Frozen Wolf

{22}

April

En daar liepen we, door het bos. We mochten niet over de wegen lopen, de kans zou te groot zijn dat iemand ons zou zien en als ze met een groep zouden zijn, dan zijn wij verleden tijd. Dave loopt voorop met een machete, zo'n groot kapmes als in die jungle-films.

Om de zoveel uur stoppen we even, en na een hele dag lopen voelt het alsof mijn voeten het begeven en ik zo kan instorten. Als het avond is zitten we aan de rand van een klein grasveldje, met een knapperend vuurtje. Dave is in zijn wolf-vorm. Dat hadden we afgesproken zodat hij niet hoeft te veranderen als er ineens gevaar is, en ten tweede, dan hoefden we een slaapzak minder mee te nemen.

Een best grote wolf met een grijze vacht en bruine vegen erdoorheen kijkt me aan. Ik krijg een mindlink van hem en ik open hem:
Oke, zullen we in de nacht om de beurt de wacht houden? Dan kunnen we beide even slapen en kan ik goed uitrusten voor morgen. Linkt hij me, doelend op dat hij me morgen een deel gaat dragen.
Helemaal goed, misschien is het handig als ik een wat langere wacht neem aangezien jij morgen het meeste werk moet doen? Stel ik voor.

Hij zegt dat het prima is en beide sluiten we de link af, om allebei even onze gedachten op orde te brengen.

Ik denk aan Dana, en aan de hoop die ik heb haar weer terug te krijgen. Ook denk ik aan mijn ouders, ik moet ze nog steeds zoeken. Dat ga ik doen als ik Dana weer heb.

Door het denken heen staar ik naar de vlammen van het vuur. Er vliegen steeds weer vlammende kleine stukjes de lucht in en ik volg ze met mijn ogen. Ze zijn zo mooi. Gefascineerd blijf ik ernaar kijken, waarna ik langzaam in slaap val.

Pssst.

Een stem.

Hey, April!

Geïrriteerd open ik mijn ogen, wie maakt me wakker als ik slaap?! Ik schrik een beetje als ik twee wolvenogen zie, maar ik realiseer me al snel dat dat gewoon die van Dave zijn. Ik kreun vermoeid.

"Laat me raden: mijn beurt zeker?"

De wolf kijkt me veelbetekenend aan en knikt, waarna hij zich rustig ergens neerlegt.
Ik wrijf in mijn ogen, ga rechtop tegen een boom zitten en rek me nog eens goed uit. Ik kijk even de donkerte in, wat in het begin mislukt omdat mijn ogen nog aan het donker moeten wennen.

"Welterusten" mompel ik, meer tegen mezelf dan tegen Dave, maar hij hoort het blijkbaar toch, want hij reageert met een tevreden zucht.

De rest van de nacht zit ik een beetje loom voor me uit te staren. Soms sta ik op en loop ik een rondje, en dan probeer ik niet te struikelen over alle takken die er liggen. Soms lopen er konijnen over het veld. In gedachten vang ik die dan, en eet ik ze daarna lekker op.

De nacht gaat tergend langzaam voorbij, en wanneer het ochtendgloren aanbreekt slaak ik een zucht van verlichting.

Al snel is ook Dave wakker en eten we snel iets. Ik pak alles in en zet de rugzak weer op mijn rug.
Klaar? Linkt hij me.

Ik knik Dave gaat met zijn rug een beetje naar beneden, als teken dat ik kan opstappen. Ik doe dat dan ook en zodra ik een beetje stevig zit en me goed vasthoud, sjezen we ervandoor.

De volgende dagen gaat alles soepel en verloopt het vlekkeloos. En al snel meldt Dave dat we in de buurt zijn van het huis van Feya.

Ik stap af en Dave verandert achter een boom terug naar zijn mensenvorm, waarna we samen verder lopen.
"Ik denk dat we nu in de buurt moeten zijn.." mompelt Dave.

"Geen zorgen, het bos is hier al veel minder dik." Stel ik hem gerust.

Verbaasd kijkt hij om zich heen. "Hoe zie je dat? Je roedel i...." daar stopt hij, zich realiserend wat hij net heeft gezegd.

Mijn humeur, dat opzich wel Oke was, is met een groot aantal omlaag gegaan.
Dave ziet het en biedt snel zijn excuses aan.
"Sorry, April, ik was even vergeten dat.." ik kap hem af door mijn hand omhoog te houden.

Ik ben oprecht verbaasd dat het werkt, want hij houd zijn mond.
Voor ons is een knus huisje verschenen.

"Ik denk, dat we Feya hebben gevonden."

^~~~~~^

Hey, nieuw hoofdstukjee!
Ik ga het ongelooflijk druk krijgen, maar we gaan natuurlijk wel door met schrijven! :)
Het volgende hoofdstuk zal een stuk onthullender en spannender zijn ;)
Laat zeker even weten wat je ervan vond!

Vote🌟Comment

Xx