{8}

4.4K 219 24
                                    

~~~~~

Let op. In dit hoofdstuk zijn bloederige scenes, kun je hier niet tegen dan raad ik het je af dit hoofdstuk te lezen.
~~~~~
April

Een grote, donkere kamer met in het midden een tafel en daarnaast een stoel.

Op de tafel zitten een paar oude, donkere, rode vlekken. Ik denk bloed.
Er zitten ook handboeien aan, net zoals aan de stoel.

Verder hangt er een grote spiegel aan de muur en staat er een grote, houten kast in de hoek.

Uit de schaduwen stapt een gevaarlijk uitziende man.
Ik herken hem ergens van..
Hij heeft een groot litteken op zijn gezicht en draagt alleen zwarte kleding.
Hij heeft een beetje een pafferig gelaat, maar hij is wel gespierd.

"Hier is ze," zegt de wachter.
Hij overhandigt mijn kettingen aan de man en de wachter verdwijnt weer door de deur.

"Zo" zegt de man. "Nu gaan we plezier maken." Hij grijnst.

Ik probeer wild te bewegen, maar een harde ruk aan de kettingen zorgt ervoor dat ik op de grond val.
De man maakt er gebruik van dat ik op de grond lig, en hij pakt me op.

Hij laat me boven de tafel vallen, waardoor alle lucht uit mijn longen wordt gedrukt.

Terwijl ik hap naar adem, pakt hij mijn handen vast en doet handboeien om. Ik lig nu op een houten tafel, op mijn buik.
Ongemakkelijk begin ik met mijn benen te trappen.

"Laat me gaan." Sis ik.

Geamuseerd kijkt hij me aan. "Wat zei je?"

"Laat me gaan!" Zeg ik nu harder.

Hij denkt even na, loopt naar de kast, doet hem open en pakt er twee glinsterende dingen uit.

In het zwakke licht van de flikkerende lamp kan ik zien dat hij een ijzeren zweep en een ijzeren mes vastheeft.

Nou doet dat ijzer me niet zoveel, maar die zweep doet alsnog erg pijn, lijkt me.

"We zullen je leren praten op de manier die ik wil!" Gromt hij terwijl hij mijn t-shirt op mijn rug kapot maakt.

Verbaasd kijk ik hem aan, Wat de f*ck gaat hij doen?!

Op deze momenten wens ik dat Dana er nog was, dan konden we elkaar steunen en waren we er voor elkaar.

Maar nog altijd is de stilte er, en hij houdt maar niet op.

Ondertussen heeft de man de zweep vast, en staat hij bij het midden van de tafel.

Ik hoor een raar zoevend geluid, waarnaar een pijnscheut door mijn lichaam heen trekt.

Het was dus de zweep.

Het ijzer op mij huid doet erg pijn, maar ik troost me met de gedachte dat als ik niet tegen ijzer kon, het nog veel meer pijn zou doen.

Ik bijt op mijn lip om een kreet te onderdrukken als hij de zweep hard drie keer achter elkaar op mijn rug laat neerkomen.

Na nog een aantal zweepslagen is mijn rug een grote, brandende plek van pijn en ik voel het bloed langs mijn heupen naar beneden lopen.

Ik sis van de pijn, maar ik heb nog geen schreeuw gelaten.

De man kijkt me verbaasd aan. Hoogstwaarschijnlijk omdat ik niet schreeuw of op zijn minst vloek.
Hij kijkt me bedenkelijk aan, terwijl hij de zweep achter zich neergooit.

"Dus je voelt helemaal niets hé?" Zegt hij met een kinderstem.

Hij loopt naar het midden van de tafel en gaat met zijn smerige vingers over de wonden op mijn rug heen, zo haalt hij de net gevormde korstjes er weer van af.
Langzaam bouwt de pijn zich verder op.

Met een pijnlijk gezicht kijk ik weg, hij mág gewoon niet zien dat ik pijn heb. Dat gun ik hem niet.

Als ik na een tijdje nog steeds stil ben, is hij het volgensmij zat, want hij gromt kwaad naar me.
"Misschien laat dit je wel praten!" Hij pakt een mes en zet het op mijn arm.

Met grote ogen kijk ik hem aan, nee.. hij gaat toch niet...

Hij duwt het vlijmscherpe mes in mijn arm en maakt een lange, diepe snee.
Ik probeer met alles wat ik in me heb een pijnlijke kreun te onderdrukken.

Hij ziet dat ik het probeer, en terwijl ik me richt op de pijn in mijn linkerarm, maakt hij een snee over mijn rug, waar al eerdere wonden zaten.

De pijn kwam zo onverwachts en ik schreeuw hard.

Met een tevreden grijns kijkt hij me aan.
"Dus je kan het wel"

Ik heb niet de kracht om te antwoorden, zoveel pijn heb ik.

Ik hoor hoe de deur open gaat en hoe de wachter naar binnen komt.

"Goed gedaan, Sebastiaan.."

Bij het horen van die naam gaan mijn nekharen overeind staan.
Sebastiaan?! Degene die mijn ouders meenam......

^~~~~~^

Spanning!🙈
Wat denken jullie dat er gaat gebeuren? Laat het zeker even weten!
Hopelijk kunnen we de 5 votes halen!

Vote⚱️Comment

Xx

Frozen WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu