Funda Egemen... Funda Egemen... Funda Egemen...
Binnur sinirlice kafasını sallayıp, eliyle masaya vurur.
B:YETER!!! SUS!! SUS!!
Deyip eliyle kafasına vurmaya başlar. Yanı zamanda da gözlerinden yaşlar akıyordur.
B:Evlenmiş yaa, evlenmiş!! Beni unutup o kadınla evlenmiş!! ALLAH KAHRETSİN!!!
Deyip tekrar masaya vurur. Ve bir süre masaya bakıp ağlar. Daha sonra sessizce yerine oturur. Ve kısık sesle konuşmaya başlar.
B:Hıh ne sandım ki ? Oturup b-benim yasımı mı tutacaktı?! Bende bulamadığı aşkı o k-kadında bulmuş. M-mutlu olmayı seçmiş işte.
Der buruk bir şekilde. Elinin tersiyle gözyaşlarını siler.
B:Geç, çok geç anladım ona karşı olan h-hislerimi... Ç-çok geç!..
O sırada kapı açılır ve içeri Ece girer. Binnur u bu halde görünce şok olur.
Ece:Binnur ? Ne oldu sana böyle?! Ayrıca bu odanın hali ne ?
Binnur kafasını kaldırıp Eceye bakar.
B:Ece! Ece b-ben çok kötüyüm! Ç-çok!
Ece, Binnur un yanına gelir. Ve eliyle Binnur un saçlarını okşar.
Ece:Ne oldu bitanem ? Hadi anlat bana.
B:Y-Yağız...
Ece:Ne olmuş Yağız a ?
Der meraklı gözlerle. Binnur dolu gözleri ile;
B:E-Evlenmiş!!
Der ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başlar. Ece şok olmuş bir şekilde Binnur a bakar.
Ece:Evlenmiş mi ?!
B:Evlenmiş işte! Unutmuş beni, unutmuş!!!
Deyip elinin tersi ile masanın üzerinde olan bilgisayarı yere atar. Ece ise şok olmus gözlerle Binnur a bakıyordur.
***
Sabah...
Ömer, erkenden kalkmış. Kahvaltıyı hazırlamıştır. Şimdi telefonda Sinan la konuşuyordur.
Ò:Defne, kötü Sinan hatta baya kötü. Dün gece hiç uyuyamadı. Ben zar zor uyuttum onu sabaha karşı.......................... Peki Seda neden yapmış bunu?........................... Hırs uğruna yani............ Ah be keşke yapmasaydı Sinan, bak herşey daha da kötü oldu...............
Yok yok olmaz, Sinan Defne hâlâ sinirli, Seda nın kalbini kırar yine.................................
................... Defne battık diyor............... İnan hiç bilmiyorum kardeşim.......................... Saçmalama oğlum senin ne suçun var ?.........
Sinan sen nereden bilebilirdin ki kardeşim? Olan oldu artık............... Ha öyle mi ? ..............
..... Tamam kardeşim sonra görüşürüz.........Ömer telefonunu masaya koyar. Ve sıkıntıyla ensesini kaşır. O sırada yanına Doruk gelir.
Doruk: Baba, annemi ne zaman kaldıracaksın ? Yaz Duru acıktım deyip duruyor.
Ömer oğlunun saçlarını okşar.
Ö:Şimdi uyandıracağım aslanım. Hadi sen kardeşine yardım et geçin masaya.
Doruk:Tamam baba.
Ömer oğlunun alnına öpücük bırakır. Doruk koşarak içeri gider. Ömer de yukarı çıkar. Odaya geldiğinde Defne hâlâ mışıl mışıl uyuyordur. Ömer yavaşça Defne nin yanına gelir ve dudağına minik öpücük bırakır.
Ö:Sevgilim, hadi kalk. Sabah oldu .
D:Hııı
Ö:Defnem, hadi güzelim. Kalkma vakti.
Defne yatakta gerinip gözlerini açar. Ömer gülümseyerek izliyordur karısını.
Ö:Günaydın aşkım.
