#75-Χειροτεροπαρτεβερβολ2

2.8K 304 38
                                    

Σταμάτησα να γελάω, όταν ένιωσα τα μάτια του πάνω μου. Είχαμε ξαπλώσει στο πάτωμα, καθώς γελουσαμε, κοιτώντας το ταβάνι. Τον κοίταξα κι εγώ και ξεφυσιξε.

Τον κοίταξα περίεργα. "Τι;"

Ξεφυσιξε ξανά και, στην αρχή, δίστασε.

"Κοίτα Μελ... λυπάμαι γι'αυτά που είπα. Και για αυτά που έκανα. Είχες δίκιο κι είχα άδικο. Δεν έπρεπε να σου φερθω ετσι" απολογηθηκε και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

Ουαου, αυτό σίγουρα δεν το περίμενα.

Αχ, ολο εκπληξεις ειναι το μωρο μου.

Δεν πας να κοιμηθεις εσυ;

"Aston, δεν φταις μόνο εσυ. Ούτε έπρεπε εγώ να έχω πει τέτοια λόγια και-"

"Οχι Μελ" με διέκοψε. "Είχες δίκιο, για ότι μου είπες και μου έκανες. Ήμουν απλα ένας βλάκας που σε χρησιμοποίησα για να διώξω την Catherine. Δεν επρεπε ποτε να το κανω αυτο. Ειδικα σε σενα"

Χαμήλωσα το βλέμμα μου στα λόγια του. Για κάποιον ανεξήγητο λογο, αντί να νιώθω θυμό που ξανά θυμήθηκα ότι με χρησιμοποίησε, ένιωθα... λυπη;

Πφφφττ, αποκλειεται, θα ειμαι αρρωστη και θα με ποναει η κοιλια μου.

"Δεν το κάναμε οντως" ψιθυρισε μετά από λίγο, αφού είδε ότι δεν απαντούσα.

Για λίγο μπερδευτηκα, μέχρι που κατάλαβα ότι μιλούσε για εκείνον και την Catherine.

"Δεν με ενδιαφέρει Aston" είπα λίγο πιο ψυχρά απ' ότι ήθελα.

"Απλα ήθελα να το ξερεις" ειπε σιγανα.

Αγκχ, γιατί νιώθω άσχημα τωρα, έτσι όπως κοιτάει το πάτωμα με λυπημένο βλέμμα 5χρονου; Γιατί είμαι χαζή, να γιατί.

"Δεν πειράζει Aston, εννοώ δεν με νοιάζει και πολύ αν το έκανες η οχι" προσπαθησα να παίξω την αδιάφορη, ανασηκωνοντας τους ώμους.

Σηκώθηκα από το πάτωμα και απομακρυνθηκα από κοντά του.

"Και τωρα, αν δεν σε πειράζει, θα ήθελα να κοιμηθώ, γιατί έχω μόνο..." κοίταξα το ψηφιακό μου ρολόι, πάνω στο κομοδίνο.

"Τρεισήμισι ώρες, μέχρι να ξεκινήσει το σχολείο και να έρθει να με πάρει ο Aaron" ειπα αναστεναζοντας.

Παρατήρησα ότι μόλις ανέφερα τον Aaron, το σαγόνι του σφυχτηκε το ίδιο και τα χέρια του, σε μπουνιές, αλλά δεν είπε κάτι.

"Φυσικά. Σε αφήνω να κοιμηθείς. Καληνύχτα μικρη" με πλησίασε, φιλώντας με στο μέτωπο.

Έκλεισα τα ματια μου στην κινηση του και, υστερα απο αυτο, εφυγε.

-----------------
Ναιπ αυτο και το προηγουμενο ειναι τα χειροτερα κεφ στην ιστορια των χειροτερων κεφαλαιων, παω να πεθανω ξανα μπαυυυ:)

Hey Mel! You've got a message!  Where stories live. Discover now