Frozen Wolf

{6}

April

Zwart. Het is het enige wat ik kan zien.

Gewoon zwart.

Ben ik dood? Want als dit dood is was ik liever nog even blijven leven.

Ineens krijg ik gevoel in mijn lichaam.
Ik voel mijn armen, mijn benen en mijn voeten. Mijn oogleden zijn dicht, hoe hard ik ze ook probeer te openen.
Ik lig in een bed, op een matras. Het is een raar gevoel als je al zolang geen normaal bed meer hebt gehad.

Ik weet niet Hoelang ik hier al lig, maar ik wil nu toch wel wakker worden.
Ik probeer, voor de zoveelste keer, mijn ogen te openen.
En tot mijn verbazing lukt het me, ik voel me totaal uitgeput door die ene actie, maar het gaat me lukken deze keer!

Ik zet door en voel hoe mijn oogleden zich openen. Ik zie een groot wit licht, ik denk een lamp.
Er vormt langzaam een rondje om het licht en mijn vermoeden wordt bevestigd, het is een lamp.
Na verloop van de tijd vormen er meerdere figuren.

Ik kan om me heen kijken en zie dat ik in een ziekenhuis kamer lig.
Een klein apparaatje met een rode knop ligt op mijn buik.
Ik til mijn trillende hand op en druk met grote moeite op de knop.

Bijna onmiddellijk komt er een dokter naar binnen. Hij heeft een witte jas aan en een klein mapje in zijn handen.
Wantrouwend kijk ik hem aan.
"Hallo, hoe gaat het met je?" Vraagt hij vriendelijk.

"Wel redelijk denk ik" zeg ik wijfelend terug.

"Mag ik vragen wat je naam is?" Zegt hij terwijl hij het blaadje bestudeerd.
"April."

Dit gesprek heeft me uitgeput.
Vermoeid ga ik verder in mijn kussen liggen.

"Ik moet u waarschuwen, u zult zo weer in slaap vallen, maar u zult op een andere plek wakker worden aangezien u weer een redelijke gezondheid hebt.."

Verward kijk ik hem aan, wat bedoelt hij?

Hij ziet mijn blik en kijkt me medelevend aan.

Mijn blik wordt wazig, het medicijn zal vast gaan werken...

Voor ik wegval hoor ik nog net dat de dokter zegt:
"Het spijt me, maar u bent en blijft een gevangene, ik hoop dat u de kerkers overleeft.."

Ik val weg, met de vraag waar Dana eigenlijk is..

~~~

Ik word wakker in een vochtige, koude ruimte.

Waar.. waar ben ik?

Ik zie drie stenen muren als ik om me heen kijk, en ik zie ook een tralies.

Waarom zit ik hier?

Wacht...... ZIT IK IN EEN GEVANGENIS?!

Hoezo zit ik hier?

Ik sta verward op, waarna ik wankelend weer terug op mijn bed val.
Oke, dat moet ik niet doen.

Door mijn gestommel komt er denk ik een wachter kijken.

"Zo," zegt hij "Doornroosje is eindelijk wakker" grijnst hij gemeen.

Ik had eigenlijk een reactie verwacht van Dana, maar de stilte in mijn hoofd is nog net zo kil en stil.

Ik kijk de wachter kwaad aan, maar ik besluit om geen opmerking te maken.
"Waar ben ik?"

Hij kijkt me jongensachtig aan.
"Geen zorgen, je marteling wordt niet erger dan de martelingen voor volwassenen"

Weer die grijns.

Wantrouwend kijk ik hem aan, spreekt hij de waarheid?

Hij loopt triomfantelijk weg, mij vragend achterlatend.

Ik zucht, wat moet ik daar maar mee?

Ik ga op mijn matras zitten, de cel inspecterend.

Terwijl ik de cel inspecteer, hoor ik een jammerende stem dichterbij komen.
Ik zie hoe een bebloed persoon langsloopt.
De man heeft bijna overal bloed, wonden en korsten zitten.

De man draait zich snel naar me om, en wanneer hij mij ziet verandert zijn blik naar medelevend.
"S-succes" zegt hij schokkerig, waarna hij ruw wordt getrapt door een wachter.

"Doorlopen!" Schreeuwt de wachter.

Geschokt kijk ik de man, die net is weggevoerd, na.

staat dát mij te wachten?!

^~~~~~^
Hoihoi! Hier is hoofdstuk 6!
Wat gaat er volgens jullie gebeuren? Laat het zeker even weten!
Kunnen we de 5 votes halen?

Vote🌟comment

Xx