Defne burukça gülümser.
D:Günaydın bitanem.
Ömer, Defne nin saçlarını okşar.
Ö:Nasıl hissediyorsun kendini?
Defne derin bir nefes alıp, doğrulur. Ve Ömere burukça bakıp;
D:Aynı Ömer, hem sinirliyim, hem de kırgının ona.
Der parmaklarıyla oynayarak. Ömer defne nin ellerini tutar.
Ö:Defnem, ben sana güveniyorum sevgilim. Sen bununda üstesinden kalkacaksın, eminim.
D:Artık her şey bitti Ömer, bitti. Kahvaltıdan sonra gidip iflası açıklayacağım.
Ö:Ne?!
Ömer şok olur, çünkü bu kadar çabuk beklemiyordur.
Ö:Defne, daha çok erken değil mi ? Belki çözerdiniz sorunu.
D:Çözülecek bir şey yok Ömer. Bugün açıklamasak diğer günler açıklayacağız. Zaten artık Sedayla ortak falan olmak istemiyorum.
Ömer daha fazla üsteleyip Defneyi kızdırmak istemez.
Ö:Peki bitanem, sen nasıl istersen.
Defne, Ömer in boynuna sarılır.
D:Iyi ki varsın, iyi ki benimlesin. Seni çok seviyorum.
Ö:Sende iyi ki varsın bitanem, bende seni çok seviyorum. Hadi gel aşağı.
D:Tamam geliyorum canım.
***
2 Saat Sonra...
P:Defne emin misin ?
D:Evet eminim Pamir, bugün olmasa diğer günler olacak zaten.
P:Tamam ama lütfen Seda yı da dinle---
D:Kuzen, bak kalbini kırmak istemiyorum. Ama sende lütfen bana Seda deme! Rica ediyorum.
Deyip pencereye doğru döner. Ve dışarısını izler.
P:Peki, sen nasıl istersen.
Deyip oturur ve derin bir nefes alır.
O sırada odaya Aytekin girer.
Ay:Defne Hanım tamam, herkesi topladım sizi bekliyorlar.
D:Tamam Aytekin, çıkabilirsin.
Aytekin başını sallayıp odadan çıkar. Ardından Defne de sesli bir nefes alıp odadan çıkar.
Onu gören herkes fısıldaşmaları keser. Ve merakla Defne ye bakmaya başlarlar
D:Evet arkadaşlar, şimdi merakla be diyeceğimi bekliyorsunuz biliyorum. Ama diyeceğim konu pek iç açıcı değil maalesef.
Boğazını temizleyip devam eder.
D:Bu güne kadar, Amore için çok şeyler yaptınız. Yeri geldi gece gündüz çalıştınız yeri geli hiç mola bile vermeden. Her zaman başarılar elde ettik hep birlikte. Ama bu başarıların sonu vardır. Ve biz tam bu noktadayız. Olanları duymuşsunuzdur. Bu olanlar bizi büyük sarstı. Ve üzülerek iflasımızı açıklıyorum.
Herkesten " nasıl,ama, neden" diye sesler yükselir. Defne tekrar zorlanarak konuşur.
D:Nasılı veya aması yok maalesef ki arkadaşlar. Bu güne kadar Amore ye kattılarınız için size minnettarım, minnettarız. Ama bizim de bir s-sonumuz varmış belli ki.... Her şey için çok teşekkürler. Hadi şimdi toparlanıp evinize gidin.
X:Ama Defne Hanım biz sizi bırakmak istemiyoruz.
D:İnanın bende ama yapacak bir şey yok. Haydi evlerinize paydos.
Der gözleri dolu bir şekilde. Herkes eşyalarını alıp çıkar şirketten. Defne gözlerinden yaşlar akarak merdivenlere oturur ve ellerini kafasına koyar. Birkaç dakika öyle durduktan sonra kafasını kaldırır. Pamir, Ömer ve Sinan üzüntüyle Defne ye bakıyorlardır. Seda ise hıçkıra hıçkıra ağlayarak...
145.BÖLÜM SONU