New York City | C.S.

81.

Ik keek naar de bar waar Cole nonchalant tegen stond te leunen. Hij stond met een tandenstoker in zijn mond terwijl hij met zijn ene arm op de bar lag. Hij glimlachte naar me toen ik zag dat hij keek en gaf me een knipoog. Hij zag er op dit moment zó sexy uit. Dit was niet goed voor een mens en al helemaal niet voor mij met mijn liefde voor die jongen. Ik gaf Cole een 'goedkeurende' blik. Daarna focuste ik me weer op Noa en Dylan om met hun verder te dansen. Ik geloof dat ze hun raarste dansmoves aan het uitproberen waren. Dylan stond raar te doen terwijl Noa lachend om hem heen hing. "Do you want something to drink?" Ik voelde een arm om mijn middel slaan en een lichaam dicht tegen me aan staan. De persoon zei het in mijn oor, het was voor mij bedoeld. En er was maar een iemand die zo lekker rook. "Yes please." Knikte ik zonder hem aan te kijken. Handig draaide hij me om en met zijn hand nog steeds om mijn middel geslagen begeleidde hij me naar het hoekje van de bar. "What do you want?" Cole keek me in mijn ogen aan. Jou!! Jou Cole. Ik wil jou! Ik had het zo graag willen zeggen, ik had hem zo graag willen zoenen, maar ik kon het niet. Bang voor afwijzing. "A coke. Please." Cole glimlachte naar me en bestelde een Cola voor me. "For my lady." "Having fun?" Glimlachte ik naar Cole, waarop hij knikte. "Especially now." "Oh Cole stop it." Ik voelde me gevleid door hem, met zijn geflirt. "I'm serious. I like being around you." Hij schoof iets meer in mijn richting. "I like you." Ik vond het fantastisch om deze woorden uit zijn mond te horen, echt waar, meer dan geweldig. Ik vond Cole ook leuk en wilde dat ook graag vertellen, maar we waren allebei dronken. Althans, hij inmiddels meer dan ik. "You're wasted." Was mijn reactie daarom ook. Maar Cole leek daar geen genoegen mee te nemen. "If you're wasted you always tell the truth." Ik schudde zuchtend mijn hoofd. "Wat moet ik hier nou mee..." Cole keek me vragend aan, wat ik negeerde. Het was de bedoeling dat hij het niet verstond. Aangezien ik gewoon echt niet wist wat ik hier mee moest. Dit was voor mij ook de reden om weg te gaan. Op naar huis. Ik liep weg van Cole en zei tegen Noa dat we naar huis zouden gaan. Ze wilde niet. "Het wordt net zo leuk." Had ze geantwoord. "Je moet hard to get spelen." Schreeuwde ik in haar oor zodat Dylan het niet kon verstaan. Het was immers Engels. "Oké ik ga mee." Noa was sneller overgehaald dan ik dacht. Nu nog de jongens vertellen dat we weggingen. Zij zouden er waarschijnlijk ook wel klaar mee zijn als wij weg gingen. Het was inmiddels ook echt al laat. "We're going home." Zei ik tegen Dylan. Hij knikte en gaf me een knuffel. "I think we will guide you." Hij keek Cole vragend aan die bij ons was komen staan. Cole knikte. "Okay. Lets go." Zei Noa enthousiast. Ik baalde, nog langer met Cole opgescheept.