Hey Mel! You've got a message!

#20-Andrew!

Την κάτσαμε με λίγα λόγια τώρα.

Την βάρκα;

Δεν είσαι αστεία. Έχω που έχω πρόβλημα, έχω κι εσένα πάνω απ'το κεφάλι μου!

Τς τς τς, νευραα.

ΝΑΙ, ΕΧΩ, ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΤΩΡΑ;

Τςςςς, εγω παραιτούμαι! Βρείτε άλλη φωνούλα!

ΣΤΟ ΚΑΛΟ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ!

Ουφ, που είχαμε μείνει;

Α ναι, στο ότι ενας νευριασμένος Aston είναι πάνω απ'το κεφάλι μου και, μου φαίνεται, ή νευριάζει περισσότερο όσο δεν του απαντάω;

Πφφφ, τέλεια, θα αργήσω και στην βόλτα και θα με κράζει η Jessic!

Το ξαναπαμε αυτο.

Α ναι; Ε νταξει... Εσυ δεν θα εφευγες;

Ε, ειπα να γυρισω καημενη μπας και σωσω λιγο την κατασταση με σενα σε αυτο το βιβλιο.

Βρε ουστ.

"Ε-εγω... εε... να..." τραυλιζω.

Αχ, δεν είμαστε κάλα, κοίτα που θα του δώσω και εξηγήσεις τώρα.

"Ναι, εσύ, τι;" μου είπε θυμωμένα.

"Εγώ... απλά να... ε-επρεπε να πάω σπίτι κάποια στιγμή!" λέω τελικά.

Ναι, μπράβο, τέλεια δικαιολογία Μελ.

"Και δεν μπορούσες να με περιμένεις να ξυπνήσω;" μου είπε σχεδόν φωνάζοντας.

"Όχι ρε Aston! Δεν μπορούσα! Πόδια έχω, μπορώ να πάω σπίτι μόνη μου!" του φώναξα κι εγώ.

Ε μα...

Με νευριασε τώρα! Δηλαδή, έλεος φίλος, ο γκόμενός μου είσαι και κανείς έτσι;

"Μη μου φωνάζεις εμένα Μελ, είμαι που είμαι θυμωμένος μαζί σου!" με προειδοποιεί.

Ρε, αι παράτα μας!

"Πρόβλημά σου! Και τώρα, συγγνώμη, θα αργήσω!" του λέω και τον κάνω στην άκρη για να περάσω.

Αρχίζω να περπατάω με γρήγορα βήματα, αλλά με πιάνει και με τραβάει προς το μερος του.

"Που θα αργήσεις, στο ραντεβού σου; Σε περιμένει ο γκομενος;" μου λέει ειρωνικά.

"Ναι ρε, με περιμένει ο γκομενος, και τώρα άσε μου το χέρι μη γίνει της Ποπης!" του φωνάζω και τραβάω το χέρι μου.

Γυρνάω και περπατάω γρήγορα μακριά του, ενώ τον ακούω απο πίσω μου να βρίζει.

Όχι που θα μας κανείς οτι θέλεις, Astonουκο! Νομίζεις οτι είσαι και κάποιος!

Φτάνω στην καφετέρια που κανονίσαμε με την Jess με πολλά νεύρα και κάθομαι στο τραπέζι μας, ενώ πετάω τα πράγματα μου στο τραπέζι με δύναμη.

"Οου, σιγά φιλενάδα. Τι νεύρα είναι αυτά;"

"Άσε με ρε Jess κι εσύ!" της λέω απότομα.

"Καλααα, μου φαίνεται δεν είσαι και πολύ καλά. Και εγώ που νόμιζα οτι θα χαιροσουν με την έκπληξη που σου είχα..." είπε και την κοίταξα με απορία.

"Έκπληξη;" την ρώτησα.

"Αχα" απάντησε και έδειξε πίσω μου.

Γυρνάω και βλέπω...

Ω Θεέ μου...

Αποκλείεται...

"ANDREEEWWW" φωνάζω και πέφτω πάνω του.

"Ώπα, σιγά μικρή, θα με λιωσεις" μου λέει γελώντας.

"Μου ελειψεεεςςς" του είπα σαν παιδί.

"Κι εμένα μικρή" μου είπε με ένα χαμόγελο.

Εγώ γύρισα να τον κοιτάξω και του έδωσα ενα φιλί στο μάγουλο απ'τη χαρά μου.

-----------------------------------

Χμμ νεο προσωπο βλεπω😏😏

Χεχεχεχεχεχε😈

Μολις πριν λιγο ηρθα απτο σχολειο και καθομαι και γραφω παρτ😭

Ρισπεκτ!💪

(Καλα βσκ το εντιταρω αλλα ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΡΙΣΠΕΚΤ😂✌)

Τι κανετε καλα; Εγω βλεπω Κωνσταντινου και Ελενηηηςς😏😏

⏰ Εχετε κρας?😏⏰

Παιδια εγω δυστυχως ναι😭

Και λεω δυστυχως γτ ειναι ΚΟΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ! Και δεν ξερει καν οτι υπαρχω😭

Μια χαρα ημουν τοσους μηνες χωρις κρας τι εχω παθει τρ μ λετε?:(

Ααχχχ αντε να δω τι θα κανω παλι:(

Τιλ νεχτ ταιιμμ🎉

-Σοφ