New York City | C.S.

32.

Ik gaf de jongens een knuffel. "Thanks for convincing me to come. It really was fun." Zei ik tegen Dylan. "You're welcome Lynn. I like hanging out with you as well." Cole knikte instemmend. "You're a nice girl." Ik bedankte de jongens en besloot mijn appartementen complex binnen te lopen. "Lynn." Dylan pakte mijn arm en trok me terug. Ik wurmde me snel uit zijn greep. "I hope you don't want to kiss me?" Dylan keek me vragend aan, terwijl ik Cole achter hem zag lachen. "No?" "Okay. What's up?" "Do I need to call Noa to tell her or can I just send a message." "Call her." En met die woorden liep ik van de jongens weg.

Fluitend liep ik mijn appartement in. Het was echt super gezellig en ik wilde het dol graag met iemand delen. Helaas waren de meiden onbereikbaar en dus besloot ik Sam maar te appen. Hij reageerde ook niet, dus Sharon was mijn enige optie.

Lynn: just had dinner with the sprouse twins.

Sharon: OMG!!! What are they like?

Lynn: they are funny and kind :)

Sharon: you're so lucky! I didnt know that Cole was in town

Lynn: he wasn't actually but no idea when he came her and for how long

Sharon: you're a lucky bAstard. Who you are going to date with

Sharon: just kidding

Lynn: thanks babe

Ik legde mijn mobiel weg en besloot dat het tijd was om mijn make up er af te halen en in bed te gaan liggen, want ik wilde graag een goede nachtrust hebben om een beetje te kunnen functioneren op werk. Dus zo doende.

De volgende morgen werd ik wakker van mijn wekker. Het eerste wat ik deed was op mijn mobiel kijken. Het was te vroeg. Op deze manier kon ik rustig wakker worden. Ik had geen Snapchats en op instagram was de enige melding dat Cole me was gaan volgen. Ik besloot hem terug te volgen en daarna een foto in mijn story te zetten. 'Goodmorning world' met mijn ochtend hoofd daarbij. Ineens kreeg een geniale inbreng. Hoe leuk was het als ik mijn hele dag zou laten zien via mijn instagram story. En zo doende, zette ik een filmpje waarin ik mijn plan uitlegde in mijn story en maakte ik van alles wat ik deed foto's en ik zette de tijd erbij.

'Work work work work' was de eerste foto op mijn werk. Het was een foto van Kelly die achter haar bureau tussen de papieren verstopt zat. Ik grinnikte. Ze was altijd zo hard aan het werk. Niet goed meer voor een mens.
In de lunch pauze gingen we weer naar een van de restaurantjes in de straat. Dat was een vast ritueel van ons geworden. We hielden tegen over elkaar vol dat we opzoek waren naar het beste tentje om onze lunchpauzes door te brengen, maar ondertussen maakten we elkaar iedere dag gek met nieuwe ontdekte restaurantjes. "Had je niet even kunnen zeggen dat je een foto van me ging maken?" Kelly zuchtte dramatisch terwijl ze naar haar mobiel keek. "Nee en je staat er leuk op!" Kelly bedankte me met een glimlach, "maak dan nu even een foto waarop ik poseer. Dan ziet de wereld dat ik ook kan lachen." Ik grinnikte om haar woorden. Ze keek inderdaad ontzettend serieus op de foto van vanmorgen.