Secret in love (H.S)

#48# weer onder ogen komen.

Pov Isabella

Met volle vaart rijden we naar ziekenhuis. mijn tranen lopen nog steeds over mijn ogen. als we er eenmaal zijn stap ik gelijk uit. " wacht, wacht op mij" gilt Josh nog. maar ik ren de ziekenhuis in. ik ren naar de kamer waar Steven zit. mijn ouders zijn ook aan het huilen. "Mam pap wat is er gebeurd" vraag ik huilend. " Je...b.r...ooee....rr...t.t..j..ee. is...o.vee....rleden" stottert mijn moeder. wat nee het kan niet. hij is dood.

ik zie Josh de kamer binnen rennen. hij kijkt me aan en geeft me en knuffel." hij is dood" krijg ik er moeilijk uit.

" maar hoe ?, het ging goed met hem toch?" vraag ik. " hij had een soort van aanval en die overleefde hij niet" mijn vader huilt nu ook vol op. " waar is hij?" roep ik. " hij is naar een kamer gegaan daar gaan ze hem klaarmaken voor de begravenis. zegt mijn moeder. " ik wil naar hem" schreeuw ik. ik ren de kamer uit en zoek naar een dokter. ik voel dat iemand mij trekt. "LAAT ME LOS!!" gil ik. iedereen kijkt me bang aan als of ik een monster ben. wat ik niet ben. " rustig liefje alles komt goed" " NEE JOSH DAT KOMT HET NIET OKE..... LAAT ME GEWOON MET RUST" gil ik naar hem. nu kan alles op dit moment dood vallen. ik moet mijn broertje terug vinden. ik wil hem nog zien voordat hij begraven wordt. " nee wordt rustig" hij pakt mijn polsen stevig beet. ik schrik me rot. ik kreeg een rilling door mijn rug. " meekomen" beveelt hij. ik schud. ik voel een prik in mijn nek. al mijn spieren ontspannen. mijn knieen knikken. ik val met een klap op de grond. alles worst zwart voor mijn beeld.

" ze beweegt!" roept iemand.  ik hoor allemaal vage stemmen. " Isa kan je me horen?" ik hoor de stem die me gebroken heeft. ik haat hem. ik wil hem niet. maar ik wil hem wel zien. ik mis hem . ik heb hem een jaar lang gemist. ik was niets zonder hem.

" hoe voel je?" vraagt hij. ik voel woede in me opborrelen.

" hoe bedoel je hoe ik me voel" zeg ik bot. " wil je weten hoe ik me voel?" vraag ik. hij knik. " nou dat zal ik je vertellen. die ochtend werd ik wakker met een briefje. ik dacht dat er wat aan de hand was. ik gaf om jou. maar ik snap jou. je hebt me gebruikt Harry. je dacht laat ik even met Isa neuken dan ben ik weg. ik heb pijn  geleden dat kan ik je vertellen. ik heb mijn studies om gegooit. door jou en je vraagt hoe het  met me gaat. Screw you!!" hij kijkt me verdrietig aan. " ik.... ik moest die ochtend naar Simon en toen moesten we ons mobiel inleveren" zegt hij.

" is dat alles?" vraag ik. " je denkt dat ik hey makelijk heb gehad of niet. ik was ook boos en verdrietig" zijn stem ging van laag naar hoog. " En je zei zelf dat je niets wou beginnen " Ouch dat had hij beter niet moeten zeggen. dat kwam echt hard aan. ik voel een brok in mijn keel. maar ik vecht mijn tranen weer naar binnen.

" wat doe je dan hier?" zeg ik bot. hij neemt plaats op de kruk. " ik hoorde het van je broertje en ik ben gekomen" zegt hij zacht. nu pas besef ik dat mijn broertje er niet is. maar hoe weet hij nou dat Steve overleden is.

" hoe weet je dat...." " ik... ik heb contact gehad met je zusje" ik kijk hem teleurgesteld aan. hoe??. hij heeft wel bereik met mijn zusje maar niet met mij. en het aller ergste is dat ze het heeft verzwegen voor mij terwijl ik pijn leed.

" word niet boos op haar" zegt hij. " ga weg" zeg ik zacht. hij kijkt me verbaasd aan. " pleas" smeek ik. " oke we zijn hier een tijdje als je weer wilt praten hier is mijn telefoonnummer" hij zet het kaartje op de nachtkastje. zodra hij de deur heeft dicht gedaan breek ik in een. tranen vallen over mijn ogen. ik geef een harde gil van woede en sta op. ik pak een glasje water beet en smijt het op de grond.

" gaat het wel?" Josh komt binnen. " donder op jij. door jou. als jij mij nog een keer aanraakt krijg je een probleem" roep ik. ik zie dat hij ook blauweplekken heeft. eigenschuld. ik kijk naar mijn polsen. ze zijn ook blauw door hem. hij heeft me te hard geknepen. " GA WEG !!! "gil ik. weer voel ik een prikje. Shit shit. het gebeurt weer ik val in een.

" hey maatje ik heb je gemist" ik kijk in de heldere blauwe ogen van Niall. " hey" zeg ik droog. hij heeft me namelijk ook verlaten. " je hebt je haar geverft" zegt hij. " ja door julie, ik zat weken op de rodelbladen en ze lieten me niet met rust" hij kijkt me spijtig aan.  " je mag gaan en ja.. zullen we even wandelen ik wil met je praten" zegt hij. " ja maar ik wil eerst naar mijn broertje" zeg ik.

" o nog gecondoleert hij was een dappere mannetje. maar ze hebben hem al weg gebracht. niemand kan naar zijn lijk toe" zegt hij. ik laat mijn tranen stromen. hij geeft me een knuffel en helpt me.

" voel je al beter?" vraagt Niall. we lopen in stilte door de bos. ik schud. " julie hebben me verlaten" " Luister alsjeblieft Isa. die ochtend toe werd Harry gebeld. Simon zei dat we een nummer zouden opnemen. dat deden we maar toen had hij ons van school gehaald. we mochten niet terug en we mochten ook geen contact zoeken. dat wilde we wel. Harry was de eerste maanden down net zoals de anderen. en het spijt me dat het zo is gelopen maar we konden niet anders" zegt hij. ik geef hem een knuffel. het was niet hun schuld maar Harry had wel contact met mijn zusje zonder wat te laten horen. ik vergeef de anderen maar niet hem. " sorry" zegt hij. " het is al goed. ik vergeef het julie behalve Harry" hij kijkt me verbaasd aan. " waarom?" vraagt hij. " hij heeft contact met mijn zusje gehad zonder dat ik het wist. hij kan wel contact hebben met haar maar niet met mij" zeg ik. ik wil niet meer huilen ik voel me zwak. hij geeft me een knuffel en een kus op mijn wang. " we fixen dit oke" zegt hij. ik voel mijn wangen gloeien. " Dankje je bent de beste Niall" ik geef hem een knuffel en we lopen nog een eindje veder.

--------------

Harry is back bitchssss

Vinden je het juist wat Harry gedaan heeft?

comment en vote

xxxDebxxx

--------------