Hey Mel! You've got a message!

#11-Τι κανεις εκει;

Εγω σηκωθηκα οταν βεβαιωθηκα οτι δεν με βλεπει κανεις και αρχισα να ψαχνω για τα ρουχα μου. Αλλα νοπ, η τυχη δεν ειναι μαζι μου και ετσι δεν τα βρηκα...

Καθως εψαχνα εφαγα φλασια. Ο Aston θα μου τα ειχε βγαλει.

Οποοοτε θα ξερει που ειναι.

Οποοοτε σαν καλη κοπελα που δεν θελει να την δει παλι γυμνη πηγα και πηρα ενα φουτερ του.

Αν και μου ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ το φορεσα. Πηγα προς την κουζινα (ενας Θεος ξερει πως την βρηκα) με το υπεροχο ντυσιμο μου και αρχισα να ψαχνω για μερεντα.

Και εκει που ανοιγα το τελευταιο ντουλαπι κοιτωντας το σα να ειναι οτι καλυτερο στον πλανητη Γη, το κοιταξα επιφυλακτικα.

Και ουυυ, ΕΙΧΕ ΜΕΡΕΝΤΑ.
*χειροκροτηματα απτο κοινο*

Και ναι κυριες και κυριοι την πηρα και για λιγο την θαυμασα. Πως γινετε να εισαι τοσο τελεια; Αρχισα να την αλειφω στο ψωμι που βρηκα λιγο πιο διπλα και ουυυ το τελειο ψωμι με μερεντα!

"Τι κανεις εκει;" με τρομαξε μια φωνη πισω μου. Εγω πεταχτηκα κι εκεινος αρχισε να χαχανιζει.

"Ηλιθιε, αλλη φορα μπορεις να λες οτι εισαι εδω!" φωναξα ελαχιστα και γυρισα να τον δω, αλλα το μετανιωσα οταν ειδα οτι δεν φοραγε μπλουζα.

Ουυυ ΚΟΙΛΙΑΚΟΙΙΙ. Αλειψε τους μερεντα και θα περάσουμε τέλεια στο υποσχομαι;)

Ω σκασε και φυγε.

"Θα κρυωσεις, φορα μπλουζα" του ειπα και ρολαρα τα ματια μου οταν πηρε με το δαχτυλο του μερεντα απο το κουτι και την εγλυψε.

Ωω άτακτο παιδι.

Ω ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

"Ναι θα φοραγα αν μια κοπελα δεν την επαιρνε χωρις να με ρωτησει και τη φοραγε..." χαμογελασε αυταρεσκα και ουυυ ωραια λακακια μπει.

...

...

...

Εννοω οτι θα ηθελα πολυ να χτυπησω αυτο το χαμογελο.

Γυρισα να τον κοιταξω και με ενα ειρωνικο χαμογελο του ειπα, "Και η κοπελα δεν θα επαιρνε την μπλουζα αν το αγορι δεν της ειχε κρυψει τα ρουχα της. Για την ακριβεια, αν δεν της τα ειχε βγαλει καν! Και αληθεια, γιατι μου τα εβγαλες;" σηκωσα το φρυδι μου τοσο πανω οσο δεν πηγαινε και εβαλα τα χερια μου κατω απ'το στηθος μου.

Τα ξανακατεβασα ομως, οταν προσεξα πως για λιγες στιγμες κοιτουσε εκει. Ηλιθιε ανωμαλε.

"Μυριζαν βοτκα και τσιγαριλα και δεν μπορουσα να κοιμηθω. Εξαλλου..." σταματησε και μετα εκλεισε για λιγο τα ματια του και ενα ηλιθιο χαμογελο απλωθηκε στο προσωπο του.

"Εξάλλου τι;" απόρησα.

"Εξάλλου, σε προτιμώ χωρίς ρουχα. Μπορούμε να το καθιερώσουμε αυτό. Να έρχεσαι εδώ και να κοιμ-"

"Σκασε ηλιθιεεε!" τον διέκοψα.

Τι ανώμαλος, Θεε μου!

Όχι ότι δεν σ'αρέσει.

Εσκαγες;

"Και τώρα πες μου που είναι τα ρούχα μου, θέλω να φύγω" του είπα.

"Οχι" μου απάντησε με ένα στραβό χαμόγελο.

"Τι; Aston τελείωνε και δώσε μου τα ρούχα μου" του είπα νευριασμένα.

"Μπαα, λέω να τα κρατήσω"

"Aston..." του είπα μέσα απ'τα δόντια μου.

Τι σπαστικος που είναι, Θεε μου!

"Ωραία... Παρακαλα με" μου είπε με ένα διαβολικό χαμόγελο.

Τι;

"Aston τι λες; Δώσε μου τα ρούχα μου τώρα!" φώναξα.

"Μόνο αν κάνεις αυτό που σου ειπα" είπε με ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του.

Γκρρρ.
Που πήγα κι έμπλεξα Θεε μου;

----------------------------------------
Ουαου κεφάλαιο μέσα σε 2 λεπτα;😏

Σας το είπα ότι θα είναι συντομα😂

Ελπίζω να σας αρεσε❤

Λάπτοπ η κινητό?🤔

ΑΓΚΧ ΕΓΏ ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΕΊΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΟ.

Τιλ νεχτ ταιμ

-Σοφ