Kolları arasında beni sıkıca sararken başımı yasladığı göğsünden kaldırıp şaşkınca ona baktım. Gözlerinde gördüğüm acı canımı yakarken dolan gözlerime engel olamadım.
"Anlat bana. Seni bu kadar korkutan ne Kenan, anlat artık bilmek istiyorum"
Yüzümün her bir noktasını bir daha göremeyecekmişçesine inceledikten sonra başımı iri elleri arasına alıp dudaklarıma kapandı. O kadar derindi ki öpüşü, varlığımı hissetmek istercesine, bir daha öpemeyecekmişçesine sert ve derindi.
Dudaklarımdan ayrılan dudaklarına zoraki bir gülümseme yerleştirip ellerimi elleri arasına aldı ve beni hazırladığım kahvaltı masasına doğru götürdü.
************************************
Kahvaltı boyunca sürekli beni izlemiş neredeyse ağzına tek bir lokma koymamıştı. Sormayacaktım o kendiliğinden anlatana kadar sormayacaktım. Onun için doğru zaman geldiğinde anlatacaktı bana biliyordum. Her ne kadar söylemese de hissediyordum artık beni sevdiğini. Bazen bir bakışı, bazen bir sözü bazen de bir gülüşü yetiyordu bunu anlamama. Gözlerimiz birbirine sabitlenirken uzun uzun baktım gözlerine. Aramızdaki sessizliği bozan tek şey çalan kapı ziliydi. Yerimden kalkıp dalgınca kapıya doğru yöneldim.
"Kenan Arslanlı adına bir kargo teslimatımız vardı."
"Ben alabilirim"
"Yalnız paketi bizzat kendisine teslim etmemiz iletildi. Kendisi burada mı acaba değilse adresini verirseniz eğer götürebiliriz."
"Yok Kenan burada bir dakika beklerseniz"
"Tabi"
Kenan'ı çağırmak üzere mutfağa yönelmiştim ki o benden önce davranıp yanıma doğru yaklaştı.
"Bal gözlüm kimmiş gelen "
"Kargocu geldi de bir paket varmış senin alman gereken. "
"Benim mi ?"
"Evet ben almak istedim ama sana teslim edebileceklerini söylediler."
Bu sözüm üzerine telaşla yanımdan ayrılıp kapıya doğru yöneldi. Olduğum yerde kalırken sadece onu izlemekle yetindim.
************************************
Kapıdaki adamdan paketi teslim alan Kenan, üzerinde yazan ismi görmesiyle bir süre olduğu yerde kaldı.
"Ada Özdemir "
Sıkıca kavradığı paketle Gece'nin şaşkın bakışları arasında çalışma odasına doğru ilerledi ve kapıyı arkasından kapatıp elindeki paketi açtı. Paketin içinden çıkan dosyayı görmesiyle bir süre olduğu yerde donup kaldı. Bu Ahmet'le baktığı dosyaydı. O lanet gün eline geçen bütün bir hayatını cehhenneme çeviren dosya. Elleri titreyen Kenan zorlukla kendini sandalyeye bıraktı. Gözlerini sıkıca kapatıp bir süre kendine gelmeye çalıştı. Ardından tüm cesaretini toplayıp tekrar kendi karanlık geçmişinin sayfalarını açtı. Dosyanın içindeki küçük bir kağıt parçasının kucağına düşmesiyle elindekini bırakıp hemen kağıdı açtı.
'Eğer istediğim yere gelmezsen bu dosya o çok değer verdiğin sevgilinin eline geçer.'
"Lanet olsun lanet olsunnn"
Elindeki dosyayı çekmecelerden birine kilitledikten sonra aceleyle oturduğu yerden kalkıp odadan çıktı. Kapıyı açmasıyla Gece'nin korku dolu bakışlarıyla karşılaşması bir oldu.
"Ke...nan şey ben..."
Korkudan irilen bal harelerine, endişeyle dişlediği dudaklarına, utandığında kızardığı yanaklarına bir daha göremeyecekmişçesine özlemle baktı Kenan. Kollarından tutup onu sıkıca sararken saçlarının lavanta kokusunu derince içine çekti.
"Bal gözlü güzelim. Her ne olursa olsun sen benim kalbimsin, sonsuzluğumsun, nefesimsin bunu sakın unutma. "
"Ke..."
"Şşş konuşma döndüğümde her şeyi öğreneceksin güzelim söz veriyorum her şeyi."
Karanı vermişti. Ona kendisi anlatacak tüm gerçeği açıklayacaktı. Ama önce Ada meselesini halletmesi gerekiyordu. Son kez dudaklarından öpüp onu arkasında bıraktı ve kapıdan çıkıp karanlık yolculuğuna ilk adımını attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ ACI
Romance"Aşık olduğun adamın gerçek yüzünü görünce yine de onu bu kadar çok sevebilecek misin Gece?" Elindeki dosyayı önüme doğru ittirip karşıma oturdu. "Buraya seninle bunları konuşmaya gelmedim bana ailemle ilgili olduğunu söyledin ben de geldim." bu söz...
