New York City | C.S.

34.

Ik lag in bed. Het berichtje, die van Cole bleek te zijn, had ik tot nu toe genegeerd. Ik wist niet wat ik er mee aan moest en ik wilde er eigenlijk ook niets mee doen. Ik ademende een keer diep in en uit en besloot maar iets te reageren, ik kon hem moeilijk negeren, wetende dat Dylan dan binnen no time in mijn huis zou staan.

Lynn: thats a thing that probably never happens

Tot mijn spijt kreeg ik direct reactie. Had hij daar op zitten wachten, of was het toeval?

Cole: hmmm and if I sing for you first

Cole: I bet you never want to see me again after that. I am the worst singer ever!!!!!

Lynn: you don't need to sing for me to let me think I never want to see you ever again. That's already what I think 😉

Cole: autsj

Lynn: no I'm serious... dont know what Dylan says about me to you but I am not in the mood for boys

Cole: he told me. Was just hoping that I could change that

Cole: I'm out of town for the next two weeks. So you can think about it for a long time

Lynn: kay... I'm out of life until tomorrow morning. Night

Cole: haha goodnight lynn

Ik stopte met reageren en legde mijn mobiel weg. Ik sloot mijn ogen, maar merkte al snel dat ik bleef piekeren. Ik had het echt ontzettend naar mijn zin in New York. Echt waar. Maar iedereen wilde zo veel en verwachtte zo veel van me. Ik zou hier dolgraag blijven, voor de rest van mijn leven, maar ik had het gevoel dat ik er even tussen uit moest. Even weg van alle nieuwe mensen en indrukken hier. Na een tijdje keek ik op mijn mobiel. Het was inmiddels een uur later. Zuchtend en kreunend wist ik mezelf uit bed te krijgen. Ik had besloten een vakantie te boeken. Niet binnenkort. Over drie maanden. Dan had ik iets om naar toe te leven, het idee dat ik weg zou kunnen van alles, heerlijk.
Niet veel later had ik besloten naar een plaatsje buiten de stad te gaan. Een stukje rijden, maar de moeite waard. Het was daar rustig en een mooi omgeving. Dat was waar ik behoefte aan had. Rust. Ik kroop mijn koud geworden bed weer in en sloot opnieuw mijn ogen. Ik was moe geworden in de tussen tijd en merkte dat ik het fijn vond dat ik de vakantie had geboekt. Nu nog hopen dat ik dan vrij zou mogen van Thomas. Ik schudde mijn hoofd om de gedachten proberen weg te schudden. Niet aan denken Lynn, slapen, dat ga je doen. En inderdaad, niet veel later lag ik heerlijk te dromen over mijn vakantie.