RAVEN
"Bakit hindi mo na lang sabihin na gusto mo siya?" I went back to my senses when Miguel spoke.
"Hmm?"
"Dude, come on. I'm not blind. It has been three days since you're waiting for her message or call," Miguel said. "Why not just tell her how you feel so that there would be expectations now."
Umiling ako. Isa iyan sa iniisip ko kung bakit hindi ko pa rin gustong sabihin kay Abby na pareho kami ng nararamdaman. I can't just let her know that I love her yet I can't act upon it.
"Ikaw din, baka magkagusto sa iba iyan."
He didn't know, Abby. Hindi ito ganoon kadaling magbago. Kaya mas naniniwala ako na hindi madaling mawawala ang sinasabi niyang pagtingin sa akin. Sana.
At kung sakaling mawala nga ang nararamdaman niya para sa akin. I'll do whatever it takes for her to fall for me, again.
Ilang beses nga ba nahuhulog ang isang tao? Dahil ako, maraming beses ng nahulog pero palaging sa iisang tao. At kay Abby ko lang hahayaan na mangyari ito.
I woke up in the middle of the night when I couldn't hold her. It became a habit, hindi na ako sanay na natutulog na magisa.
"Baby?" But she didn't answer. Napabangon tuloy ako ng hindi oras at hinanap siya, and there I saw her in our daughter's room, she's wearing her silky robe habang hinehele si Sofia.
I was in awe. God, what did I do to deserve them? I can't help but to stare. They are my treasure. My pride and joy.
Abby was singing a soft lullaby while our daughter was cooing and caressing her cheeks. Paano nito nagagawang kumanta ng napakaganda, may paglalambing at pagmamahal, to think that I made her stay up late earlier?
I just fell again for my wife. I always fall in love with her. Ilang beses? I've lost count.
Nabibilang ba talaga kung ilang tao ang pwede nating mahalin? Kung ilang beses tayo pwedeng magmahal?
For me, maybe or maybe not.
But in my case, hindi ako magsasawang mahalin sila, ilang beses pa man dahil ang pagibig na binibigay ko ay hindi sa akin nangagaling mismo, kundi sa Diyos.
Kaya ba talagang turuan ang puso kung sino ang mamahalin o basta na lang ito titibok ayon sa damdamin?
Again, maybe or maybe not, because in my case, naturuan ko naman ang puso ko na huwag piliin si Abby — noon. I mean, I thought she was my sister, so the only love that I should felt for her was platonic kind of love.
However, fate made its way. Nang malaman ko ang dahilan niya kung bakit nito nagawang magpanggap, hindi na magkandamayaw ang dibdib ko.
Damn, I couldn't figure out what should I feel! Ang alam ko lang sa oras na iyon, ay kailangan niya ng kakampi. So, I swore to God that I'll do whatever it takes to be that man.
"Uy, nandiyan pala si Tatay!" My wife walk towards me as she let me carry my child. "Hi, Tatay! Nag-milk lang po ako, magslsleep na rin po ako ulit..."
Abby was so adorable when she used that baby voice. Damn, I wanted to kiss her again. So, I did.
"Raven!" She shrieked. That trick never gets old. "Your daughter is trying to get some sleep!"
"Of course," Tinuon ko na ang pansin ko sa aking prinsesa. Dati, akala ko imposibleng magmahal ng dalawang babae sa iisang panahon. I used to hate that idea, but now, I just did.
I love my wife and daughter so much that I'll die for them. Sila ang buhay ko.
I carried my daughter and rocked her to sleep, hindi siya mahirap patulugin, mana kasi sa akin. Abby was watching me as I put my princess back on her crib, I planted a soft kiss on her head like I always do.

BINABASA MO ANG
Beautiful Mistake
Genel KurguKung walang babaeng pinangarap ang maging kabit, wala ring anak na pinangarap na maging bunga ng kasalanan. Ngunit, may magagawa ba siya sa bagay na iyon?