New York City | C.S.

26.

Ik draaide nog een laatste keer om, proberend om weer in slaap te vallen. Na een tijdje zo gelegen te hebben besefte ik dat het niet zou lukken dus opende ik maar m'n ogen. Ik schrok van het feit dat er iemand naast me lag. Fien, die naast me lag, schrok van mij. "Wat doe jij nou weer hier." "Dylan bleef slapen. Dacht dat het wel leuk was als hij dan bij Noa kon in plaats van bij jou." Zei ze droog. Ik moest lachen. "True. Laten we ontbijt voor ze gaan maken."

"Even eerlijk Fien." Ik zette de pan met eieren daarin op het vuur en keek mijn vriendin aan. "Denk je ook niet dat Dylan en Noa een relatie gaan krijgen." Fien begon te grijnzen. "Sowieso krijgen ze dat! Ze zijn echt fantastisch samen!" We moesten allebei lachen. Dit was nog nooit voor gekomen, een jongen die perfect is voor Noa! "Hoe vond je het gisteren trouwens, met Harry?" Ik zuchtte. Die vraag zat er aan te komen. "Het had erger gekund. Ik vind hem na dit gedoe gewoon echt nog minder dan eerst. En toen vond ik hem al niets, moet je na gaan!" Ik gooide dramatisch mijn handen in de lucht wat Fien aan het lachen maakte. "Ik hoop gewoon dat hij me met rust laat." Fien trok me in een knuffel. "Komt echt wel goed Lynn." "Denk je? Wat als hij terug komt als jullie weg zijn?" Ik zag aan Fien haar gezichtsuitdrukking dat ze daar ook geen raad mee wist. "Als hij je appt, altijd Sam bellen. Zorg dat hij bij je is als Harry weer eens meld dat die langs komt. En als hij voor je deur staat en je bent alleen, niet open doen tot Sam er is." Ik knikte. Dat was een redelijk plan. Zelf zou ik niets beters kunnen verzinnen. We praatten nog even door en toen kwam Dylan de woonkamer in lopen. "Morning." Fien en ik stonden grijnzend naast elkaar als welkoms comité. Dylan krabde ongemakkelijk aan zijn achterhoofd en begroette ons toen ook. "Did you have fun last night?" Giechelde Fien, waarop ik haar een stoot gaf met mijn elleboog. "We've made breakfast. Would you like to have something?" Vroeg ik aan Dylan, terwijl hij stond te lachen omdat Fien pijn had en boos op me was. "Sure! I'm starving."
Niet veel later was Noa ook wakker en zaten we met z'n vieren te ontbijten. "When are you girls heading back to Amsterdam?" Dylan keek van Noa, naar Fien en terug naar Noa. "We don't live in Amsterdam." Dylan zuchtte vermoeid om Fien haar opmerking. "Fine. When are you going back to the Netherlands?" "That's better." Complimenteerde Fien, Dylan. "Three more days here." Antwoordde Noa de vraag. "And I assume you want to hang out with each other those days?" Ik knikte, maar Fien had een hele andere mening. "You're always welcome to join." Noa zei niets. "Two different opinions," merkte Dylan op, "what would you say Noa." Noa keek op, naar Dylan. "I would say that I would love it if you join us going back to The Netherlands." Ik grinnikte. Ze vond hem leuk. Dylan glimlachte naar haar. "I would like it. But unfortunately I have to work. I will come and visit you, I promise. I just need to ask for days off a few weeks before." Noa knikte als teken dat ze het begreep. "ze is zo verliefd." Fluisterde Fien, erg hard, in mijn oor. Ik begon te lachen en Fien ontving een boze blik van Noa. "Entschuldigung." "I know that. That's German!" Dylan was erg blij en trots dat hij wist wat Fien zei.