Binnur koltuğa oturmuş, elindeki bilekliğe bakıyordur. Derin bir nefes alır ve kendi kendine konuşur.
B:Ama nasıl olur ? Yani o adam çocuklardan ne istesin ki ? Off Defneye söylesem mi ki acaba ? Ya da söylemeyeyim evet evet aynen söylemeyeyim yani şimdi kötü olur.
D:Neyi bana söylemeyeceksin ?
Binnur kafasını kaldırdığında merdivenin son basamağında duran Defne yi görür.
B:Ee şey...
Diyecek bir şey bulamaz. Ve elindeki bilekliği saklar. Defne, Binnur un yanına gelir.
D:Evet Binnur dinliyorum.
B:Yaa şey boşver öyle önemli değil.
D:Binnur !
Der imalı imalı. Binnur derin bir nefes alıp konuşur.
B:Ee şey Yağız konusu ya.
Der gözlerini kaçırarak.
D:Aa! Şimdi aklıma geldi. Yağız nerelerde ? Hiç görmüyorum.
Binnur un yüzü düşer.
B: Uzun hikaye ya boşver. Senin derdin başından aşkın zaten.
D:Olur mu öyle şey ? Hadi anlat, zaten kafamı dağıtmaya ihtiyacım var.
Deyip Binnur un yanına oturdu. Binnur da Defne ye doğru döner.
B:O gün, yani Yaz Duru nun kaçırıldığı gün Yağız bana geldi... Ve beni sevdiğini söyledi.
D:Nee ? Nasıl?
B:Öyle işte. Beni seviyormuş.
D:Peki sen ?
B: Defne sen benim önceden neler yaşadığımı biliyorsun. Ve bu yüzden yeni bir ilişkiye hazır değilim. Zaten ben Yağız a karşı bir aşk hissetmiyorum. Tamam iyi vakit geçiriyorduk ama aşk değildi bu.
Defne, eliyle Binnur un omzunu okşar.
D:Ee ne dedin yani nasıl anlattın ona ?
B:Hazır değilim dedim. Baştan neden falan dedi üstüme geldi. Ben de kızdım bağırdım ona seni sevmiyorum diye. Sonra zaten gözleri doldu ve çekip gitti. Gidiş o gidiş. Yok ortalıklar da Nihal e de zaten Binnur evde yok, benim de işim çıktı yurt dışına gidiyorum birkaç aylığına demiş Yağız.
D:Yapma yaa. Kötü olmuş. Nihal in haberi yok yani.
B: Aynen öyle.
O sırada büyük bir gürültü kopar. Ve Defne ile Binnur kafasını o yana çevirince şok olurlar...
***
Si:Hâlâ çıkaramadın mı kardeşim ?
Ö:Hayır, Allah kahretsin ki hayır ! Tanıdık geliyor ismi ama yok çıkaramıyorum!
Deyip pencerenin yanına gider. Ve dışarısını izler. Sinan yanına gelir. O da dışarı ya bakıp konuşur.
Si:Kardeşim acaba polise mi gitsek ?
Ömer sinirli bir şekilde Sinan a bakar.
Sinan anlayıp devam eder.
Si:Kardeşim hemen hayır deme. Bak işte bulamıyoruz. Polisler bu işte usta artık. Bulabilirler onlar.
Ö:Sinan olmaz! Hadi diyelim gittik, ne olacak biliyor musun ? Dur ben sana anlatayım. Polisler bulacak o *********, Yaz Duru yu bize verecekler ve o adamı direk hapise atacaklar. Ee ben sinirimi çıkaramayacağım . Ona dersini veremeyeceğim.
Si:Tamam haklısın ama Yaz Duru dan önemli mi ?
Ö:Değil! Hiç bir şey kızımdan önemli değil. Ama ben bulacağım! Tamam mı? Konu tartışmaya kapalı!
Deyip dışarı bakar. Sinan derin bir iç çeker.
Si:Öyle olsun kardeşim, peki.
Bir süre sessizlik olur. Ömer yan taraftaki askıdan ceketini alır.
Ö:Hadi hastaneye gidelim. Doruk u merak ettim.
Si:Tamam hadi gidelim.
