Hey Mel! You've got a message!

#24-Εσυ θα ερθεις μαζι μου!

Aston:
"Που είσαι;"

Εγω:

"Κάπου"

Aston:

"Μελ λέγε! Γτ είσαι με αυτόν πάλι;"

Μα καλά, που το ξέρει αυτός οτι είμαι με τον Andrew;

Η φωτογραφία σου στο ινστα χαζή!

Ααα, έτσι εξηγείται! Μα καλά, κι αυτόν τι τον νοιάζει;

Εγω:

"Γτ έτσι γουστάρω"

Aston:

"Μελ τελείωνε! Γυρνάς πίσω τρ!"

Ώπα, για μπάστα λίγο. Τι είπε το άτομο. Ποιος νομίζει ότι είναι, ο μπαμπάς μου;

Εγω:

"Όχι ρε δν γυρνάω! Πως τολμάς κ με διατάζεις; Μηπως εισαι ο μπαμπας μου; ΟΧΙ! Γι αυτο κόψε και παράτα με ήσυχη ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"

Το έκλεισα και το πέταξα με δύναμη στην τσάντα μου.

"Μελ, είσαι καλά;" με ρώτησε ο Andrew.

"Ναι, μια χαρά" του απάντησα με ενα ψεύτικο χαμόγελο και μου χαμογέλασε κι εκείνος.

"Ελα μικρή, πάμε να διασκεδάσουμε!" είπε ο Andrew και πέρασε το χέρι του γύρω απ'τους ώμους μου.

Του χαμογέλασα και, μαζί με την Jess, μπήκαμε και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς τα παιχνίδια.

+

"Αχαχαχα, είδες εκείνο τον κύριο πως μας κοίταζε;; Ήταν σε φάση «καλέστε έναν παπά, χρειάζονται εξορκισμό!»"

"Αχαχαχαχα, ναι! Ή, εκείνη την κυρία που όταν σε είδε να κάνεις τη λεσβία με την Jess να είναι σε φάση «στα όρη στ'αγρια βουνά» "

"Αχαχαχαχαχ, ναι!"

Γελούσαμε καθώς πηγαίναμε προς το αυτοκίνητο του Andrew.

"Δεν σας πιστεύω! Γίναμε ρεζίλι, για ακόμα μια φορά!" γκρίνιαξε η Jess.

"Έλα βρε Jess, μην μου πεις πως δεν πέρασες ωραία" είπα γελώντας.

"Μα... φφφ... Καλά, η αλήθεια είναι, ότι... ε, όσο να'ναι, είχε πλάκα" είπε.

"ΧΑ! Το'ξερα! Μην μας παίζεις άλλη φορά την αθώα, κυρία μου!" είπε o Andrew και ξανά γελάσαμε.

Μόλις φτάσαμε στο αυτοκίνητο, ακόμα γελώντας, και ο Andrew πήγε να το ανοίξει, ακούμε μια κόρνα από πίσω μας.

Γυρνάω και βλέπω μια μαύρη μηχανή. Ο αναβάτης της κατεβαίνει και βγάζει το κράνος του. Δεν το πιστεύω...

"Aston;" αναφωνώ έκπληκτη και νευριασμένη.

"Τι θέλεις εδώ;" τον ξαναρωταω νευριασμένη, αφού δεν μου απαντάει.

Αυτός με πλησιάζει θυμωμένος και με αρπάζει απ'το χέρι.

"Εσύ θα έρθεις μαζί μου!" γρυλισε.

"Ει, ει, ει, για ένα λεπτό φιλέ!" πετάγεται ο Andrew και πήγε να τον πλησιάσει.

"Andrew, όχι! Δεν πειράζει πηγαίνετε σπίτι!" του λέω γρήγορα.

Αυτός όμως, κουνάει αρνητικά το κεφάλι του. "Δεν σε αφήνω εδώ με αυτόν!"

Η Jess από πίσω του κοιτάει απλά σοκαρισμένη τον Aston. Την κοιτάω με πόνο.

"Andrew, είναι όλα καλά, αλήθεια! Σε παρακαλώ, απλά πήγαινε σπίτι" τον παρακαλάω.

Με κοιτάει διστακτικά και ανήσυχα.

"Σίγουρα;" με ρωτάει.

"Ναι, σίγουρα"

Δεν θέλω να πάθει κάτι ο Andrew, ή η Jess, και ειδικά αν φταίω εγώ.

----------------------------

Εμ, πρεπει να σας προειδοποιησω οτι στα επομενα θα εχουμε λιιιγο ντραμα αλερτ?😅😅

⏰ Τι θα θελατε να ησασταν στην προηγουμενη ζωη σας?😂⏰

Εγω θα ηθελα να ημουν Αμερικανα😂😂

Τιλ νεχτ ταιμ

-Σοφ🍰( πειναω)