Ö:Güzeller güzeli Defnem benim. Hadi uyan artık hadi uyanda o aşık olunası bal gözlerini göreyim.
Der elleriyle Defne nin saçını okşarken. Eğilip Defne nin dudaklarına öpücük bırakır.
Ö:Öyle özledim ki seni, kelimler yetmez anlatmaya.
Kafasını Defne nin boynuna gömer ve derin bir nefes alır.
Ö: Ne yaptın bana böyle be Defnem? Kokun benim nefesim. Ben sensiz kokunsuz yaşayamıyorum. Ne olur uyan artık! Dayanmaya gücüm kalmadı.
Der gözleri dolarak. Elini Defne nin alnında ki yaraya koyar ve hafifçe okşar.
Ö:Sana bunu yapanları mahvediceğim. Benim karıma, kadınıma dokunmak neymiş çok fena ödeyecekler cezalarını.
O sırada kapı açılır. Ömer kafasını çevirdiğinde hemşireyi görür.
X:Ömer Bey 5 dakika oldu. Artık çıkmanız gerek.
Ö:Tamam çıkıyorum.
Deyip ayağa kalkar ve eğilip Defne nin dudağına ve burnuna ufak bir öpücük bırakır.
Ö:Ben yine geleceğim güzelim, şimdi gitmem lazım... Seni seviyorum meleğim.
Der ve Defne nin saçlarına da öpücük bırakır ve yavaşça arkasını dönüp gidecekken duyduğu ses ile donakalır.
D:Ö-Ömer!
***
K:İyy şuna bak çarpık bacaklı, bir de artist artist ortalarda dolaşıyor. Görende doktor zannedecek pis hizmetli!! İyyy dişlere bak at dişi gibi!!
B:Koray!! Bir sus yaa! Hem sanane kadından?
K:Sen sus kız! O pis pasaklı patates çuvalını mı savunuyorsun bana hee?!! Ayy yetişin komşularrrr!!! Beni beni Korişini bir böcek gibi ezdi. Ahhh ahhh nelere gideyim ben he ? Kuzenim dedim bağrıma bastım yılan çıktı pis kuzen!!!!
Binnur gözlerini devirip sinirli bir şekilde ayağa kalkar.
B:Öfff yeter be, ığğh ıığhh bu ne yaa ? Yetti be! Gidiyorum ben.
Deyip arkasını dönüp merdivenlerden iner. Koray da arkasından sinsi sinsi bakar.
K:Iyy şuna bak hem suçlu hem güçlü!! Pis şişko çarpık bacaklı zayıf şey!! Ayy ne diyordum ben ?! Ayh unuttum ne diyeceğimi ! Hiii yoksa ben alzaymır mı oldum ?!!
Koray, gözlerini kapatıp ellerini dizine vurarak konuşmaya başlar.
K:Yetişin doktorrr!!! Bu gencecik yaşımda alzaymır oldum ahh ahh ben bu yaşta alzaymır olacak insan mıydım ?! Allah ım ne büyük acılar bunlar böyle Yarabbim!!!!
Koray gözlerini açıp etrafa bakar. Herkes ona bakıyordur. Ayağa kalkıp ellerini çenesinin altına koyarak sinsi sinsi bakar etrafa.
K:Kız ne bakıyorsunuz ? Ayı mı oynuyor burada ?! Sevimsiz iticiler sizi!!!
Der gözlerini kısıp bakarak...
***
Ba:Uyudu mu Aslan?
Der merdivenlerden inen Tuğba ya bakarak. Tuğba kafasını sallayarak koltuğa oturur.
T:Biraz zor oldu ama uyuttum. Yaz Duru ve Doruk nerede?
Ba:Odaya çıktılar.
T:Off off ne olacak bu çocukların hâli ?
Ba:Kolay değil Tuğba. Neredeyse bir haftadır annelerini görmüyorlar. Hep iş diye geçiştiriyoruz ama inanmıyorlar.
T:Geçen Ömer konuşmuştu aslında.
Ba:İnanmıyorlar ki "annem bu kadar çok çalışmazdı o bir fırsat bulup bizi arardı" diyorlar.
Tuğba çaresizce derin nefes alır.
T:Ah Defnem benim. Aslında çokta dikkatli kullanır arabayı nasıl oldu bu kaza ben anlama-----
Doruk:Ne!!
Barış ve Tuğba arkalarını dönünce şok olurlar çünkü karşılarında ağlayan Doruk ve Yaz Duru duruyordur.
Yaz Duru:Yalan söylediniz bize!!! Anneniz çalışıyoy dediniz!!
Doruk:Neden söylemediniz annemin kaza yaptığını!?! Bizim hakkımız yok muydu bunu öğrenmeye !!
T:Bitanem bak siz yanlış anladı---
Yaz Duru ağlayarak bağırır. Tuğba yanına giderek saçlarını okşar.
Yaz Duru:Daha fazla yalan söylemeyin!!! Niye doğyuyu söylemediniz bize ?!!
Ba:Siz üzülmeyin diye bitanem.
Doruk:Şimdi üzülmedik mi he?!!
Barış ve Tuğba bir şey diyemezler. Doruk eliyle gözlerini siler ve;
Doruk: Annemi göreceğiz!! Hastaneye götürün bizi!
Ba:Ama paşam---
Doruk:Dede!! Annemin yanına götürün bizi!!
Barış ve Tuğba birbirlerine bakarlar. Barış hafifçe başını sallar.
Ba:Peki tamam tamam.
***
Ö:D-Defne ?
Ömer şok olmuş bir şekilde arkasını döner. Defne hafif araladığı gözler ile Ömer e bakıyordur.
Ö:Defnem? U-yandın ?!
Ömer in gözlerinden yaşlar akar ama bir yandan da gülüyordur.
Hemşire:Hemen doktora haber vereyim.
Deyip odadan çıkar. Ömer hemen Defne nin yanına gider. Ve alnına kocaman öpücük bırakır.
Ö:Allah ım sana şükürler olsun. Sonunda uyandın seni çok özledim Defnem.
D:Ö-Ömer.
Der kısık sesle. Ömer parmağını Defne nin dudaklarına koyup konuşmasını engeller.
Ö:Şşşşttt sakin yorma kendini tamam mı ?
Defne zor bir şekilde sol elini havaya kaldırır.
D:T-Tek bir şey s-söyleyeceğim.
Ömer, Defne nin elini tutup öper.
Ö:Söyle canım, söyle canımın içi.
D:S-Seni s-seviyorum!
Ömer gözleri dolu bir şekilde kocaman güler.
Ö:Bende Defnem bende çok seviyorum seni!
Deyip Defne nin alnına öpücük bırakır. Defne de hafif gülümseyerek Ömer e bakar.
155.BÖLÜM SONU
