Hey Mel! You've got a message!

#47-Γρατζουνιες και μελανιες

"Καλημεεεερααα"

"Καλημέρα Jess" είπα με ένα χαμόγελο.

Όταν με είδε το χαμόγελο της έσβησε.

"Πάλι πηγές εκεί έτσι;" είπε και ξεφυσηξα.

Γαμωτο, το κατάλαβε.

"Ναι Jess, πάλι πήγα" είπα με ένα κενό βλέμμα κι αρχίσαμε να περπατάμε προς την τάξη.

"Ρε Μελ! Τι σου έχω πει;;" λέει αυστηρά και ξεφυσαω ξανά.

"Δεν μπορείς να μου πεις τι θα κάνω Jess οκ; Αν θέλω να πάω, θα πάω! Και τέλος πάντων, πως το κατάλαβες ότι πήγα;" είπα κι εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδούνι.

"Έχεις μελανιές και γρατζουνιές στον λαιμό σου" στριφογυριζει τα μάτια.

Μην λέγοντας τίποτα άλλο, άρχισα να περπατάω ξανά, αφήνοντας την Jess πίσω μου.

Μετά από έξι ώρες.

-Ντριν Ντριν-

Επιτελουυυυςςς!

Μαζεύω γρήγορα τα πράγματά μου και τρέχω έξω από την τάξη. Η Jess μετά απ'το πρωινό, δεν είπε τίποτα άλλο και μπορώ να πω ότι με ανακούφισε.

Καθώς βγαίνω απ'το κτίριο κι αρχίζω να κατευθυνομαι προς την καγκελόπορτα, ένα χέρι με τραβάει προς το πίσω μέρος του σχολείου.

Βγάζω μια κραυγή τρόμου και έκπληξης, αλλά κυρίως ΠΟΝΟΥ, ΓΙΑΤΙ, ΧΕΥ, ΟΠΟΙΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΤΡΑΒΗΞΕ, ΧΤΥΠΗΣΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ!

ΧΕΛΟΟΥ, ΤΙ ΕΙΣΑΙ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΝΑ ΟΥΜΕ;;

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Aston. Γουειτ γουοτ;; Άντε πάλι...

Αν έπρεπε να πιω ένα σφηνάκι κάθε φορά που με ενοχλούσε, θα είχα μεθύσει.

Εκατό της εκατό.

"Σου δίνω πέντε λεπτά να μου πεις τι θέλεις, αλλιώς τρως κλωτσιά στα ανύπαρκτα"

"Κι εγώ χαίρομαι που σε βλέπω βρε" μου λέει ειρωνικά και στριφογυριζω τα μάτια μου.

"Λέγε τι θέλεις;" απαντάω βαριεστημένα.

Τότε κολλάει το σώμα του με το δικό μου και με πλησιάζει πιο πολύ.

"Που ήσουν χθες; Μετά το περιστατικό στην τουαλέτα σε έψαχνα παντού και δεν σε έβρισκα πουθενά!" λέει με ένα σοβαρό βλέμμα.

Ουαου, ο Aston σοβαρός;

ΚΑΛΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ!

"Δουλειά σου" του λέω ξερά και τον σπρώχνω να φύγει, αλλά για μαντέψτε.

Ναι βρε, δεν έφυγε, καλά μαντέψατε. Αντίθετα κόλλησε ΠΙΟ ΠΟΛΥ πάνω μου. Ερε που μπλέξαμε.

Τον ξανασπρωχνω και ουυυ ΠΑΙΔΙΑ! ΚΑΛΕ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ! Αρχίζω να περπατάω γρήγορα, αλλά με πιάνει και με γυρνάει, ΞΑΝΑ!

Μου τη σπάει αυτό το παιδί ώρες ώρες! Βασικά, όχι ώρες ώρες, συνέχεια!

"Aston τι-" αλλά δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω.

Με διακόπτουν τα χείλη του που κολλάνε λυσσασμένα πάνω στα δικά μου.

-----------------------------

ΧΑ ΕΒΑΛΑ #ΜΕΛΤΟΝ

-Σοφ