Secret in love (H.S)

#40# trauma

Pov Harry

we komen aan bij het ziekenhuis. ik heb last van mijn schouder. " meneer gaat het wel?" er komt een verpleegster aan lopen ze heeft me waarschijnlijk gezien. ik schud mijn hoofd.

" zal ik even kijken?" vraagt ze. ik wil eigelijk niets missen. daarlijk komt de dokter en dan ben ik er niet.

" mijn vriendin ligt hier en ik wil niets missen" ze kijkt me begrijpelijk aan.  "oke ik pak wat verband en dan doe ik het hier. want die schouder ziet er pijnlijk uit. ik snap dat je niet weg wilt." ik knik dankbaar. ze loopt weg om de spullen te halen.

een dokter komt aanlopen. " meneer Styles?" ik knik. zie je!! als ik weg was gegaan had ik de dokter nooit gesproken.

"heeft u nieuws?" hij knikt en ik volg hem. we komen bij een kantoor naast Isa's kamer.

" het komt goed met haar. ze viel flauw vanwege lage bloeddruk. komt u dat bekend voor?" ik knik. " ze krijgt medicijnen mee. zou u ervoor zorgen dat ze die slikt. want ze heeft ook andere van mijn collega's gekregen maar het bleek dat ze die niet slikt en daarom gaat haar gezondheid achteruit. ze moet voldoende eten en drinken" ik blijf maar knikken. " ik zal het ook op een papiertje schrijven. je kan ondertussen naar haar toe. ik weet alleen niet of ze wakker is" " dank u wel meneer" ik schud zijn hand en verlaat de kantoor.

in stilte loop in de kamer van Isa binnen. haar ogen zijn gesloten. ik pak haar hand vast.

"Ah.. daar ben je" ik zie de verpleegster naar me toe lopen met verband in haar handen.

doe je shirt even uit zodat ik verband kan zetten. ik wil Isa's hand niet los laten. ik laat het even los en doe mijn shirt uit. ik pak gauw haar hand.

" je arm ziet er blauw uit!" ze kijkt me geschrokken aan. en inderdaad het is helemaal paars blauw van het knallen tegen de deur aan. maar het was waard. ik heb mijn meisje weer. ze wikkelt de verband om mijn arm heen en verdwijnt weer. ik vraag me af waarom ze haar pillen niet in neemt.

" pleas Isabella wordt wakker. pleas. ik hou van je " ik moet denken aan de woorden die zij mij in fluisterde toen ik ook in het ziekenhuis zat.

het is middernacht. de jongens smste me dat ze morgen zouden komen. ik pak een bed aan de overkant van de kamer en schuif het aan tegen die van haar. ik ga liggen en sla mijn armen om haar heen. dat geeft het me de gevoel dat ze er is en we zo in slaap vallen.

"Hazz, wordt wakker" ik hoor iemand al de heletijd mijn naam roepen. het irriteert me een beetje. ik open mijn ogen toch. de jongens staan daar. " heb je letterlijk hier geslapen?" vragen ze. " ja Duh.... waar anders" ze kijken me verdrietig aan. ze werpen een blik naar Isa. ik volg hun ogen en zie dat Isa wakker is. hoe heb ik dat niet kunnen merken. ik zeg eerlijk daar was ik te moe voor.

" schatje je bent wakker " ik wil haar knuffelen maar ze trekt zich terug. ze kijkt me bang aan.

Pov Isabella

ik doe mijn ogen open .alles draait on me heen. mijn lippen voelen droog aan. ineens schieten alle beelden door me heen. wat er gebeurd is. ik voel tranen in me opkomen. voor ik het weet huil ik ook. hij heeft me verkracht. is het enige wat ik kan zeggen.

" Isa je bent wakker" ik zie de jongens inclusief Jenny. we praten nog even bij. ik voel iemand naast me bewegen. ik had het niet eens door dat er iemand naast me  lach.

" Schatje je bent wakker" Harry kijkt me blij aan. zijn ogen zijn rood en dik. ik zie dat hij verband om zijn arm heeft. wat zou hij gedaan hebben. hij wil me knuffel maar ik schrik. daarlijk gebeurt er weer wat. ik kijk hem bang aan.

" Isa ?, wat is er?" " doe me niets alsjeblieft" smeek ik. " Isa ik zou je toch nooit iets aandoen" zegt hij. ik kijk hem niet aan." denkje je dat ik dit heb gedaan?" vraagt hij. ik schud mijn hoofd. " waarom ben je bang voor me?" ik kijk naar Louis.