April
Er klinkt een zacht klopje op de deur.
Ik open mijn ogen en draai me om, hopend een slapende Adam te vinden. Tot mijn teleurstelling vind ik alleen maar een lege, koude plek naast me. Ik positioneer me op mijn rug, en staar zonder na te denken naar het plafond, geen aandacht bestedend aan de deur die langzaam open gaat.
Ik richt me pas op de geluiden als ik in mijn ooghoek bewegingen zie.
In de deuropening staat een moeilijk kijkende Adam, met een dienblad met allemaal lekkere dingen erop. Verbaasd ga ik rechtop zitten. Hij loopt glimlachend naar me toe en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
"Fijne verjaardag." Zegt hij, trots kijkend naar het eten op het dienblad.
Nog verbaasder kijk ik hem aan, realiserend dat ik inderdaad jarig ben vandaag. Mijn blik glijd van hem naar het dienblad, en ik kijk hem ongelovig aan.
"Wacht, heb jíj dit allemaal zelf gemaakt?" Gezien Adams nogal belabberde manier van dingen maken in de keuken, twijfel ik ten zeerste aan de zelfgemaaktheid van de dingen die hier allemaal voor me staan.
Verontwaardigd kijkt hij me aan.
"Natuurlijk heb ik alles zelfgemaakt," waarna hij snel zijn hoofd wegdraait en erachteraan mompelt: "met een beetje hulp van Sanne dan."
Ik lach en kijk verwonderd naar al het lekkere eten. Samen eten we bijna alles op, en dan gaat hij weer even de kamer uit.
"Adam? Waar ga je heen?" Er klinkt gestommel op de gang.
Adams hoofd kijkt om de hoek heen als hij zegt: "bij een verjaardag horen natuurlijk cadeaus!"
Met een tas en een paar kleine pakketjes komt hij weer binnen. Ondertussen zit ik als een klein kind te stuiteren. Als eerste krijg ik een kaart, waar in sierletters een '20' op staat.
Ik zucht en kijk even naar de kaart. Ik word alweer twintig, de afgelopen jaren zijn zo snel gegaan. Ik ken Adam nu precies twee jaar, maar het voelt al zoveel langer. Ik heb mijn negentiende verjaardag niet eens fatsoenlijk kunnen vieren vanwege alle dingen die er zijn gebeurt.
De kaart bevat de gebruikelijke wensen van de hele familie. De cadeautjes bestaan vooral uit kleine, maar toch waardevolle dingen. Zo kreeg ik van Adam onder andere een prachtig kettinkje, een kettinkje dat ik ooit een keer ergens had gezien. Een prachtig oranje edelsteen siert het zilveren omhulsel. Maar, dit kettinkje is vooral mooi omdat het aangeeft dat Adam naar me luisterde, zelfs als ik het over schijnend nutteloze dingen heb.
Na alle lieve cadeautjes in bed, gingen we naar beneden. Daar aangekomen, was de hele verdieping versierd en waren mensen gezellig aan het kletsen. Toen ze mij zagen begonnen ze te zingen, en ik zag allemaal bekende gezichten.
Natuurlijk Silke en Sanne, Adams moeder en zusje, mijn vader, Kirsten was er en zelfs Feya. Vooral toen ik die laatste zag was ik stomverbaasd. Meteen zocht ik haar op en gaf ik haar een lange knuffel. Na alle gefeliciteerd en cadeaus, ging ik bij haar zitten, om gezellig even bij te kletsen.
"Wat zie je er toch goed uit." Knipoogt Feya met een lieve glimlach. Ik bloos en we kletsen erop los. Feya heeft een tijdje alleen gewoond, maar toen vond ze een nieuw iemand die haar graag hielp. Ik vertel haar over wat er hier allemaal is gebeurt en ze luisterde ademloos toe.
Als ik alles heb verteld, is ze bijna sprakeloos:
"Oh, maar kind toch! Wat een verschrikkelijke periode moet dat zijn geweest! Wat goed dat je er dan nu zo goed uitziet!" Ik glimlach voorzichtig, wat Feya ziet waardoor ze van onderwerp verandert:
"Maar goed, hoe is het met je mate?" Zegt ze met wiebelende wenkbrauwen. Alsof hij het hoorde voegt Adam zich bij ons, en slaat hij een arm om me heen.
"Ik denk dat ik mijn antwoord al heb."
Grijnzend kijken ik en Adam elkaar aan.
Ja, het gaat goed.
^~~~~~^
Halleu. Het leeft.Sorry voor de late update. Dit boek krijgt hierna waarschijnlijk de epiloog en dan is het afgelopen. Ok heb ook niet echt het idee dat mensen mijn boek nog leuk vinden, dus mede vandaar dat ik een einde brei aan dit boek.
Jullie mogen kiezen wat jullie willen zien in de epiloog! Laat in de reacties weten wat je nog wilt weten van April en Adam!
Vote🌟Comment
Xx
JE LEEST
Frozen Wolf
WerewolfIjskoud. dat is hoe de meeste wolven mij kennen. Ik ben een weerwolf, maar dan een met een bevroren hart. Ik heb geleerd van mijn verleden, laat nooit, maar dan ook nooit iemand toe in je hart, het enige wat er kan gebeuren is dat iemand anders je e...