Chapter 49: Come Back

1.9K 60 1
                                    

Chapter 49

Alezia POV
2 months has passed...

"Kuya naman, akin na kasi yang diary ko!" sigaw ko kay Kuya Andrei at pilit na iniaabot yung Diary Notebook ko ang masaklap pa, sobrang tangkad niya kaya sobrang kawawa rin ako.

"Dear Diary, His lovely and brown eyes, his kissful lips, Am I Falling To M----" hindi na niya naituloy yung sasabihin niya ng may biglang humablot ng diary ko sa kanya. Mabilis akong napalingon at halos maduling ako ng sobrang lapit namin ni Marck na halos isang centimetro nalang pero dibdib niya palang siyempre yun kakasabi ko pa nga lang diba na maliit ako.

Bakit ba kasi ako hindi ako biniyayaan ng Height!?

"Here. Kuya naman huwag mo na ngang asarin si Alezia, nagmumukha kalang isip bata" usal niya. Napanguso nalang ako at mabilis na kinuha yung notebook ko at umakyat sa itaas. Hmmmp! Parang gusto niya lang isipin na kapag may mga kasama ako nagiging mukhang isip bata dahil sa akin. Tadyakan ko talaga yang kayamanan niya.

...

Matthew POV
"Matt" natigil ako sa paglalakad, I turned around and saw an devil creature infront of me. Tumaas ang kilay ko at nagcrossed-arms sa harapan nilang dalawa. Mariin ko silang pinagtitigan.

"I just wanted to say sorry" ani Jackson. Hindi pa rin ako nagsasalita, bahala silang mapagod diyan sa kakasalita. Kasama lang naman niya si Olivia. Papaano ito nakalabas, Eh pinadala ko na siya sa Mental. Haaayst. Lalabas na naman ang kabaliwan ng babaeng ito.

"M-Matt, Alam kong masama pa rin ang tingin mo sa akin pero lahat ng ginawa ko lalo na sa kapatid mo. Pinagsisisihan ko na ang lahat ng iyon, Hindi mo lang alam na araw araw palagi akong binabangungot ng konsensiya ko. Kaya sana Matthew mapatawad mo ako pero hindi ko naman hinihiling iyon na ngayon ang panahon na iyon siguro sa tamang panahon maghihintay ako ng kapatawaran mo." kitang kita ko si Olivia na nagmamakaawa sa kapatawaran ko. Nagmatigas pa rin ako at hindi pa rin nagsasalita kahit ni isa.

"Bro" napantig ang tainga ko ng marinig ko ang salitang matagal
ko ng hindi naririnig. Napatingin ako kay Jackson na ngayon ay nakafistbomb. May saya akong naramdaman pero may isang side sa akin na ayoko ng magtiwala sa kanya.

"Bro, i regret everything that i did to you. Let's move on and start a new life and a happy beginning." usal niya. That was my max. Kahit na galit na galit ako tinuturing ko pa rin siya Big Brother ko dahil utang ko ang buhay ko sa kanya since elementary.

Nakataas pa rin ang fistbomb niya, tinitingnan ko lang iyon and hesitation runs over me. Is it the right time to move on?

Pinagkuyom ko ang kamao ko at itinaas at pinagfistbomb sa kamay niya. Mabilis naman niya akong niyakap.

"Thanks Lil Bro, do you still mad at me?" mabilis akong kumalas sa pagkakayap niya at tiningnan silang dalawa.

"Pinapatawad ko na kayo---pero! hindi ibig sabihin nun na maging close na tayo sa isa't isa dahil nawalan na ako ng tiwala sa inyo at lumayo na ang loob ko sa inyo pagkatapos ng nagawa niyo sa amin lalo na kay Alezia i don't know how to fix that damn thing"

"Gusto lang din naming sabihin na babalik na ulit kami sa US dahil kailangan na rin kaming dalawa dun para sa kompanya ni Dad I just want to peace with all of you before we go back to US bukas na ang alis kaya kalang namin kinausap para makipagayos na rin." aniya

"Good for me then" pagkasabi ko nun tumalikod na ako at mabilis na umalis sa scenario na iyon.

