New York City | C.S.

88.

Lachend zaten we met z'n vieren aan tafel. Het was zo leuk dat we het zo goed konden vinden met elkaar. Een soort hecht vrienden groepje. Al was het natuurlijk wel zo dat de jongens broers zijn. Zou dat voor hen nou nooit eens moeilijk zijn? Altijd als de een uitgenodigd werd automatisch een uitnodiging naar de ander? Ik zat in gedachten verzonken toen Noa me aan tikte. Een beetje verschrikt keek ik haar aan. "Gaat het met je?" Ik knikte verbaasd. "Ja prima, hoezo?" "Je bent zo in gedachten. Vertel me alsjeblieft niet dat je iemand anders dan hém bent tegen gekomen." Met 'hem' linkte ze naar Cole, maar zijn naam uitspreken deed ze niet omdat hij anders door zou hebben dat we het over hem hadden. "Nee, ben je gek. Ik ga gewoon met hem trouwen hoor." Noa moest lachen om mijn opmerking. "Gelukkig maar. Wil je nu alsjeblieft een woord zeggen die ze begrijpen zodat ze nieuwsgierig worden?" "Ik vind de blikken die ze nu op hun gezicht hebben al fantastisch, kijk dan." Dylan en Cole keken elkaar de hele tijd vragend aan en keken dan weer geïnteresseerd naar Noa en mij die in het Nederlands een gesprek aan het voeren waren. "Zeker waar. Zo schattig zijn ze."
"Baby's zijn schattig."
"Maar voor een baby moet je eerst seks hebben."
"Met hun kan je ook seks hebben."
"Jij, niet ik."
"Wat nou! Je hebt het al met Dylan gedaan!"
"Gozer. Je zegt zn naam." Geschrokken keken Noa en ik elkaar aan en keken toen voorzichtig naar de jongens. Beide keken peinzend voor zich uit. "Where are you guys talking about?" Dylan keek ons vragend aan. "Uuuuhm." Begon ik, niet wetend of Noa wilde dat de jongens het zouden weten. "Babies, sex and about you." Zei Noa vastberaden. Ik knikte instemmend. "Yeh. Those are the worths we understood."
"We know. That's so fun about it. We say some random words and you have no idea where we are talking about."
"You're not going to tell us, are you?" - Cole
"Nope. Definitely not." Grijnsde Noa.
"You're the worst." Grijnsde Dylan terug naar haar.

"Lynn." Ik hoorde mijn naam en voelde hoe ik zachtjes heen en weer geschud werd aan mijn arm. "Lynn sweetheart. Wake up." Ik probeerde me weg te draaien van de stem die ik nog niet helemaal kon plaatsen. "You're so damn cute, I would rather join you and hug you all day, but you're going home." Door deze woorden schoot ik wakker. Het klopte, het was vandaag zo ver. Op naar Nederland. Ik wreef in mijn ogen en zag Cole naast het bed staan. "You're cute too." Ik zag hem grijnzen op een manier waarop alleen hij dat kan. "Get dressed Lynn." Ik knikte en volgde zijn woorden op door uit bed te klimmen. Ik besloot niet te douchen. Het was 2 uur 's nachts en dat zou betekenen dat ik in het vliegtuig ook nog lekker zou gaan slapen.