KARMAŞIK

Parti Part 2

Selin'le geçip bir köşede yer bulduğumuzda etrafı süzmeye başladık. Bizim sınıftan bir çok kişi vardı ama bunun yanında hiç tanımadığımız insanları da davet etmişti belli ki Alp. Zaten sadece bizim sınıfın olacağını söylememişti. Buna neden bu kadar şaşırdıysam.

Her ne kadar istemesem de arada bakışlarım Cem'e kayıyordu. Siyah kot pantolon ve üstüne de siyah bir kazak giymişti. Ayağında da postal tarzı botlar vardı. Yalan söylemenin bir anlamı yok çok karizmatik görünüyordu.

Sürekli bana baktığı için elimi kolumu nereye koyacağımı bilemiyordum. Rahat olmaya çalışsam da bu sadece bir çabadan öteye gidemiyordu. Selin de sürekli Cem'in kulağına ne söylediğimi sorup duruyordu. Sana söylemeyeceğim Selin neden anlamıyorsun diye bağıracaktım neredeyse. Müzik çok yüksek sesli olduğundan onu anlamamış gibi yapıyordum o da pes etmişti artık.

Evet partinin olmazsa olmazı da belirmişti işte kapıda. Asu! Tam tahmin ettiğim gibi Cem'in yanına doğru yürüyordu. Cem'in Asu'dan rahatsız olduğu her haline yansıyordu. Resmen uzak durmaya çalışıyordu. 

Duygusal bir müzik başladığında herkes kendine bir partner bulup dans etmeye başlamıştı bile. Cem'in bana doğru ilerlediğini gördüm. Beni dansa mı kaldıracaktı? Kalbime yerinden çıkmamasını fısıldarken Cem yanıma gelmişti.

"Buğçe?"dedi sesindeki yoğunluk başımı döndürürken umursamaz görünmeye çalıştım.

"Efendim?"

"Güzel görünüyorsun."dedi gözlerini gözlerimden ayırmayarak.

"Sağol."diye cevapladım kısaca.

Biraz gergin miydi ne? Bir elini ensesine atarak, "Seninle dans etmek istiyorum."dedi.

Acaba ben seninle dans etmek istiyor muyum canım? Bu çocuk kibar olan duygularını aldırmış mıydı? 

"Bunun olması için ikimizin istemesi lazım."

"Sen istemiyor musun?"

"İstemiyorum."dedim sesim çatallaşmıştı. Boğazımı temizleyerek tekrar, "İstemiyorum."dedim.

"Neden bu kadar inatçısın?"

"İnatçı falan değilim. Her istediğini elde etmeye alışık olduğun için bunu inatçılık olarak algılıyorsun. Oysa ben sadece seninle dans etmek istemiyorum. Bu kadar basit aslında."

Derin bir nefes aldı ve, "Dediğin gibi olsun."diyerek yanımdan uzaklaştı.

Selin dansı bırakarak yanıma geldi. "Sıkıldın mı?"diye sordu.

"Hayır."dedim ona gülümseyerek.

Ah şimdi de Alp geliyordu işte. Kesin o da beni dansa kaldırmaya çalışacak.

"Buğçe beraber dans edebilir miyiz?"diye sordu. İyi en azından kibardı. Ama yetmiyordu. 

"Ben dans etmeyi pek sevmem Alp. Lütfen kusura bakma."dedim dudaklarımı birbirine bastırarak.

"Kırma beni sadece bir dans."

Bu ısrarı hiç beklemiyordum doğrusu. Ama dans falan etmek istemiyordum işte, bunu anlamak bugün neden bu kadar zordu! Tam ağzımı açacaktım ki Selin yine atladı lafa.

"Hadi Buğçe ya kırma çocuğu."dediğinde ona öyle bir bakış attım ki daha söyleyecekleri ağzına tıkılmış bir şekilde çenesini kapadı.

Alp de karşımda kedi yavrusu gibi beklenti dolu gözlerle bana bakıyordu. 

"İyi tamam."dedim, "Sadece bir dans."