Frozen Wolf

{32}

April

Heerlijk die vrijheid.

Samen rennen Dana en ik in wolvenvorm door de bossen heen, het is heerlijk weer, wat alles nog beter maakt.

Alles vliegt voorbij. De bomen, de struiken en soms zelfs een verschrikt diertje.
Ik ben zo blij dat ik met Feya een beetje getraind heb, ik voel dat mijn lichaam meer wil. Het wil verder, het wil sterker, het wil beter.

Het wil leven.

Ik ben nu opweg naar de White Diamond pack, op naar mijn mate. Ik wil een uitleg van hem, misschien had Dana gelijk. Dan kan ik hem ook gelijk om hulp vragen om mijn ouders te zoeken.

Na een paar uur afwisselend gerend en gelopen te hebben, kom ik uitgeput aan bij een open plek. De plek ligt prachtig en er ligt een rotsformatie achter.

Vreemd.. ik ken deze plek ergens van..

Ik besluit het vreemde gevoel te negeren en verander terug naar mezelf. Ik doe snel wat aan en eet wat van het proviand dat Feya had meegegeven. Na twee overheerlijke boterhammen besluit ik dat ik het beste even kan rusten, mijn conditie is namelijk nog niet zó goed.

Ik ga een beetje beschut bij de rotsformatie zitten, en het vreemde gevoel wordt sterker.
Het lukt me om het gevoel weg te drukken en ik ga in een comfortabele houding liggen. Na een 'comfortabele' houding te hebben gevonden, op stenen weliswaar, val ik in een onrustige slaap.

*tijdsprong van een paar uur*

Helemaal stijf wordt ik wakker. Mijn hele lichaam lijkt verlamt door mijn onnatuurlijke houding.

Ik wrijf in mijn ogen en rek me eens lekker uit. Daarna blij ik nog even suf om me heen kijken, niet helemaal doorhebbend dat ik al wakker ben.

Zonder dat ik het door heb staar ik naar een grote bladeren muur, en pas nadat ik zeker 5 minuten rondjes heb gelopen om op te warmen, richt ik mijn ogen weer op de muur.

Ik ben nu beter wakker en realiseer me dat deze plek wel érg veel lijkt op mijn oude verblijfplaats.

Zou het..?

Ik loop naar de muur toe en probeer de bladeren aan de kant te schuiven, wat met gemak lukt. Verbaasd maar toch erg enthousiast loop ik naar binnen.

Alles is nog hetzelfde..

Alsof de tijd heeft stilgestaan, alles is er nog. Het gras dat ooit mijn bed was ligt er nog, al is het helemaal verdord. Niets is verandert.

Ik bedenk me ineens iets, misschien liggen hier dan nog wel spullen van mij! Snel begin ik met zoeken, en na minder dan een minuut is het al raak.

Voorzichtig pak ik het breekbaar uitziende armbandje en houd ik het in mijn handen.
Het laatste van thuis..

Ik druk het armbandje tegen me aan en zweer nogmaals dat ik mijn ouders zal vinden. Snel stop ik het armbandje weg en zoek ik verder. Ik vind helaas niets meer en besluit om verder terug te gaan.

Ik verander weer in een blije Dana en ren naar de White Diamond pack, terwijl het om me heen langzaamaan donkerder wordt.

Als ik bij de grens aankom is het nog net niet aan het schemeren, en ik ren pijlsnel door.

Als ik al bijna aan de andere kant van het bos ben hoor ik een waarschuwende huil; de wachters hebben me opgemerkt.

Nu moet ik even snel zijn, en het packhuis halen voor de wachters me vinden.

Ik zie het packhuis al en ga zoeken naar een plek waar ik snel kan veranderen. Achter een boom vind ik de juiste plek en ik kleed me snel om met de paar kledingstukken die om mijn poot gebonden zijn.

Ik kom zo nonchalant achter de boom vandaan als ik kan en loop snel naar de voordeur.

Ik klop op de deur en heb een stralende glimlach op mijn gezicht.

Die glimlach wordt alleen maar groter als ik Sanne met grote ogen de deur zie opendoen.

"A-april, ben jij dat echt?!" Vraagt ze met grote ogen.

"Ja!" Antwoord ik terwijl ik haar om de hals vlieg.

"Kijk nou!" Kirt ze helemaal vrolijk. "Wat zie je er goed uit! En wat ben je aangekomen!" Zegt ze met een knipoog.

Ik lach en kijk kort naar mezelf.

"Dankje, ik heb jou ook gemist hoor." Zegt ik met een knipoog terug.

Jep, ik heb dr gemist.

^~~~~~^
Yeejj! Nieuw hoofdstuk! Alvast ter ere van dierendag.
Ik kon niet langer wachten, er zullen nog steeds minder hoofdstukken zijn dan normaal, maar dat zal binnenkort veranderen! Zouden we misschien de 25 votes kunnen halen? (Ik weet het is veel, maar hopen kan altijd :) )
Laat zeker even weten wat je van dit hoofdstuk vond!

Vote🌟Comment

Xx