Akşam...
Se:Yani en yakın zamanda boşanacaksınız ?
Defne tabağında ki yemek ile oynayarak cevap verir.
D:Evet.
B:İyi de bitanem, acele etmiyor musun ?
Defne başını kaldırıp Binnur a bakar.
D:Acele mi ediyorum ?
B:Evet, keşke bir Ömer'i de dinleseydin. Belki yanlış anlaşılma vardır.
D:Ya siz ne zamandan beri Ömer in tarafını tutuyor oldunuz ?
T:Bizim taraf tuttuğumuz yok yavrum, sadece şimdi acele edip, ileride pişman olmanı istemiyoruz.
Defne elindeki çatalı masaya bırakıp Tuğba ya döner.
D:Tuğba teyzem, beni düşünüyorsunuz tamam ama ben kararımı verdim. Hem dinlesem ne olacak ? Beni aldattığı gerçeğini değiştirmeyecek. Haksız mıyım ?
B:Yani öyle de.
D:Ee o zaman ?
Se:Tamam canım, sen nasıl istersen öyle olsun.
Defne, üçüne de burukça gülümser. Daha sonra yukarıdan ağlama sesi gelir.
D:Heh Yaz Hanım uyandı.
Deyip hızlı bir şekilde yukarı çıkar.
Se:en azından çocuklar var da, kafası dağılıyor. Yoksa--
T:Daha da kötü olurdu her şey.
B:Ben bu kadar toparlanacağını tahmin etmiyordum.
Se:Eee anne yüreği kuzum, çocukları için toparlandı.
O üzgün ortamı dağıtan Doruk olur. Minik elleriyle, küçük bir ekmek parçası alıp Tuğba ya uzatır.
Doruk:ayaye ay mayma
Hepsi, Doruk a bakıp gülümserler.
T:Güzel yavrum benim, sen bana mamanı mı uzatıyorsun he ?
Doruk güler. Elindeki ekmek parçasını uzatır.
Doruk: ayaye ham pap mayma.
T:İyi ham yapalım o zaman.
Deyip Doruk un uzattığı ekmek parçasını yer. Doruk gülerek alkış yapar.
Se:Allah'ım şunun tatlılığına bak ya. Kuzum benim kuzum.
B:Sen mama mı yiyorsun teyzem ? He? Çok mu lezzetli mama ?
Der gülerek. Doruk da Binnur a bakıp güler.
Doruk: güjey mayma, ciyci mayma teyye eh.
T:Bal kaymağım benim.
Deyip Doruk un alnına öpücük bırakır
***
D:Benim güzel kızım uyanmış mı he?
Yaz Duru sesler çıkartarak cevap verir annesine. Defne burukça gülümseyerek kucağına alır kızını ve yatağın başlığına dayanır.
D:Minik aşkım benim, anne seni de, abini de çok seviyor. Siz benim şükür sebebimsiniz.
Yaz Duru annesine bakarak gülümser. Defne, minik kızının elini tutarak, devam eder konuşmaya.
D:Biliyor musun Yaz'ım en çok senin için üzülüyorum. Abin gene baban ile vakit geçirdi. Oyunlar oynadı. Ama sen... Sen de belki baban ile vakit geçireceksin ama hep bir yanın eksik olacak.
Yaz Duru ellerini oynatıp, sesler çıkartarak annesine karşılık veriyordur. Defne burukça gülümser.
D:Sende kızıyor musun anneye ? Acele davrandığımı mı düşünüyorsun prensesim ?
Yaz Duru ufak bir çığlık atar. Defne, kızının başına öpücük bırakır.
D:Anladım, sen de acele ettiğimi düşünüyorsun..... Ama yapamadım annecim, yani bu olanları kaldıramadı kalbim. Sırf bu yüzden dinlemedim babanı. Kalbim kaldıramayacak diye. O kadar kötü bir duygu ki, anlatamam yavrum. Baban bana aitti, benim kocam, benim Ömer'im di. Ona başkalarının dokunma ihtimali bile mahvolmama sebepti. Bu olanları da öğrenince hepten mahvoldum annecim..... Artık bundan sonra benim için sen ve abin varsın. Sizden başkası yok, olmayacakta!
Deyip kucağında uyuyakalan yavrusunun başına öpücük bırakır Defne.
***
Sabah...
Ömer, birkaç gün olduğu gibi yine pencerenin kenarında sabahlamıştır. Ömer yüzüne vuran güneş ile oturduğu yerden kalkıp mutfağa gider. Kahve makinesinin düğmesine basıp çalıştırır. Kahvesinin olmasını beklerken gözü buzdolabında ki süslere takılır. Doruk'un ve Yaz Duru' nun doğduğunda dağıtılan buzdolap süsleri vardır. Ve dördünün resmi vardır. Ömer burukça gülümseyerek elini o süslerin üzerinde gezdirir. Daha sonra fotoğrafı eline alıp, Defne nin ve çocuklarının üzerine minik öpücük bırakır.
Ö:Her ne olursa olsun, ben asla sizi sevmekten vazgeçmeyeceğim, asla!
O sırada kahve makinesinin sesini duyar. Fincanını eline alıp, salona doğru ilerler. Koltuğa oturup kahvesinden bir yudum alır. O sırada gözü masanın altında kalan oyuncağa takılır. Burukça gülümseyip eline alır oyuncağı.
Ö:Hepsi benim yüzümden, ben dağıttım ailemi, yuvamı! Affedin beni, affedin! Siz hiç haketmiyordunuz bunları, Allah benim belamı versin!..
Der ve görünce bir damla yaş akar...
108.BÖLÜM SONU