Ömer önde, Sinan arkada odadan çıkarlar.
***
Se:Oğlum, Arın'ım özledin mi anneyi sen ?
Arın annesine bakarak sesler çıkartır. Seda gülümseyerek kucağına alır oğlunu. Ve boynundan kocaman öper.
Se:Hm özledim diyorsun. Ben de çok özledim seni miniğim.
Deyip saçlarını okşar Arın'nın. Arın ise ellerini havaya kaldırarak sesler çıkarıyordur.
Se:Annecim, hâlâ Yaz Duru dan haber yok. Defne teyzen çok üzgün. Sen de hissedebiliyor musun ?
Arın kaşlarını çatıp annesine bakar.
Se:Hissediyorsun değil mi ? Tahmin etmiştim. Dua et olur mu oğluşum ? Çünkü çocukların duası hep kabul olurmuş. Sen de daha 2 aylık meleksin. Kabul olur değil mi bebeğim ?
Arın hafif gülümser. Seda da burukça gülümseyip Arın ın başına öpücük bırakır.
Se:Doruk abin için, Yaz ablan için dua edeceksin tamam mı fındığım ? Güveniyorum sana.
Arın güler ve ellerini yukarı doğru kaldırıp yukarı bakar. Ve sesler çıkartır. Daha sonra annesine bakar ve gülümser. Seda gülerek konuşur.
Se:"Tamam anne ettim" diyorsun yani ? Ee hadi inşallah bakalım.
Diyerek oğlunun burnuna minik öpücük bırakır.
***
B:N-Nihal ?!
Der şaşkınlık ile ayağa kalkarak. Defne de ayağa kalkar. Nihal, Binnur a sinirli bir şekilde bakıyordur.
Ni:SENİN YÜZÜNDEN !! HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN !
Der Binnur'a doğru giderek. Defne, Nihal in önüne geçer.
D:Nihal yapma böyle. Gel otur bir sakinleş!
Ni:NASIL SAKİN OLAYIM DEFNE ?! NASIL YAA !! HEPSİ BİNNUR'UN YÜZÜNDEN! ABİM ONUN YÜZÜNDEN GİTTİ, ONUN !!!
Der bağırarak. Binnur zor bir şekilde konuşur.
B: Nihal, lütfen bir dinl--
Ni:NEYİNİ DİNLEYEYİM YAA!! KANDIRMIŞSINIZ BENİ ! NEYMİŞ EFENDİM " BİNNUR EVDE YOKMUŞ, ABİMİNDE İŞİ ÇIKMIŞ GİTMİŞ YURTDIŞINA" YALAN !! BÜYÜK BİR YALAN !!
D:Nihal, tamam anlıyorum kolay değilm ama sakinleş. Görmüyor musun Binnur un halini ?
Nİ:BIRAK YA! TİMSAH GÖZYAŞLARIDIR O ! SONUÇTA ABİMİ SEVMİYOR, NİYE AĞLASIN Kİ ? DEĞİL Mİ BİNNUR ?!
Binnur un gözlerinden yaşlar akıyordur. Bir şey diyemez. Nihal, Binnur'u göstererek devam eder.
Nİ:BAK DOĞRU İŞTE! CEVAP VERMİYOR! YALANCISIN KIZIM SEN YALANCI !! NİYE GERÇEKLERİ BANA SÖYLEMEDİN HEE ? NİYEE !!! DİYEBİLİRDİN NİHAL BAK BÖYLE BÖYLE DİYE. AMA YOK SİZ ARKAMDAN İŞ ÇEVİRDİNİZ. BEN SALAK GİBİ DÜŞÜNÜYORUM ABİM 2 AYDAN BERİ NİYE İŞİNİ HALLEDEMEDİ DİYE !!
B:Nihal--
Nİ:SUS BİNNUR, SESİNİ DUYMAK İSTEMİYORUM. BİR DAHA DA KARŞIMA ÇIKMA !!
Deyip sinirli bir şekilde evden çıkar. Binnur ise yere bakıp ağlıyordur. Defne ise bir Binnur a bir de çekip giden Nihal' in arkasından bakar...
131.BÖLÜM SONU
