3 haftadır rehberlik dersinde bu konuya değiniyoruz. Öğretmenimin verdiği bir örnek o kadar hoşuma gitti ki sizinle paylaşmak istedim 😊
Hocamız bize "Siz doğmayı başardınız, o travmayı atlattınız." dedi. Düşünsenize doğmak nasıl bir şeydir diye? Bir sabah uyandığında kendinizi Mars'ta bulmuşsunuz gibi bir şey. Hiç bilmediğiniz bir yer, hiç bilmediğiniz insanlar, ilk kez gördüğünüz renkler... Bunu atlatabilmiş insanlarız biz. Bundan ötesi olabilir mi ya?
Sadece yürüyebilmek için düşüp düşüp yeniden denedik, vazgeçmedik. Sadece konuşabilmek için anlamasak da çaba gösterdik. Neler başardığımızı ne de çabuk unutmuşuz.
Bu sınav sürecini hamilelik olarak görebiliriz. 9 ay onu taşıyorsunuz. Her geçen gün daha da ağırlaşıyor, daha fazla yoruluyorsunuz. Daha sonucu görmeden "Ya bebeğim düşerse?" demek = Stres. Daha olmamış bir geleceği düşünerek kendinizi strese sokmaktır bu. Bu 9 ay sınava hazırlık serüveni gibidir. Bebeğe eşyalar alırsın falan, konular her geçen gün daha bir ağırlaşır vb... Stres olmazsa gireceğiniz sınavı önemsemezsiniz. Çok stres olursa kendinizi karman çorman hâllere sokarsınız. Bunun ortasını tutturmak gerekiyor. Ben stresli bir insan değilim ama ciddiyetin farkındayım, önemsiyorum. Kardeşimde de stres yok. Aramızdaki tek var o bana göre çok daha umursamaz. Gece gündüz oyun oynar, çantasını evde açmaz bile, okula gider gelir. Azıcık stresi olsa, endişelense oturur çalışırdı. Bu sebeple bunun ortasını bulmak gerekiyor.
Bir sonraki paylaşımda öğretmenimin stres için bize verdiği testi paylaşacağım. Kendi stres seviyenizi bu şekilde ölçmüş olursunuz ☺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okul Tavsiyeleri Kızlar
Randomİnstagram: bendensanatavsiye İnstagram sayfamdaki gönderilerin aynısı var burada. Direkt kopyala yapıştır attığımdan bazı yerlerde 'sayfa' kelimesi geçebiliyor 😅 Wattpad'de 200 bölüm sınırlaması varmış. Bu sebeple kitap bu şekilde burada duruyor. B...