Hey Mel! You've got a message!

#8-Θα κοιμηθεις μαζι μου;

Όσο περπατάω προς το μέρος του ,εκείνος δεν ειχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου, παρατηρώντας κάθε μου κίνηση.

Πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό ήταν λίγο άβολο, αλλά δεν πτοηθηκα.

Μόλις έφτασα ακριβώς μπροστά του, κοιταζομασταν για λίγη ώρα στα μάτια, χωρίς κανένας μας να κάνει κίνηση να μιλήσει.

Ξαφνικά αυτός γύρισε το βλέμμα του στο ποτό του ρωτώντας με ξερα, "Τι θες;"

"Aston εγω... Εγώ λυπάμαι γι'αυτό που σου ειπα" μπαινω κατευθείαν στο ψητο.

Μια ψυχη που ειναι να βγει, ας βγει.

"Ναι, κάτι αλλο;" μου λεει χωρίς να με κοιτάζει.

"Εμ... Εγω δεν τα εννοουσα. Συγνωμη" είπα και κατέβασα το κεφάλι μου.

"Ναι, αυτό το καταλαβαμε" λεει ειρωνικά και σηκώνω το κεφάλι μου απότομα.

"Aston, σου είπα συγγνώμη, τι άλλο θες για να με πιστεψεις; Που και στην τελικη δεν ειπα κατι τρομερο!" τον ρωτάω σκληρά.

"Θελω να φυγεις, γιατί θέλω να κάνω φάση με το γκομενάκι εκει περα και μ'ενοχλεις" μου λέει με ένα αυταρεσκο χαμόγελο, δείχνοντας μου ένα ξεκωλο στην άλλη άκρη του σπιτιου.

Τότε εγω, χωρις να ελέγχω τη δύναμη μου, τον χαστουκιζω δυνατά.

"Είσαι μεγάλος μαλακας αγόρι μου" φωνάζω νευριασμενη και φεύγω από κει.

Πάω να κάτσω στο τραπέζι που καθομουν πριν αλλα, τελευταία στιγμη, αλλάζω πορεια και πηγαίνω προς τον πάγκο με τα ποτά.

Χμμ, καλός ο Chris μας, έχει προσλάβει και barman.

"Μια βοτκα. Σκετη" λέω στον μπάρμαν και κάθομαι σε ένα απ'τα σκαμπό που, επισης, περιλαμβάνει το παρτυ.

"Αρχίζουμε απ'τα βαριά κουκλα;" μου λέει με πονηρό τόνο και στριφογυριζω τα μάτια μου.

"Απλά βάλε μου αυτή τη βοτκα" γρυλιζω μεσα απ'τα δόντια μου.

"Όπως θεες" λέει τραβώντας το 'ε' κι εξαφανίζεται για να μου φτιάξει το ποτό.

Και η μια βότκα έγινε δυο.

Κι οι δυο, τέσσερις.

Κι οι τέσσερις, έξι.

Κι οι έξι, δεκα.

Πλέον ειμαι αρκετά ζαλισμένη και μεθυσμένη για να μην ξέρω τι κάνω.

"ΞΗ-ΜΕ-ΡΩ-ΜΑΤΑ, ΔΊΝΕΙΣ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ! ΜΙΑ ΔΕ ΜΟΥ ΜΙΛΆΣ, ΜΙΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ Μ'ΑΓΑΠΆΣ!" τραγουδάω -βασικά γκαριζω-μαζι με το τραγούδι και γελάω.