Chapter 29
Daevid POV
"Bakit ano bang laman?" tanong ko kay Alezia nang marinig ko siyang sumigaw habang nanginginig yung kamay niya na nakahawak sa black envelope.
Kinuha ko yun at nagulat ako sa nakikita ko. Sinong hayop ang gagawa sa kanya nito!? Nang dahil sa galit ko. Nilukot ko yung picture at pinapagaan ang loob ni Alezia, alam kong natatakot na siya ngayon pero hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa kanya.
"Don't worry, we're here to protect you" i said to her.
"T-thank yo---" naputol yung sasabihin niya nang makita kong nahimatay siya. Buti nalang mabilis yung pagkasalo ko sa kanya.
"ALEZIA!" binuhat ko na siya at mabilis na tumakbo palabas ng eskwelahan. Nakita ko naman yung mga kapatid ko na naghihintay sa loob ng kotse.
Nakita ko ang pagkagulat sa kanilang mga mata ng nakita nila na buhat buhat ko ang walang malay na si Alezia.
"What happen!?" sabay sabay nilang tanong pero hindi ko muna sila pinansin at pumasok na sa loob.
"Sa hospital po tayo Manong, Bilis!" sabi ko at agad namang pinaharurut ang sasakyan sa malapit na hospital.
Maski mga kapatid ko nagkakaudagaga na dahil sa nangyari kay Alezia.
"Mag-uusap tayo mamaya, may sasabihin ako sa inyo na importante at para rin kay Alezia" usal ko at tiningnan si Alezia na nakahiga sa balikat ko.
Nang makadating na kami sa Hospital, nilabas kaagad namin si Alezia at inaakaso na rin siya ng mga nurses.
....
Nandito kami ngayon sa loob ng kwarto ni Alezia sa hospital. Tatlong oras na siyang walang malay at sabi ng doctor na nahimatay lang siya sa sudden shocked at dala na rin daw siguro ng pagod sa schoolworks.
Nakatingin lang kami kay Alezia na mahimbing natutulog. Napabuga ako ng malakas na hangin at hinihilot ang sintido ko.
"Ano ba talaga ang nangyari kay Alezia,Kuya?" Tanong ni Jaerred na ngayon nakatingin sakin na nakakunot ang noo. Napatingin na rin sa akin ang iba kaya wala na akong nagawa kaya sinabi ko ang nakita ko kanina.
"Sinamahan ko si Alezia kanina diba? Nang makarating kami sa locker niya at kinuha niya yung mga gamit niya may nahulog na isang black envelope, binuksan niya yun at nakita ko na nakasulat dun na 'Goodbye' na may picture niya at dun na siya nahimatay" paliwanag ko sa kanila at nakita ko naman ang pagkagulat sa mga mukha nila. Nakita kong naging kamao yung mga kamay nila at halatang nagagalit maski ako din naman nagagalit dahil once na mahanap ko kung sino ang tangkang pumatay kay Alezia ako ang makakalaban nila.
"K-kuya" napalingon kami sa mahinang nagsalita, nakita namin na gising na si Alezia. Kaagad kaming lumapit sa kanya.
"Okay na ba ang pakiramdam mo?" tanong ni Kuya Matthew. Tumango lang siya sa amin.
"O-okay lang ako mga kuya, Salamat at nandito kayo" ngumiti siya amin. Napapangiti na lang ako kapag nakikita ko siyang nakangiti. Hinalikan naman siya sa noo ni Kuya Andrei. I clench my jaw as i saw the way Andrei staring Alezia.
"Sabi ng doctor, bukas pwede ka ng umuwi. Magpahinga ka muna sa bahay at tsaka ka muna pumasok next week na para hindi ka masyado ma-over fatigue" ani Taehyung. She smiles cutely and looked at me.
May ipinapahiwatig yung mga mata niya sa akin. Nakikita ko ang ang takot sa kanyang mga mata. Marahan ko naman hinaplos yung malalambot niyang pisngi.
Then tears fell down in her gorgeous eyes. I quickly wiped it away and kissed her temple.
"Everything's gonna be fine Alezia. You are safe in our arms Alezia." i seriously said, she just nodded. Nakatulog na rin siya kaagad dahil siguro nagising lang namin siya kanina. Napabuga na lang ako ng malakas na hangin.
You will be safe in ours Alezia...
BINABASA MO ANG
Seven Pervert StepBrothers (BOOK 1) ✔
Fanfiction#1 in btsboys #1 in bangtan Malaki ang kagustuhan ni Alezia Daphne Vergara na magkaroon ng kuya ngunit hindi niya inaasahan na hindi lang isa kun'di pito ang magiging kuya niya na may kapilyuhan ang mga ito ngunit paano nalang kung lahat sila ay m...