Alezia POV
"OWEEEEMJIIII! PUTANGINA ALEZIA! HINDI NA VIRGIN YANG LIPS MO! KYAAAAAHHH" tinakpan ko ang magkabilang tainga ko dahil sa malakas na tili ni Nathalie. Nasa may rooftop kami ng school, tumambay muna kahit saglit lang. Padissmisal narin naman ang klase. Sinabi ko sa kanila na may first kiss ako at ang nag angkin nun ay si Marck lahat lahat sinabi ko pati na rin yung ampon thing kay Marck.

"Puwede ba Nath! Itikom mo yung bibig mo baka may makarinig sa atin" usal ko pero sayang lang ang effort ko dahil hindi pa rin ito tumitigil sa kakasigaw. Mapaos ka sana mamaya.

"Hi Baby" kumunot ang noo ko ng narinig kong may nagsalita sa likuran ko. Mabilis akong lumingon at lumaki nalang bigla ang mga mata ko.

"Hello Baby Adrian" tumingin naman ako sa harapan ng magsalita si Tiffany. Ooo-kaaay. Ano na ang nangyayari? Bakit parang may something? Si Tiffany At Adrian na nga ba? But How? Madaming pumapasok sa isipan ko ng biglang magsalita si Tiffany.

"Oo Bessy Alezia. Adrian is now officially my boyfriend. 3 Months palang naman kami and sorry kung hindi ko kaagad nasabi sayo kasi alam kong may mga problems ka pa at busy ka but ngayon nasabi ko naman na. Okay lang ba bessy? Long time crush ko kasi itey so pinatos ko na. Gwapo naman ihh" aniya. Natawa at ikinailing ng ulo ko ang mga pinagsasabi niya.

"Hi Alezia, long time no see but still you're very gorgeous" usal ni Adrian. Nginitian ko naman siya at tumango nalang. Matagal tagal na rin kaming hindi nagkita ni Adrian dahil nga sa busy ko at sa nangyari na rin sa akin.

"So change topic, How's Marck and you?" tanong ni Nathalie. Naistatwa ako sa kinatatayuan ko ng marinig ko ang tanong sa akin ni Nath.

Marck and Me?

Masasabi kong I like him very much, ayoko lang aminin sa kanya dahil alam kong mali ang magkagusto sa kanya dahil magiging kapatid ko na ito pero ngayon may lakas na ako ng loob para sabihin at ipagsigawan sa kanya na gusto ko siya hindi bilang kapatid kundi lalaking nagpapatibok sa puso ko.

"I like him." simpleng sagot ko. "very much" dugtong ko.

"Well siguro hindi mo na kailangang umamin ngayon" mabilis akong tumingin kay Nathalie sa sinabi niya. Huh? Papaanong hindi ko na kailangang umamin sa kanya?

"Look behind you" sinundan ko naman ang tingin niya. Napaamang nalang ako ng makita si Marck na ngayon ay malalaki ang ngiti na para bang aso.

"Uhhhm. Bessy i think we need to go, we have something to do importantly. Byeeee~. Huwag mo munang ibuka yang hita mo at makuha ang perlas ng Bataan" namula ang pisngi ko ng marinig ko ang sinasabi ni Tiffany. Hayuf! Mabilis na rin silang bumaba ng rooftop at naiwan nalang kami ni Marck dito.

Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya kasi nahihiya ako. Alam kong narinig na niya ang sinabi ko kanina. Waaaaaa. Paano na ito?

"Hmmm. May narinig ako kanina na you like me very much or did i misheard it?" napalunok ako at tumingin sa kanya na dapat hindi ko ginawa. Lumapit naman siya sa akin at pinagpantay ang mukha namin.

"Do you like me very much Alezia?" tanong niya sa akin. Naramdaman kong bumilis na naman ang tibok ng puso ko na parang nakikipagkarera.
Wala na akong nagawa at lumabas nalang ang mga katagang gusto niyang pakinggan mula sakin.

"Y-yes Marck. I like you so much"

Seven Pervert StepBrothers (BOOK 1) ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon