Hey Mel! You've got a message!

#80-Εξετασεις

/ Δυο βδομαδες μετα /

"Αχ θα τα εχω παει χαλια, δεν μπορωω!"

"Ελα ρε Μελ, μια χαρα θα τα πηγες, διαβασες πολυ για τις εξετασεις" προσπαθει να με παρηγορησει η Jess.

"Οχιιιι, χαλια τα πηγαα! Αχ, δεν μπορω να βλεπω, Jess! Δες εσυ τα αποτελεσματα, εγω δεν μπορωωω!" λεω πανικοβλημενη και περπαταω γυρω γυρω με κλειστα τα ματια.

Με βλεπω, θα μεινω στην ταξη και του χρονου θα περασω ζαμπονοκοπτικη Λαμιας.

Και δεν θελω να παω και Ελλαδα ρε γαμωτο. Τοση οικονομικη κριση εχει!

"Σιγα μωρη, θα κουτουλησεις σε καμια κολωνα!"

Καιιι επεσα κατω. "Φχαριστω βρε Jess, εσυ κι η γρουσουζια σου!" γκρινιαζω καθως τριβω το κεφαλι μου.

"Εμ, εγω φταιω, που εχεις οργωσει ολο το γρασιδι με τοσο περπατημα!"

"Πφφ" σηκωνομαι και τιναζω τα ρουχα μου και πηγαινω κοντα της.

Ολοι οι μαθητες του σχολειου ειναι μαζεμενοι εξω απ'το σχολειο και περιμενουν να βγουν τα αποτελεσματα των εξετασεων.

"Jess;" ρωταω.

"Μμ;"

Μουξινος μωρη αγελαδα. Μου κανεις και 'μμ'.

"Εμεις πως και παμε 5ημερη φετος; Κανονικα δεν πηγαινουμε στην Τριτη;" απορω.

"Κανονικα, ναι. Αλλα φετος δεν μας πηγαν καμια εκδρομη λογω 'ελλειψης συμμετοχης' και βλακειες. Ετσι θα πανε, μονο εμας, 5ημερη, η πρωτη Λυκειου θα παει 2ημερη, ενω η τριτη.. βασικα, η τριτη τα εχει κανονισει ολα μονη της. Δεν περιμεναν το σχολειο" μου εξηγει.

"Αα οκ"

Και τοτε, ξαφνικα, σαν απο μηχανης θεος, βγαινει απ'το σχολειο η κυρια Στιβενς. Τα αποτελεσματα τα ειχε κρεμασει στον πινακα πισω της.

"Λοιπον παιδια, τα αποτελεσμ-" σιγα μην ολοκληρωνε.

Ολα τα παιδια ετρεξαν σαν κοπαδι απο αγριοκατσικα, ποδοπατωντας την, για να δουν με αγωνια τα αποτελεσματα.

"Jess, περιμενε!" τη σταματησα πριν παει να δει τα δικα μας αποτελεσματα.

"Αν δεν περασω... να ξερεις οτι θα σε θυμαμαι! Και θα σε βλεπω απο την ταξη της δευτερας, εκει, χαμηλα!"

Αυτη δυσανασχετησε και με χτυπησε στο μετωπο. "Γιατι την κανω ακομα παρεα" μουρμουρισε πριν χαθει μεσα στον οχλο των παιδιων.

Ειι, αυτο πονεσε:(

Περιμενω 2-3 λεπτα, μεχρι που βλεπω την Jess να πλησιαζει. Πεταγομαι και τρεχω προς το μερος της.

"Τι εγινε; Περασα; Εμεινα ε; Το ξερα η κακομοιρααα, επρεπε να διαβασω περισσοτεροοο, δεν--"

"ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ;;" φωναζει και καθομαι ησυχη.

Με κοιταει με ενα βλεμμα λυπης. Ωχ..

Ενταξει, αντιο παιδια, θα σας ξαναδω του χρονου. Γιατι οτι αξιζει μενει. Μελ, 19383818 χρονων, 2α Λυκειου.

"ΠΕΡΑΣΑΜΕΕΕ" φωναζει ξαφνικα και την κοιταω σοκαρισμενη.

Της χωνω μια στο σβερκο. "Ειι, για τι ηταν αυτο;"

"Πας καλα παιδακι μου; Χαμενο εισαι; Να με πεθανεις θελεις, ε; Το ξερα μωρη κακουργα, οτι αυτο ηθελες απο τη μερα που γνωριστηκαμε!"

"Χαιντεεε, δεν πηρες τα χαπια σου σημερα ε; Κατα τα αλλα, την κυρα Σουλα λες"

"ΜΑΑΑΑΔΑΓΕΣ ΤΙΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ.. ΓΙΑ ΝΑΑΑ ΔΕΙΣ ΑΝ Σ'ΑΓΑΠΩΩ! ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΜΠΙΤΣΙΖ, ΠΕΡΑΣΑΜΕΕΕ!" ακουμε κατι φωνες και γυρναμε.

Ο Aston με την παρεα του, εχουν βαλει σε ενα στερεοφωνικο το 'Μαδαγες τις μαργαριτες' και χορευουν στη μεση της αυλης.

Εχουν γινει λιγααακι ρεζιλι. Λιγακι. Καλα, οχι οτι τους νοιαζει κιολας.

Τοτε, χωρις να το περιμενω, ο Aston κανει κατι που με κοκαλωνει. Ετσι οπως ειναι, τρεχει προς το μερος μου, με αρπαζει και με φιλαει δυνατα με ενα μεγαλο χαμογελο στα χειλη.

"Περασαμε μωρο μου! Θα παμε μαζι διακοπες φετος" και μου κλεινει το ματι, γελωντας.

--------------------

Επιτελους ανεβασα😂

Παιδια σας αρεσει το νεο (νεα) εξωφυλλο (-λα😂) η να το αλλαξω και να βαλω το αλλο ξανα?:(((((