167.BÖLÜM

701 55 31
                                    

Sabah...

Doruk:Ya anne gitmesek olmaz mı? Bak ne güzel kar yağıyor ?

Yaz Duru:Evet anne lütfen lütfenn!

Yaz Duru, Defne nin elini tutarak masum masum bakıyordur. Defne kızının bu haline gülümser.

D:Ama yavrularım olmaz ki. Yarın hafta sonu oynarsınız bol bol.

Doruk:Yaa ama anne.

Doruk yüzünü asıp oturur. Defne gülerek Ömere seslenir.

D:Hayatım! Bakar mısın ?

Yaz Duru annesinin elini bırakıp kaşlarını çatarak Defneye bakar. O sırada  Ömer gelir.

Ö:Efendim Defnem?

Defne gözü ile çocukları işaret eder ve gülerek konuşur.

D:Şu kuzucukları ikna eder misin okula gitmeleri için ?

Ö:Aa neden ?

Der çocuklara bakar. Doruk babasına döner.

Doruk: Ya baba baksana çok güzel kar yağıyor. Biz okula gidersek kar topu oynayamayız ki

Yaz Duru: Evet baba biz gelene kadar su olur onlar.

Ö:Hayır bitanelerim olmaz. Yarın hep birlikte oynarız değil mi annesi?

D:Evet yarın doya doya istediğinizi oynarız.

Yaz Duru ve Doruk tepki vermiyorlardır sadece oturup dudaklarını büzmüşlerdir.
Ömer aklına gelen fikir ile gülümser.

Ö:Hatta şöyle yapalım. Yarın snowpark a gidelim. Ne dersiniz ?

Doruk birden parlayan gözleri ile babasına bakar.

Doruk:Gerçekten mi baba?

Ö:Gerçekten tabi.

Yaz Duru ve Doruk  ellerini havaya kaldırır ve 'oley' diyerek Ömere sarılırlar. Defne ise ellerini beline koyarak hafif kaşlarıni çatar.

D:Aa şunlara bak! Yarım saatten beri az dil dökmedim olmaz dediler. Babaları deyince beş dakika da tamam oldular.

Ö:Ee sevgilim hiç kimse bana hayır diyemez bitanem .

Ömer gülümseyerek Defneye bakar. Defne de dayanamayıp gülümser.

D:Öyle mi Ömer Bey?

Ö:Tabiki de Defne Hanım.

Deyip Defneye göz kırpar. 

***

An:Geldimm

Angela elindeki tabağı bırakıp hızlıca kapıyı açar. Gelen Binnur dur.

B:Ben geldim.

Der neşeli neşeli. Angela gülümseyip kenara çekilir.

An:Hoşgeldin de bu ne kız kardan adam gibi olmuşsun.

Binnur kafasını eğip kendine bakar. Angela da küçükbir kahkaha atar.

B:Ne yapayım kızım ya park yeri yokmuş aşağı bıraktım. Ee yürüyüp gelirken de böyle oldu.  Hemen de dalga geç

A:Tamam tamam bir şey demiyorum geç içeri hadi.

Binnur içeri geçer. Elindeki poşetleri Angela ya uzatır.

B:Al bakalım senin sevdiğin Sarıyer simiti. Valla paraya kıydım bol bol aldım her şeyden.

Angela gülümser ve Binnur un yanağına öpücük bırakır.

An:Bitanesin sen!

Der içeri girerken Binnur da arkasından gelir. Etrafa bakınıp konuşur.

B:Ee gelmediler mi ?

An:Yok gelmediler ama neredeyse gelirler artık.

B:Ee sen ne yaptın ? Dün bir yemeğe gideceğim diyordun?

Binnur mutfak taşına dayanır. Angela duyduğu soru ile elindeki bıçağı düşürür.
Binnur meraklı gözler ile bakar.

B:Kötü bir şey mi oldu?

Angela nın gözleri dolar ve Binnur a döner.

A:Evet oldu. Hani sana demiştim ya bir arkadaşımın erkek arkadaşı ile tanışacağım diye.

B:Evet. Hatta daha sevgili değiller ama olmalı an meselesi falan demiştin.

An:Aynen. Dün gittim  ve tanıştım.

B:E nasıl biri ? Sana bir şey mi yaptı?

An:O kişiyi çok iyi tanıyorsun.

B:Aa! Kim ?

Angela kafasını kaldırıp derin bir nefes alır ve Binnur a döner.

An:Pamir...O adam P-Pamir'miş.

Der ve artık göz yaşlarını tutamaz. Binnur un gözleri kocaman açılır ve;

B:Ne ? Nasıl ya?

An:Bas baya o işte.

Binnur şok olmuş bir şekilde eliyle ağzını kapatır. Angela ise yere ağlayarak yere bakıyordur.

B:Ee şimdine olacak peki?

An:Olacak bir şey yok Binnur. Buna ben sebep oldum. Eğer çekip gitmeyip aşkım için savaşsaydım böyle olmayacaktı.  Ama ben korkak gibi kaçıp gittim. Ve bunun acısını çekiyorum.

B:Nasıl yani o kıza gidip "bak o benim sevgilimdi ama benim yüzümden ayrıldık şimdi geldim ve onun kalbini yeniden kazanacağım" demeyecek misin ?

An:Hayır buna hakkım yok. Böyle olmasına sebep olan benim, Pamir in üzülmesine sebep olan benim. Ve ben cezamı çekmeye razıyım. Pamir onun ile mutluysa benim diyecek bir şeyim yok! Çünkü o mutlu olmayı hak ediyor.

Der ve elinin tersi ile göz yaşlarını siler. Binnur ise şaşkın bir şekilde bakıyordur.

***

Ömer Defneye gülümser daha sonra çocuklara döner.

Ö:Hadi bakalım çantanızı alın çocuklar ben sizi bırakır oradan da şirkete geçerim.

Doruk:Tamam baba.

Çocuklar içeri giderler. Ömer de kalkıp Defne nin yanına gelir.

D:E hani şirkete gitmeyecektin ?

Ö:Öylede Sinan aradı. Şu lansman yaklaştığı için sıkışmışlar. Mecbur gitmem lazım.

D:Eh peki. Biz Angela ya gidecektik.

Ö:Ben bırakırım seni.

D:Gerek yok hayatım.ben giderim.

Ö:Olsun ya şimdi her yer kar zor kullanırsın arabayı. Sen gitme ben bırakırım.

D:Ay yerim seni beni de düşünürmüş.

Deyip Ömer in yanaklarını sıkar. Ömer de güler.

Ö:Öyle mi Defne Hanım? Ee yiyin de görelim. Bakalım. Nasıl yiyormuşsunuz ?

D:Aaa Ömer Bey, ben yersem var ya aklınız oynar. O derece yani.

Ömer ellerini Defne nin beline koyar. Defne de kollarını Ömerin boynuna dolar.

Ö:İddalıyım diyorsun ?

D:Ee yani sonuçta kimin karısıyım değil mi?

Ö:Bak böyle tatlılıklar yapıyorsun sonra olacaklardan ben sorumlu değilim.

D:Hmm neymiş o olacaklar ?

Der Ömerin sakalını okşarken. Ömer de göz kırpıp devam eder.

Ö:Ben size göstereyim isterseniz?

D:E gösterin madem.

Defne gülerek Ömere bakıyordur. Ömer de güler ve yaklaşarak Defnesinin dudağına yapışır...

                           167.BÖLÜM SONU

İNTİKAM ATEŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin