd. Als ik nu terug loop ben ik maar een paar minuutjes te laat.

Shawn botst tegen mij op. "Kom." Hij pakt me bij mijn hand en trekt mij de kleed kamer in. Hij doet de deur op slot. Ik slik. Wat nu?

"Demi, je hebt hier langer dan een uur gezeten." Zegt hij. Ik schrik op en kijk naar de klok. Ik had dus verkeerd gekeken, oeps.

"Karla zat nogal te klagen en niks werkt mee." Moppert hij. Zijn ogen zijn bang gericht naar alles, behalve mij.

Na een korte stilte kijkt hij mij aan. "Heb je veel last van je angststoornis?" Vraagt hij ineens. Ik kijk weg en haal mijn schouders op.

"Ik douche wel in het hotel, kom we gaan." Shawn pakt mijn hand stevig vast, met zijn andere hand grijpt hij zijn vest. Ik loop dicht tegen hem aan.

"Luister jonge dame, als ik zeg 20 minuten en dan bedoel ik geen anderhalf uur. Jij moet maar eens doen wat je gezegt word en dan nog iets-" "Karla, wij gaan nu terug." Zegt Shawn. Karla's ogen staan streng op mij gericht. Ik voel me een klein nutteloos meisje.

"Demi, kom." Shawn loopt door de drukte heen. Allemaal mensen beuken mij plat. Vast per ongeluk. Misschien niet. Ik snap het even allemaal niet. Kut stoornis.

Shawn opent de deur en loopt naar buiten. Weer flitsen. Ik spring terug naar binnen. Shawn loopt naar mij toe. Hij geeft mij zijn vest en doet de capuchon over mijn hoofd.

Shawn glimlacht lief, ik glimlach terug. "Kijk maar naar onze handen, voor je het weet zitten we in de auto." Zegt Shawn en doet een plukje haar achter mijn oor. Ik knik.

Shawn opent weer de deur. Hij trekt mij mee en ik volg hem op de voet. "No pics please." Hoor ik hem zeggen. We lopen over het terrein en stappen een zwarte auto in.

"Gaat het nog?" Vraagt Shawn terwijl hij de auto start. Ik knik en verstop mijn handen in de mauwen van het vest.

A/N
Pokke lang hoofdstuk. De volgende staat al weer klaar om online te gaan, MORGEN!
WANT SERIEUS OH MY GOSH
NUMMER 1 IN FANFICTIE?! JULLIE ZIJN ECHT SUPER GEWELDIG!!
Echt hoe dan?!!
Wie zag dit aankomen?!
Love you all
Ik ben zo ontzettendankbaar!! Daarom dus dit hoofdstuk en morgen weer één. Dus morgen 2 hoofdstukken. De normale voor maandag en een extra.
Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden
Xx