Keuze

Keuze 3 - De uitslag

Maaike kon die avond niet slapen. Ze zat achter haar laptop in het donker. Ze kon niet stoppen met lezen. Haar ogen scande de tekst. Het viel Maaike gelijk op dat Starbucks een paar symptomen had. Weinig eetlust. Vermoeidheid. Wonden die niet genezen. Bobbels. Maar er waren ook dingen die Maaike hem niet had zien doen. Hoesten. Pigmentvlekken. Maar ze had er ook niet echt op gelet. 

Maaike klapte haar laptop dicht. Ze maakte zichzelf helemaal gek. Volgens haar moeder moest ze gewoon afwachten op de uitslag. Ze voelde zich machteloos. Ze kon niks doen. Alleen maar hopen. Maaike besloot om morgen Starbucks extra te verwennen. Desnoods ging ze volgende week niet naar school. Starbucks was veel belangrijker dan school. 

Helaas dachten haar ouders hier anders over. Ze moest de volgende dag naar school. Tijdens de lessen keek Maaike de hele tijd naar de klok. Waarom ging de tijd altijd zo langzaam als ze op school zat.

Tijdens het vierde lesuur hielt Maaike het niet meer uit. Ze moest naar Starbucks toe. Maaike schoof haar stoel naar achter en sprong op. Haar klasgenoten draaide zich om en de leraar keek haar verbaasd aan.' Ik eh ik voel me niet goed'. Voordat haar leraar haar kon tegenhouden, pakte Maaike snel haar tas en liep het klaslokaal uit. 

Gelukkig zat de conciërge niet op zijn plek. Maaike haastte zich langs zijn balie naar buiten. Ze trok haar fiets uit de stallen en fietste snel weg. 

Binnen no time was ze bij de manege. Maaike parkeerde haar fiets en liep naar binnen. Toen ze bij de stal van Starbucks aan kwam, stond Tamara er. Ze aaide Starbucks achter zijn oren, zijn favoriete kriebel plekje.

' Hoi' Maaike kwam aangelopen. Tamara keek op.' Ik was eerder vrij' zei Maaike voordat Tamara iets ging vragen. Waarschijnlijk vermoedde ze ook wel dat Maaike had gespijbeld. Toen pas viel het Maaike op dat ze een brief in haar handen had.' Is dat de uitslag?' vroeg Maaike. 

Ze kreeg opeens een angstig gevoel. Tamara knikte.' Zullen we hem samen openmaken?'. Maaike zag de ernstige blik in de ogen van Tamara. Ze knikte. Tamara schoof de staldeur open en samen gingen ze in het stro zitten, bij Starbucks. 

' Zal ik hem open maken?' zei Tamara. Maaike knikte. Ze keek toe hoe Tamara e brief openscheurde. Het stro prikte in haar benen, maar het kon haar even helemaal niet schelen. 

Tamara haalde de brief eruit en vouwde hem open. Maaike las mee. 

Aan de eigenaar/eigenaresse van Starbucks,

Aanvankelijk van de vloeistof die wij opgestuurd hebben gekregen van dierenarts Judith van Vliet, hebben wij deze uitgebreid onderzocht. 

De vloeistof was donker. Wat betekend dat het om een melanoom gaat. Ook heeft Judith een biopsie genomen, die wij ook hebben onderzocht. 

Uit de resultaten kunnen wij vaststellen dat het om een kwaadaardige melanoom gaat. Het is aan Mevrouw van Vliet om vast te stellen of een behandeling zin heeft.

Vriendelijke groetjes,

Marijke van Dijk.