Hey Mel! You've got a message!

#90-Γκχμ γκχμ

"Τι εγινε καλε και εισαι μ'ενα χαμογελο μεχρι τ'αυτια;" με ρωταει η κολλητη μου, σηκωνοντας το φρυδι της.

Δεν της απανταω και συνεχιζω να χαμογελαω.

"Ααα, καταλαβα. Το ξερα οτι μια μερα θα επεφτες στα ναρκωτικααα, αχ Παναγια μουυ, τωρα εχω μπλεξει και με πρεζονιι;" αρχιζει να μοιρολογαει και να χτυπαει το κεφαλι της.

Τοτε σοβαρευω και γυριζω να την κοιταξω.

"Τι λες μωρη, πας καλα; Ποια ναρκωτικα;"

"Εμενα ρωτας, εσυ τα αρχισες! Αν δεν παιρνεις ναρκωτικα, τοτε γιατι εισαι με ενα χαμογελο στα χειλη συνεχεια;" ρωταει ειρωνικα.

Μολις ξαναθυμαμαι, το χαμογελο επιστρεφει στα χειλη μου κι η κολλητη μου κανει φεισπολμ.

"Βλεπεις; Αυτο το χαμογελο εννοω! Η πρεζονι θα εισαι, η εισαι συγγενης του Τζοκερ και δεν το ξερω!"

Στριφογυριζω τα ματια μου. "Αναρωτιεμαι ωρες ωρες, αν τα σκεφτεσαι αυτα που λες"

"Χμμ, ειπε η Μελ" με ειρωνευεται και γελαω.

"Τωρα πες μου, γιατι χαμογελας τοσο. Μηπως τσιμπησες γκομενακι;" με ρωταει πονηρα και μου κλεινει το ματι.

Δαγκωνω το κατω χειλος μου. "Βασικα..."

"Μελ!" ακουω μια γνωριμη φωνη και γυριζω το κεφαλι μου.

Ο Aston τρεχει προς το μερος μου και μολις φτανει διπλα μου, με αρπαζει απο τη μεση και μου δινει ενα απαλο φιλι στα χειλη.

Ω, ελα τωρα. Να με πεθανει θελει;

Η Jess με κοιταζει με γουρλωμενα ματια κι εγω κανω πισω σκυβοντας το κεφαλι μου, ντροπιασμενη.

"Εμ... ναι, αυτο ηταν που ηθελα να σου πω" λεω αβολα, χωρις να την κοιταξω στα ματια.

"ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΕΚΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ!" φωναζει και σταυροκοπιεται και την κοιταζω περιεργα.

"Μας ειχες βγαλει την πιστη μεχρι να τα φτιαξετε. Επιτελους εβαλες μυαλο!" λεει αγανακτισμενη κι ο Aston γελαει.

Τον χτυπαω στην κοιλια και μουτρωνω.

"Σταματααα" παραπονιεμαι.

Αυτος γελαει περισσοτερο.

"Οχι οτι δεν εχει ενα δικιο" με πειραζει και σταυρωνω τα χερια μου.

Ναι ναι, παιξτο μας και παρεξηγημενο τωρα.

Αφροξυλανθη, μη μιλας!

"Aston, πως μας βρηκες;" τον ρωταω.

"Βασικα, πηγαιναμε για μια βολτα με τον Chris και σας ειδαμε, οποτε.." ανασηκωνει τους ωμους και βλεπουμε τον Chris να πλησιαζει προς το μερος μας.

"ΙΙΙΙΙ πως ειμαι; Τα μαλλια μου πετανε; Ειναι ενταξει τα ρουχα μου; Μυριζει η ανασα μου;" αρχιζει να πανικιβαλλεται αυτη, ομως δεν προλαβαινει να πει τιποτα αλλο, γιατι ο Chris ερχεται και στεκεται διπλα της.

"Χευ Jess. Τι λεει Μελ;" βαζει το χερι του γυρω απ'τους ωμους της Jess κι αυτη κοκκινιζει.

"Γεια Chris" του χαμογελαω.

Ο Aston τον παρατηρει για λιγο και υστερα του κλεινει το ματι. Τον κοιταω παραξενα, οπως κι ο Chris.

"Chris, φιλε, εμεις τα φτιαξαμε" αρχιζει και περναει κι αυτος το χερι του γυρω απ'τους ωμους μου.

Ωχ.

Τον κοιταζω με σηκωμενο φρυδι.
Που το παει;

"Μονο εσεις μεινατε. Ποτε θα την κερδισεις φιλε;" λεει και τον κοιταζει πονηρα, ενω η Jess γουρλωνει τα ματια και κοιταζει κατω.

Ο Chris γελαει κι εγω σκουνταω τον Aston. Με κοιταει και γελαει.

"Τι;" ρωταει με ενα χαμογελο κι εγω τον κοιταζω με νοημα.

Αχ, ειναι ηλιθιος.

Γκχμ γκχμ.

Ειπα μη μιλας!

"Εχεις δικιο φιλε. Αυτο σκοπευω να κανω" του κλεινει το ματι κι υστερα, γυρναει προς την Jess.

Σηκωνει με τα δαχτυλα του το πηγουνι της, για να τον κοιταει, και κολλαει τα χειλη τους με δυναμη.

Γουρλωνω τα ματια μου, ενω ο Aston τους κοιταζει χαμογελωντας, ξανα.

Ω. Αυτο δεν το περιμενα.

Ε, τι να πεις. Επιτελους, θα σταματησει κι αυτη να με πρηζει.

"Ωραιαα, τωρα που ειμαστε ολοι καλα, τι λετε να παμε το βραδυ σε ενα κλαμπ; Καλοκαιρι ειναι ακομα, ας διασκεδασουμε" προτεινει ο Aston και ολοι συμφωνουν, εκτος απο μενα.

"Πραγματικα, δεν μπορουμε απλα να παρουμε παγωτο και σουβλακια και να δουμε ταινια σπιτι μου; Βαριεμαι να παωω" τους παρακαλαω και σουφρωνω τα χειλη μου.

"Οχιιιι, ελα ρε Μεελλ, θα εχει πλακαα" προσπαθει να με πεισει η Jess.

"Μα--" παω να πω, ομως ο Aston με διακοπτει, φιλωντας με.

"Παψε μωρο μου, θα παμε, θελεις δε θελεις" χαμογελαει κι εγω δυσανασχετω.

"Σε μισω"

"Οχι τοσο πολυ" λεει και με αγκαλιαζει.

----------------
Ναιιι ανεβασαα😂

Βσκ δεν ξερω ποτε ανεβασα τελευταια😂

Υγεια. Ειστε χαρουμενες που τα φτιαξανε τωρα?😏

Τιλ νεχτ ταιμ🖐

-Σοφ